Zwyczajna ulica otoczona wokół różnej wielkości domami. Można nią dość do piętrowego domu który wygląda na dość zapuszczony ale specjalnie ma tak wyglądać.

idąc uliczką z mayą po jakimś czasie doszli do jego domu
-proszę-powiedział otwierając jej drzwi by mogła wejść od razu do salonu

leżąc na dachu swojego domu wyciągnął telefon z kieszeni
-Halo-zapytał gdy przyłożył słuchawkę do ucha

zaśmiał się cicho do słuchawki
-co jak co ale jeszcze takiej sklerozy nie mam-powiedział z rozbawieniem-a więc o co chodzi-zapytał

-ech ty moja mała ofermo-zażartował śmiejąc się lekko
-a gdzie chcesz się spotkać- zapytał

-tak jest-powiedział z rozbawieniem do telefonu
-w takim razie do zobaczenia-oznajmił po czym w złośliwości dodał-kochanie-by następnie się rozłączyć i po zeskoczeniu z dachu na ulicę ruszył spokojnym krokiem w stronę amfiteatru

[z/t]

Wybiegła z jego domu, co chwile zerkając na zegarek. Kilka przecznic dalej, zobaczyła że robi się jej ciemno przed oczami. Zatrzymała się.
-..nie.. to..- zemdlała. Pech chciał, ze zemdlała na beton, uderzając jednocześnie głową o krawężnik.  Z tyłu jej głowy pociekła krew.
-"maya! MAYA! OBUDŹ SIĘ!"- wołały coraz głośniej shugo chary ze łzami w oczach. Nie wiedząc co robić. Miały już lecieć do Tsukune po pomoc, jednak jakaś kobieta ją zauważyła. Szybko wezwała pogotowie. Po chwili jechała już do szpitala...

[zt]