Amu po cichutku weszła do domu . Widziała że światła były zgaszone , więc wszyscy już spali . " Uff" pomyślała Amu . Może kara ją ominie. Gdy różowo-włosa doszła na drugi schodek ...
- A dokąd to moja panno ? - zapytała mama dziewczyny
Amu zamarła. Tego nie spodziewała się po rodzicach , że będą czekać przy zgaszonych światłach. Amu odwróciła się na piętach do nich , a potem zapaliła światło.
- No więc ... ? - powtórzyła mama Amu - Zazwyczaj o takiej porze byłaś w domu
-Ja to wszystko wyjaśnię - odpowiedziała szybko Amu - Byłam u Nagihiko i po prostu ... zasiedziałam się u niego
- Czyżby - odpowiedziała Midori
- Zaraz zaraz ... ty byłaś w domu chłopaka - powiedział ojciec Amu , zbliżając się do tych rozmów , w których mówi że Amu już go nie kocha , bo znalazła kogoś i w kółko to samo
- Tato , nie zaczynaj znowu panikować , bo obudzisz Ami - szybko odpowiedziała Amu - A poza tym to tylko kolega ze szkoły
Po chwili zauważyła że rodzice jakby trochę się uspokoili . Ale zbytnio nie była pewna .
- To może ja już pójdę spać - szepnęła do rodziców , i weszła szybkim krokiem na górę do swojego pokoju . Przebrała się w piżamę , i od razu weszła pod kołdrę . Po 5 minutach zasnęła , a chary jedynie westchnęły po czym zamknęły się w swoich jajkach by zasnąć .

Przez okno odbiło się światło promieni słonecznych . Amu przekręciła się z jednego boku na drugi , aż w końcu zadzwonił budzik .
- Gdzie ... to ... jest ... - mruknęła , szukając budzika ręką , by go wyłączyć
Tymczasem Miki ją wyprzedziła , wyłączając go szybciej .
- Ohayo Amu-chan - przywitała się niebiesko-oka chara
- Ohayo - odpowiedziała Amu , otwierając oczy - Ran i Su śpią ?
- Hai - odpowiedziała Miki , siadając na ramieniu właścicielki
Amu kiwnęła głową , po czym wstała , wzięła mundurek i poszła do łazienki , przebrać się . Po piętnastu minutach , wyszła i zeszła prosto na dół . " Może pójdę zrobić zakupy , do szkoły mam jeszcze dużo czasu ..." pomyślała różowo-włosa , po czym spojrzała na Miki .
- Co ty na to , by pójść na zakupy do spożywczego ? -  zapytała Amu
- Chcesz się rodzicom podlizać po wczorajszym , no nie ? - odpowiedziała wesoło Miki
- A wcale że nie - odpowiedziała Amu - To idziesz , czy zostajesz ?
- Idę - odpowiedziała Miki
Amu westchnęła , po czym wzięła pieniądze i listę produktów napisaną wczoraj , po czym poszła założyć buty i wyszła z mieszkania , zamykając je na klucz. [Amu , Miki zt]

Amu weszła do domu . Od razu pobiegła położyć siatki z zakupami , i spojrzała na zegarek . Była za dziesięć 8 .
- O matko , zaraz spóźnię się do szkoły - pisnęła Amu
- Fakt , a właśnie, gdzie wyście były ? - zapytała Ran
- Na zakupach - odpowiedziała Miki , patrząc jak Amu biegnie po torbę z książkami , i wybiega z domu
- Mogłaby chociaż na nas poczekać  - westchnęły ciężko trzy chary , po czym poleciały za właścicielką . [zt]

W domu rodziny Hinamori panowało coś podobnego do chaosu. Ami biegała po swoim pokoju i pakowała najróżniejsze rzeczy do walizki. Tymczasem Amu siedziała z rodzicami na kanapie , słuchając zszokowana to co do niej mówią.
- Ale jak to wyjeżdżamy ? - zapytała , nie mogąc dalej w to uwierzyć.
- Musimy pojechać do Tokio w sprawach służbowych . - odpowiedziała jej spokojnie mama
- No ale to wy musicie jechać , nie ja . - odpowiedziała Amu
- Przecież nie zostawimy cię samej na kilka miesięcy . -powiedział tata
Różowo-włosa momentalnie zbladła. " Kilka miesięcy ?! Ale co ze szkołą , przyjaciółmi ... zadaniami strażnika ?! " pomyślała. Nic nie mówiąc , wstała i pobiegła do swojego pokoju. Z początku rodzice myśleli że Amu płacze, ale to nie to. Dziewczyna chciała zostać sama , a jej pokój wydawał się najodpowiedniejszym pomieszczeniem. Chary usiadły koło właścicielki i spojrzały współczująco na właścicielkę.
- Czyli wyjeżdżamy jutro , tak ? - zapytała Miki
Amu jedynie kiwnęła głową , lecz po chwili , gdy zamknęła oczy , zasnęła.

Granatowo włosy wskoczył na balkony różowo włosej i spojrzał przez szybę, że Amu jest w domu i leży słodko na swoim łóżku, a więc postanowił zapukać do niej i sprawdzić co u niej, gdy chłopak pukał lekko w szybkę od balkonu różowo włosej to zastanawiał się co powiedzieć jej, gdy go zobaczy.

Odkąd Amu zasnęła mineło pare godzin. Po jakimś czasie , obudziła się. Gdy spojrzała na półkę , zegarek wskazywał godzinę 19.20 . Westchnęła po czym spojrzała na komodę. Wszystkie chary spokojnie spały w swoich shugo tama. Zaraz potem , różowo-włosa usłyszała pukanie od strony balkony. Odwróciła się , i zobaczyła Ikuto. Zdziwiła się , ale nic nie mówiąc podeszła do drzwi balkonu i je otworzyła.
- Co ty tutaj robisz ? - zapytała

- a pałętałem się po okolicy i trafiłem do ciebie - odpowiedział granatowowłosy, lecz po chwili dodając - wydaje mi się czy jesteś jakoś smutna ? - mówiąc to do dziewczyny spoglądał się na nią z dziwnym wyrazem twarzy.

Amu westchnęła jedynie , po czym weszła do pokoju i usiadła na łóżku. Czy to tak było widać , że wydaje się smutna ?
- Wydaje ci się . - odpowiedziała cicho , po czym spojrzała na shugo tama swoich char.
Nie chciała ich zbytnio budzić , ale niestety miała coś w zanadrzu do zrobienia i potrzebowała do pomocy Ran. " Jak napisze , to wtedy ją obudzę , teraz niech lepiej śpi." pomyślała , po czym znów spojrzała na granatowo-włosego.

- nie no naprawdę coś z tobą nie tak, a więc, choć ze mną - powiedział granatowowłosy, a następnie wszedł do pokoju różowo włosej i zapytał się jej -, ile masz wolnego czasu ? -, gdy te słowa mówił to kucnął przy dziewczynie trzymając ją za rękę.

Amu posłała mu wymuszony uśmiech. Szczerze mówiąc to najchętniej by siedziała w domu , i starałaby się zapomnieć o wszystkim. A zwłaszcza o tym wyjeździe.
- Za 10 minut będę miała już wolne , teraz miałam zamiar co innego zrobić . -odpowiedziała

- oj to później, to zrobisz a teraz, choć zabiorę cie gdzieś, gdzie zapomnisz o wszystkich smutkach - odpowiedział chłopak zarazem wstając i trzymając za ręce Amu dodał - no już wstawaj i, choć ze mną - spojrzał się z uśmiechem na różowo włosą.

- No ale ... niech ci będzie - odpowiedziała zrezygnowana , po czym wstała.
Zastanawiała się , gdzie tym razem chce ją zabrać. Po chwili jednak spojrzała na biurko i pomyślała , czy czasem jednak szybko nie napisać tego listu co chciała. Zaraz jednak te myśli wypędziła i spojrzała na granatowo-włosego.
- To gdzie idziemy ? - zapytała

- zamknij oczy i otwórz je, gdy powiem dobrze - odpowiedział różowo włosej Ikuto, po czym podszedł do balkonu i spojrzał w dół, a następnie spojrzał w dal zastanawiając się, jak będzie szybciej dostać się tam.

Amu znów westchnęła , po czym zamknęła oczy. Zastanawiała się co tym razem kombinuje , ale wolała się nie pytać. Może po takim wypadzie poczuje się lepiej. Zaraz potem na jej twarzy pojawił się mały uśmieszek.

Gdy granatowowłosy zobaczył ze Amu zamknęła oczy to szepnął do Yoru - Chara nari -, a następnie podszedł do różowo włosej i podniósł ją, a następnie podszedł z nią do niej do balkonu i zeskoczył razem z różowo włosą na ulicę, a potem powiedział - no piękna trzymaj się mocno - . [zt]

Tak Wyglądali tylko że Amu miała zamknięte oczka :

Amu czuła , że granatowo-włosy wziął ją na ręce. Nic nie mówiąc przybliżyła swoją głowę do jego torsu. Możliwe , że zrobiła to ze względu na to by czasem nie spaść. " Oby tylko nie martwiły się zbytnio gdy zauważą że mnie nie ma" pomyślała , po czym mocniej przymknęła powieki. [ Amu zt ]

Spacerek trwał około piętnastu minut. Różowo-włosa  staneła koło bramy. Miała do wyboru : albo wejść przez drzwi jak nigdy nic , albo wejść przez balkon. Oczywiście wybrała to drugie . Możliwe , że tylko z powodu tego że na dworze czekały na nią jej chary. Widząc właścicielke  oraz Ikuto , nie pytały się o nic.
- Chara change? - zapytała Ran
Amu kiwneła głową , chwile potem zamiast spinki , pojawiło się czerwone serce. Dzięki temu dziewczyna zwinnie wskoczyła na balkon.

- eh... szkoda, że mnie nie poprosiła - szepnął sama do siebie granatowowłosy, a następnie skoczył za różowo włosa i, gdy byli już na balkonie powiedział Ikuto do różowo włosej - nie zbyt udany był nas wypad, ale mam nadzieje, że się nie gniewasz - zapytał się granatowowłosy swoim słynnym tylko dla różowo włosej tonem głosem.

Amu uśmiechneła się w stronę granatowowłosego.
- Udał się i .. dziękuje .- odpowiedziała.
Kątem oka zauważyła w pokoju puste walizki." No tak , trzeba się jeszcze spakować." pomyślała , po czym westchneła ciężko.

- podejść na chwile jeszcze Amu chce ci coś powiedzieć na ucho, by chary słyszały - powiedział do różowo włosej zastanawiając się, po co jej te walizki, lecz po chwili się domyślił, że Amu gdzieś będzie wyjeżdżać.

Amu spojrzała podejrzliwie na chłopaka. Widać było że coś kombinował , tylko co? Podeszła do niego , mimo że nadal patrzała podejrzliwie. Tymczasem chary patrzały na tą sytuacje z zaciekawieniem.
- Jeśli ugryziesz mnie w ucho lub gdzieś indziej , to wiedz że będe obrażona na ciebie dokońca życia.- mrukneła

Gdy różowo włosa podeszła do chłopaka w, tedy przyłożył swoje dłonie do twarzy dziewczyny, a następnie odwracając jej twarz w prawo ( od strony Ikuto ), a następnie przybliżając swoją twarzy do ucha Amu uśmiechał się granatowowłosy i szepnął jej do ucha - będziesz tęsknić za mną co ? - a szepnął jej do ucha głosem tak ja, by mówił, by to najbardziej ukochanej osoby następnie mocno przytulił różowo włosa.

Jak sytuacje wyglądały :

Gdy odwracał Amu głowę


Gdy się uśmiechał Ikuto.


a tu ja ją przytulił

Różowo-włosa stała jak wryta. Tego się po Ikuto nie spodziewała . Po prostu stała przy nim milcząc . Chwile potem na jej twarz była rumiana.
- E..et..to .. t..ta..ak - powiedziała , jąkając się przy tym.
Ran jako jedyna z char zaczeła się cicho śmiać ze swojej właścicielki.

Gdy różowo włosa dopowiedziała chłopakowi o granatowych włosach, że będzie tęsknić za, nim to nie mógł uwierzyć w jej słowa, więc postanowił ją poprosić, by mu powiedziała prosto w oczy, więc granatowowłosy przestał przytulać Amu i spojrzał jej w proso oczy mówiąc - możesz to powtórzyć -

Wyglądało to tak :

Amu nadal patrzała na niego. Jednak jej twarz nadal wskazywała na to że jest nieco zakłopotana. Oraz również jej rumieńce nieco powiększyły się na policzkach. Słysząc granatowowłosego odwróciła jedynie wzrok.
- T..tak - odpowiedziała cicho

Gdy różowo włosa się odwróciła i powiedziała tak, choć to było cicho to i tak wystarczająco głośno dla kogoś, kto ma koci słuch, więc chłopak postanowił zrobić coś, co nigdy wcześniej, by się nie spodziewał, że do tego dojdzie, lecz Ikuto odczuwał, że może stracić różowo włosą, więc ani chwili dłużej granatowowłosy nie czekał ino szybko odwrócił Amu i następnie pochylił się do niej mówiąc słowa - Amu nie mogę dłużej tego ukrywać zakochałem się w tobie -, a następnie pocałował różowo włosą prosto w usta.

jak wyglądało to : (sądzę, że to najlepsze zdjęcie)

Teraz to już w ogóle była w szoku. Z resztą Ran , Miki i Suu były też zdziwione , ale zaraz potem uśmiechneły się. Amu zbytnio nie wiedziała co powiedzieć. Mimo to odwzajemniła pocałunek. Po tym wszystkim co się niedawno wydarzyło , różowo-włosej całkiem już odechciało się jechać do Tokio. Choć nie twierdzi że wcześniej chciała.

po dłużej chwili całowania się granatowowłosy przestał całować Amu, lecz spoglądnął na nią spojrzeniem pełnym ciepła i uczuć po chwili mówiąc - dobrze Amu masz za pewne jeszcze sporo do zrobienia, a więc nie będę ci przeszkadzał - powiedział do różowo włosej, a następnie jeszcze raz ją do siebie przytulił i wziął na ręce niosąc ją do jej pokoju.

Sceny :

Tulenie



Na rękach

Gdy granatowowłosy przestał ją całować , Amu spojrzała mu prosto w oczy.
- Ikuto...- szepneła praktycznie bezgłośnie.
Chwile potem , różowo-włosa poczuła się znów senna . Ale przecież ona nie mogła zasnąć. Miała tyle jeszcze do zrobienia , a zegarek wskazywał 21.30 .

Granatowowłosy zaniósł różowo włosą do pokoju, a następnie położył ją do łóżka szepcząc - połóż się spać przespać a jutro rano wstaniesz wcześniej, by to zrobić - głos miał bardzo czuły i przyjemny oraz po chwili pochylił się nad leżącą różowo włosą, a następnie pocałował ją w polik potem wyprostował się i odwrócić w stronę balkonu, a następnie zaczął powolnym krokiem iść w jego stronę.

Amu poczuła , że leży na łóżku. Zaraz potem ziewneła i przetarła oczy. Najchętniej by położyła się spać , ale jednak musiała się spakować chociażby w połowie. Eh... przez ten głupi wyjazd miała tyle do zrobienia. Po chwili spojrzała na odchodzącego granatowowłosowego , uśmiechając się przy okazji.

Idąc powolnym krokiem w stronę balkonu spoglądał się na różowo włosą, a gdy był już na balkonie to powiedział do Amu, by zamknęła balkon oraz powiedział również, że nie odejdzie, póki go nie zamknie.

Amu westchneła jedynie , poczym leniwie wstała , podeszła do drzwi balkonowych , następnie je zamykając. Zaraz potem różowo-włosa pomachała Ikuto. Nie mineła minuta , gdy nagle w pokoju zaczeły latać różne ciuchy które po chwili zostały wpakowane do walizek. Po niecałych dziesięciu minutach , Amu spała jak zabita.

Jeszcze tylko prze chwile popatrzył na różowo włosą następnie mówiąc przez szybę - wracaj szybko -, a potem zrobił Chara Changlę i zeskoczył bez problemu z balkonu udając się w nie wiadomym kierunku. [zt]

mniej więcej tak to wyglądało :

Gdy nastała godzina 6.45 rano , dziewczynę obudził budzik. Bez problemu wstała , a następnie wyjeła ciuchy , po czym w łazience szybko się ubrała. Gdy znalazła się w swoim pokoju , usiadła na fotelu przy biurku pewien list. Po niepełnych pietnastu minutach , gotowy list wsadziła do koperty zatytułowanej " Do Nazumi Oruyamy.". Potem , razem ze swoimi charami zeszła na dół do rodziców.
- Amu , za pół godziny wyjeżdżamy na lotnisko. - powiedziała jej mama , gdy tylko usłyszała że córka wychodzi.
- Wiem , zdąże , jakby co to spotkajmy się na lotnisku.- zawołała Amu , po czym wyszła z domu i pobiegła w stronę szkoły. [zt]

-Nareszcie w domu. - westchneła radośnie Amu , wychodząc z samochodu
Od razu skierowała się do bagażnika , a potem wyjeła swoją walizke. Potem ,  razem ze swoimi charami  poszła do swojego pokoju. Natomiast Ami pobiegła do swojego pokoiku , a rodzice  do kuchni. Różowo włosa wchodząc do pokoju , od razu położyła walizke na podłogę , a potem od razu położyła się na łóżko. Tymczasem Ran , Miki i Suu wyciągneły jajko , kładąc je do koszyczka , gdzie śpią.

Różowo włosa leżąc tak , zaczeła wszystko podsumowywać. Ogólnie cały ten wyjazd do Tokio nie był wcale taki zły. Fakt , nie chciała zostawiać tutaj swoich przyjaciół , ale poznała tam również inne przyjaciółki ... no i Masao. Nagle w pokoju zabrzmiał donośny dźwięk pochodzący z telefonu. Amu wzieła go do ręki i sprawdziła nadawcę.
- Nadeshiko?!
Nic nie mówiąc przeczytała wiadomość. "Ohayo Amu-chan!  Zapewne w poniedziałek będziesz w szkole , więc pomyślałam , że powinnaś wiedzieć- na poniedziałek mamy przynieść jakieś informacje na temat pianistki Yuko Kawai ." Dziewczyna leżała skołowana.
"Skąd wiedziałaś , że jestem w Seiyo? " wstukała wiadomość , a następnie wysłała ją do przyjaciółki. "Mam dość dobrą intuicję Amu-chan ;) Do zobaczenia w poniedziałek.". Czytając kolejnego sms'a , na twarzy strażniczki malował się uśmiech. Zaraz potem wstała i spojrzała na chary.
- Idziecie ze mną do bibloteki?
- Haaaiiii - zawołały zgodnym chórem
Amu zaśmiała się wesoło , następnie podeszła do biurka , by wziąć złote jajko , po czym schowała je do torebki. Różowo włosa zeszła spokojnie na dół. Widok wychodzących rodziców i jej młodszej siostry zadziwił ją trochę.
- Gdzieś jedziecie?
- Onee-chan jedziemy do babci i dziadka , jedziesz z nami? - spytała wesoło Ami
- Niestety nie dzisiaj , muszę coś zrobić do szkoły. - westchneła Amu
- Sokka. - powiedziała mama
- No nic .... pozdrówcie ode mnie bacię i dziadka. - powiedziała
Zarazbpotem założyła buty i razem z charami wyszła z domu.[zt]

Strażniczka staneła przed żywopłotem , który był za płotem. Spojrzała na podjazd. Samochodu nie było , więc rodziców oraz Ami również.
- No więc ....to tutaj mieszkam. - powiedziała, wskazując palcem palcem dom

- aha ładny dom - odpowiedziała Iku, by po chwili powiedzieć - a wiesz, że ja mieszkam jakieś 3 ulice dalej ? może kojarzysz dom co ma tabliczkę z nazwiskiem Tsukiyomi ? -

"Kojarzę i to jeszcze jak..." pomyślała różowo włosa , ale nie wypowiedziała tego na głos.
- Zbytnio nie kojarzę. - powiedziała po chwili
"Kolejne kłamstwo? " - strażniczka usłyszała poraz kolejny nieznajomy głos.

- aha tak czy, inaczej to tam mieszkam, ale pewnie nie długo się przeprowadzę do innego domu - powiedziała granatowo włosa uśmiechając się, a po chwili dodając -, a więc, skoro to już twój dom to czas się pożegnać i wiem, że nie zaśniesz już -

- Sokka. - powiedziała strażniczka
Zaraz potem , kątem oka spojrzała na chary. " Jeśli coś wymyślą, to na pewno nie zasnę." pomyślała różowo włosa.
- Ale zapewne kiedyś się jeszcze spotkamy.

- ta raczej tak miasto aż tak nie jest duże a szczególnie, że aż tak daleko od siebie nie mieszkamy - mówiąc to zaśmiała się, a potem dodała -, a więc papa Amu do zobaczenia -

- Też prawda. - mruknęła
Różowo włosa spojrzała na Iku , a potem pomachała jej na pożegnanie, tak samo jak Ran , Miki i Suu.
- Ja ne Iku-san !~- powiedziała

Gdy różowo włosa pomachała na dowiedzenia Iku to również dziewczyna to zrobiła i powiedziała znów - do zobaczenia Amu - następnie odeszła, a potem skręciła w uliczkę a w głowie znów miała myśl ", co to były za ciche i nie wyraźne głosiki co słyszałam co jakiś czas "
[zt]

Gdy Iku zniknęła z pola widzenia różowo włosej , ta jedynie westchnęła. Od razu skierowała się do domu. Gdy zamknęła za sobą drzwi wejściowe , chary poleciały do kuchni , natomiast Amu skierowała się do swojego pokoju. Na początku odłożyła tamago na swoje , bezpieczne miejsce , a potem skierowała się do szafy. Po pięciu minutach , różowo włosa była przebrana w błękitną tunikę , z nadrukiem motyla , oraz czarne legginsy. Gdy zeszła na dół , zobaczyła , że chary grzebią w szafce z płytami.
- No ładnie ...- Amu podeszła do swoich char , a potem spokojnie na nie spojrzała - Co wy robicie ?
- No jak to co ... szukamy filmu. - powiedziała Ran , jakby to była oczywista rzecz
- O ...jest!~- powiedziała zadowolona Miki
- Nani ? - przyjrzała się uważnie okładce filmu - Noc wilkołaka ? Wy naprawde chcecie oglądać ten horror ?
- HAI !~- zawołały zadowolone chary , po czym poleciały do odtwarzacza DVD
W tym samym momencie , Amu , usłyszała głośny dźwięk nadchodzącego sms'a. " Ohayo Amu-chan. Dzisiaj wrócimy trochę późno od babci , ponieważ rozpętała się burza. Jak tylko się skończy , od razu wyruszamy do domu. Mama".
- Tak myślałam.
Zaraz potem , strażniczka poszła na kanapę. Wolała zostać z nimi , tak na wszelki wypadek. I tak zapewne zaśnie w połowie filmu. Po chwili ekran telewizora błysnął biały światłem , po którym zaraz włączył się film.

Jak powiedziała , tak się stało. Różowo włosa na początku filmu zdążyła zasnąć  na kanapie . Natomiast chary co chwile chowały się w jej włosach.
- Może lepiej wyłączmy ten film?  - widać było , że taki pomysł był na ręke Suu
- Suu nie przesadzaj , d..dokończymy ten fikm , tak jak sobie to obiecaliśmy. - szepneła Miki
- W..właśnie. - mrukneła Ran , a potem znów ze strachu , schowała głowę , tak by nie widzieć ekranu telewizora.
Nagle na dworze jakiś pies zawył. Chary różowo włosej wpadły w panikę. Od razu polecialy do pokoju właścicielki , ale nie po to , by się tam schować , tylko po to by zamknąć otwarty balkon.
- Teraz tamago jest bezpieczne , żaden wilkołak jej nie dopadnie. - Ran mówiła dumnie , zapominając o swoim strachu
Nagle pies sąsiadki znów zawył .
- AMU-CHAN!!!!  - chary pisneły , a potem poleciały do właścicielki , by tam skryć się przed "dzieckiem księżyca".

Po tym jak się dowiedziały , że ich tak zwany "wilkołak" okazał się zwykłym owczarkiem niemieckim , oraz po długim kazaniu w wykonaniu Amu , chary starały się spokojnie oglądać film , oraz przyżekły , że nie przewrócą domu do góry nogami.
- Trzymam was za słowo. - różowo włosa uśmiechneła się, tym razem już nie zasneła
"Kto wie co jeszcze sobie ubzdurają."pomyślała. Po jakimś czasie , w  filmie nadeszła tzw. romantyczna scena głównych bohaterów. Ran oraz Miki siedziały na poduszce , wpatrzone w ekran telewizora , natomiast Suu plotła warkocza właścicielce. Nagle coś zapukało w okno.
- A..Amu-chan.... - Ran powoli zaczeła się wycofywać do swojego schronu , tak samo jak reszta char
- Przestańcie się w końcu bać. - różowo włosa przewróciła oczami , po czym wstała i podeszła do okna
Odsłoniła zasłony . Następnie przeniosła wzrok na chary.
- Widzicie?  Mówiłam , że nie ma żadnych ....- Amu zamilkła Widząc minę char
Po chwili sama  spojrzała na okno. Za szybą znajdowała się chara X , która uśmiechała się szyderczo w stronę strażniczki.
- Lepiej Chodźmy. - mrukneła po chwili , następnie razem z charami , wybiegły na podwórko.
- Uciekła. - zawołała Ran
- Ciekawe tylko gdzie. - westchneła Amu
- Chyba w stronę parku. - wszystkie spojrzenia skierowano w stronę Suu
- Skąd wiesz. - spytała zdziwiona Miki
- Widziałam jak leci w tamtą stronę. - powiedziała Suu
- Idziemy. - Amu uśmiechneła się
Zaraz potem wszystkie pobiegły w stronę parku. [zt]

Amu staneła przy drzwiach wejściowych. Następnie zaczeła szukać w torebce kluczy.
- No...gdzie...one...są! - mrukneła , po chwili przytkneła prawą dłoń do czoła - Nie uwierzycie....
- Zgubiłaś klucze od domu?  - podsuneła Ran
Strażniczka spojrzała zdziwiona na swoje opiekunki.
- Wiedziałyście ....?
- Na początku nie byłyśmy tego pewne , ale teraz już wiemy. - westchneła Miki
- Jakiś pies w parku miał coś podobnego do twoich kluczy , przyczepione do obroży desu~ - dodała Suu
- I nic mi nie powiedziałyście ?!
- No przecież nie byłyśmy tego pewne... z resztą szedł w stronę jeziora , polecimy po nie. - niebiesko oka chara uśmiechneła się delikatnie
-  Oke~ Chodźmy więc...
- Ty zostajesz. - za domu przyleciała Ran oraz Suu - W każdej chwili rodzice mogą przyjechać. Już otworzyłyśmy balkon , więc... Chara change ~! Hop...step...jump~!
Przy dłoniach oraz stopach dziewczyny pojawiły się małe skrzydełka  , dzięki czemu trafiła od razu na balkonie.
- To ty czekaj w swoim pokoju , a my polecimy po te klucze. - chary pomachały , a potem wyleciały.[Ran , Miki , Suu zt]
Tymczasem różowo włosa weszła do swojego pokoju , po czym padła na łóżko , wpatrując się w sufit.

- Jak można tak długo szukać głupich klu..ITAI !! - różowo włosa wylądowała z hukiem na podłodze. Gdy siadała na łóżku , mrukneła coś niezrozumiałego. Gdy znów położyła się na łóżku , swój wzrok na złote tamago.
- Ciekawe , z jakiego marzenia się narodziłaś. - mrukneła
Nagle Amu usłyszał pukanie dochodzące z balkonu. Dziewczyna wstała leniwie , następnie otworzyła drzwi. Jej chary z dumą pokazały znalezione klucze.
- Arigato - strażniczka uśmiechneła się do swoich opiekunek
Zaraz pote usiadła na skraju łóżka , natomiast chary na poduszce. Zapadła niezręczna cisza.

Brązowo zwinnym krokiem przeszła przez całą ulice w jej głowie cały czas powtarzał się adres domu Hinamori – Ayame to tutaj! – zawołała białowłosa chara zatrzymała się przed owym domem, czerwono oka zatrzymała się po czym zrobiła kilka kroków w tył
-Tak to tutaj - Dziewczyna w rzeczywistości bała się całej tej sytuacji, w jej głowie toczyła się wojna wiedziała ,że wszyscy się pozmieniali chciała wszystkich zobaczyć tak długo wszystkich niewidziana w końcu kiwnęła głową i zbliżyła dłoni do drzwi „Nie!” zabrzmiał głos jej w głowie ,zrobiła to co jej kazał cofnęła dłoni. Kier przyglądała się całej tej sytuacji z zażenowaniem
- Nie mogę na to patrzeć – parsknęła śmiechem po czym pstryknęła palcami. Na dłoni Ayame pojawił się szmaragdowy wąż a jej oczy zabłysły.
- Dość  tego – powiedziała uderzając trzy razy w drzwi z całych sił.

Gdy w pokoju różowo włosej panowała niezręczna cisza , chary myślały co by teraz mogły porobić. Mogły by obejrzeć znõw jakiś film , ale znając swoją właścicielkę , na pewno im nie pozwoli. Nagle z dołu można było usłyszeć głośne pukanie do drzwi wejściowych.
- Czyżby rodzice zapomnieli kluczy? - Amu zeszła na dół
Jej przypuszczenia mogły okazać błędne , bo zawsze słyszała głos Ami , a teraz .... nic. Strażniczka niezastanawiając się dłużej , przękręciła zamek , po czym otworzyła drzwi. Zamarła. Otóż przed nią stała...
- Ayame-chan?  - szepnęła

Chara skończyła zmianę charakteru po czym zaśmiała się chytrze i schowała się w torbie właścicielki
- K- konbanwa Amu-chan – Brunetka spojrzała w inną stronę myśląc jakby to wszystko wytłumaczyć.
-N- no więc niedawno dzwoniłam do cioci i powiedziała ,że mogłabym u was zamieszkać… na jakiś czas- sytuacja była dość niezręczna dla Ayame za to Kier śmiała się w najlepsze ze swojej pani co z resztą nie było rzadkością. Ayame jeszcze raz przyjrzała się kuzynce wyglądała zupełnie… inaczej.

Amu stała jeszcze chwile jak wryta. Ale szybko się ockneła. Na jej twarzy zawitał uśmiech.
- Konbawa Ayame-chan. - przywitała się
- Amu-chan~! Kto przyszedł? - do dziewcząt przyleciały zaciekawione chary
Widząc nowo przybyłą , chary bardzo się zaciekawiły. Z kolei Amu nie zwróciła uwagi na swojej chary. Bardziej zastanawiało ją , dlaczego rodzice nic jej nie powiedziały.
-Amu-chan to miałabyć niespodzianka , dlatego nic ci nie powiedzieliśmy. - zaszczebiotała Midori , a papa pokiwał zadowoloną głową
Tak zapewnie by przedstawiliby całą sytuację.
- Ayame , wejdź. - różowo włosa zaprosiła kuzynkę do środka

Uśmiechnęła się szeroko kłaniając się Amu po czym weszła i rozejrzała się
- Zmieniło się tu trochę.
Jeszcze raz spojrzała na kuzynkę uśmiechnięta
- A właśnie kiedy wrócą twoi rodzice? Przywiozłam parę prezentów i chciałabym już je dać.
Uśmiechnęła się wesoło po czym wskazała średniej wielkości zamszową walizkę, nagle dostrzegła trzy chary próbowała udawać ,że ich niewiedz ale…
„Nie wolno ci!”
„Ale Kier!”
„Cicho udawaj ,że nie istnieje!”
„Ech… dobra”

Różowo włosa ruszyła za Ayame. Słysząc o rodzicach , zastanowiła się na chwilę , po czym delikatnie wzruszyła ramionami.
- Etto... z tego co mi powiedzieli to troche późno wrócą. Dzisiaj pojechali razem z Ami do babci i dziadka. - zaczeła Amu - Możliwe , że wrócą do dwudziestej trzeciej.
Tymczasem Ran , Miki oraz Suu przyjrzały się uważnie gościowi.
- Albo mi się wydaje , albo ona nas zauważyła. - szepnęła Suu
- Też mi się tak wydaje. - dodała Miki , a Ran kiwneła głową

Kiwnęła głową - rozumiem - dodała. - To tak właściwie co będziemy robić do tego czasu? - spojrzała na dziewczynę po czym wyciągnęła telefon
„Elly” imię to jakże wiele dla niej znaczyło ,najlepsza przyjaciółka która zostaje wierna nawet gdy odległość miedzy nimi jest tak przepastna
"Doleciałam już nie martw się o mnie Elly" napisała zwinnym ruchem po czym nacisnęła wyślij.

Różowo włosa zastanowiła się chwilę , a potem uśmiechneła się delikatnie.
- Chodźmy do kuchni , na pewno jesteś głodna. - powiedziała , następnie ruszyła do kuchni
- Co chcesz do picia?
Chary strażniczki poleciały za właścicielką. Cała trójka wyczuwała obecność chary , choć jak na razie nigdzie jej nie znalazły.

Spojrzała lekko zaciekawiona na Amu – Troszeczkę, zwykłą herbatę jeśli można – skradając się niczym kot stanęła za kuzynką patrząc co robi – Później gdy już zjemy może obejrzymy jakiś film? – zaproponowała uśmiechając się chytrze.

- Ok. - różowo włosa posłała mały uśmieszek kuzynce
Następnie postawiła wodę na herbatę , przygotowała kubki. Zaraz potem ruszyła w stronę lodówki. Gdy ją otworzyła zastała ....niezbyt dużo składników. Suu zerknęła z ramienia właścicielki , po czym pokiwała przecząco głową. Zielono oka chara pstrykneła palcami. Spinka Amu z krzyżyków zmieniła się na małe zielone koniczyny. Strażniczka niczym miszcz kuchnii zaczeła przygotowywać kanapki. I bez pomocy Suu umiała je przygotować , jednak gdy była pod wpływem chara change , wychodziły one bardziej.."Ciekawe". Gdy skończyła , położyła je od razu na talerz , a potem na stół. Wtedy zmiana charakteru momentalnie się zakończyła. Wtedy do Amu dotarło to co później powiedziała Ayame. Film?  Od razu przypomniała jej się cała akcja z jej charami w roli głównej oraz tzw. wilkiem.
- Czemu...nie . - odpowiedziała , odwracając się do brunetki
W tym samym momencie woda na herbatę się zagotowała. Różowo włosa przygotowała napój , po czym ciepłe kubki przeniosła na stół.
- Itakadimasu~

Siadła przy stole. - Tylko nie mam pomysłu co by tu obejrzeć, hmm może jakiś kryminał? chociaż nie to może być trochę za ciężkie, chociaż może... tak na sen jakieś dłuższe anime lub coś w tym stylu - momentalnie wypiła herbatę wyciągając równocześnie herbatniki z torby podręcznej które leżały przy Kier której udało się zasnąć, zaraz po tym jej uśmiech drastycznie się zmienił w łzy radości - Elly-chan~! - zawołała cicho przypominając sobie codzienne śniadania z przyjaciółką.

- Coś się znajdzie . - Amu usiadła na przeciwko kuzynki
Następnie wzieła łyk herbaty. Między dziewczynami panowała chwila ciszy. Ale gdy , różowo włosa zobaczyła łzy u Ayame , lekko się zmartwiła.
-  Nani , Ayame , dajiobu?

-Hay brakuje mi tylko mojej przyjaciółki nazywa się Elly, Elly Black spędziłyśmy ze sobą sporo czasu - Mówiąc o Elly, Ayame uśmiechnęła się lekko - Ciekawe co teraz porabia choć znając ją pewnie znowu gotuje coś ale szfenda się z naszym znajomym detektywem - Parsknęła śmiechem. Chara otworzyła zaspane oczy - Elly, he? osobiście nienawidziłam jej chary... Mira przeklęta istota -

Amu ulżyło troche. Myślała , że zrobiła coś nie tak , lub powiedziała.
-Sokka. - różowo włosa uśmiechneła się.
Nagle usłyszała czyiś głos. Strażniczka kątem oka spojrzała na torbe kuzynki , tak samo jak jej chary.
- To na pewno nie było złudzenie. - mrukneła zaciekawiona Ran

Brunetka podskoczyła lekko na krześle
„Chyba cię usłyszały...”
„Spróbuj zmienić temat”
„Ale!... czemu zawsze zostawiasz mnie ze wszystkim samą”
Chara parsknęła śmiechem w myślach
„Spytaj o to siebie”
Ayame zacisnęła zęby w sumie to Kier miała racje
- Tak właściwie tyle lat mnie nie było, powiedz masz jakichś ciekawych znajomych? - Uśmiechnęła się po przyjacielsku podpierając twarz o ręce.

Różowo włosa przypatrywała się w skupieniu kuzynce. Dziwnie się zachowywała. Ale może miała powody ? Rzucając w niepamięć moment sprzed chwili , uśmiechnęła się wesoło.
- W sumie to tak. - zaczęła - Na początku nie były to zbyt wesołe stosunki , ale szybko to się zmieniło.
Chary wymieniły się spojrzeniami , po czym ustawiły się z każdej strony tak , by obserwować torbę Ayame.
- Prędzej czy później chara się ujawni. - mruknęła Miki

Kiwnęła głową.
- Rozumiem, ale znasz może kogoś szczególnego, kogoś komu możesz powiedzieć wszystko?- Nagle jej mina przybrała poważniejszego wyrazu, zaśmiała się - Przepraszam, nawyk z Anglii, często pomagałam pewnemu detektywowi stąd ta nagłą zmiana charakteru. - Rozejrzała się po pokoju.
„Otoczyły cie.”
„Wiem. Bardziej mnie dziwi to, że jest ich trzy.”
„Tak mnie też, dziwne myślałam, że na jedną osobę przypadają maksymalnie dwie chary”
„Ja też. Najwidoczniej się myliłyśmy.”
„Hmm...”

Amu uśmiechneła się wesoło.
- Według mnie , to tak. - powiedziała - Pracowałaś u detektywa?
Jak widać Amu jest wyjątkiem. Skoro różowo włosa posiada cztery. Wprawdzie nowe tamago jeszcze się nie wykluło , ale to szczegół.

- Nie, razem z Elly mu pomagałyśmy czasami gdy już nie mógł znieść naszego wiecznego błagania zabierał nas na jakieś nie istotne sprawy - Zaśmiała się cicho.
- Śmieszny człowiek a zarazem bardzo inteligenty.
Wstała po czy rozciągnełą się i ziewnęła - Przepraszam, jestem trochę, śpiąca.

- Sokka. - różowo włosa przechyliła głowę w bok , po czym przymkneła powieki.
Zaraz potem wstała , a następnie ruszyła szybkim krokiem na górę.
- Zaraz wracam , przygotuje tylko pokój gościnny. - zawołała , po czym znikneła
Tymczasem chary nagle wyparowały jak kamfora.

Kiwnęła głową słysząc wypowiedzi kuzynki. Rozejrzała się uważnie.
„Zniknęły”
„Wątpię”
„Czemu?”
Nie dostała odpowiedzi. Westchnęła cicho.
- No cóż, bywa - Wzruszyła lekko ramionami i czekała aż wróci Amu.

Tymczasem trójka char znalazła się w pokoju gościnnym tak samo jak ich właścicielka. Różowo włosa zdążyła już dwa razy wyjść a potem przyjść . Tym razem w dłoniach trzymała czystą pościel. Na początku spojrzała na łóżko , a potem na zielonooką charę.
- Suu..? - strażniczka spojrzała błagalnym wzrokiem na charę
Ta z kolei westchnęła , a potem uśmiechneła się.
-Chara change~!
Czarna spinka dziewczyny zmieniła się w małą , zieloną koniczyne. Amu w try miga zmieniła pościel , sprawdziła czy szafki są gotowe na przyjęcie rzeczy Ayame. Wtedy Suu zakończyła zmianę charakteru.
- Amu-chan..... - zaczeły chary
- Tak?
- Etto...jakby to powiedzieć...
- No dalej mówcie. - zachęciła chary
- Ayame posiada charę. - Amu staneła na moment , po czym swój wzrok przeniosła na Ran , Miki i Suu
- Co powiedziałyście?
- Że Ayame ma charę. - powtórzyła Ran
Dziewczyna jeszcze przez dłuższy czas patrzała na swoje chary. A potem , jak gdyby nic , wyszła z pokoju , zostawiając chary same.
- Już jestem. - Amu uśmiechneła się do kuzynki , zatrzymując się przy niej. - Już wszystko gotowe.

Przytaknęła po czym wstała i podeszła do kuzynki. Ziewnęła jeszcze raz.
- Na górze, tak? - Zapytała i rozejrzała się jeszcze raz wzdychając.

Amu kiwneła głową.
- Pierwsze drzwi po prawej. - różowo włosą kątem oka spojrzała czy chary są z nią.
Nie ma ich. Czyżby zostały w pokoju?  A może poleciały do jej sypialni? Będzie musiała zraz to sprawdzić.

Z uśmiechem skierowała się do wyznaczonego pokoju i położyła swoją torbę na łóżku po czym sama na nim usiadła.
- I co teraz? - Zapytała samą siebie z nadzieją, że Kier jej odpowie, niestety ale nic takiego się nie stało.

Chary w skupieniu siedziały na górze , na szafie i przyglądały się brunetce. Miały nadzieję , że chara Ayame w końcu się ujawni. Ale jak na razie nic na to nie zapowiadało.
Tymczasem różowo włosa podeszła do kuchni , pozmywała szybko naczynia , a potem biegiem ruszyła na górę. Najpierw zajrzała do swojego pokoju.
- Ran? Miki? Suu? - w sypialni różowo włosej nie było śladu po charach

Zauważyła, że ktoś ją obserwuj. Westchnęła głośno. Wyciągnęła z torby laptopa i włączyła go, po pokoju rozniósł się przyjemny dla ucha głos mówiący "Konbanwa, Shinigami-sama".
- Hay, hay konbanwa - Odpowiedziała samej sobie z uśmiechem. Na pulpicie znajdowała się tylko jedna ikona podpisane "Lunatick eyes "
- Nie. - Westchnęła cicho puki ktoś ją obserwował nie mogła nic zrobić.

- Ran ?! Miki ?! SUU ?! - różowo włosa coraz głośniej wołała , ale nie dostawała odpowiedzi
W końcu stanęła przed drzwiami do pokoju kuzynki.Wahała się , z otwarciem drzwi , ale w końcu musiała. Kto wie , co jej chary mogły wymyślić. Wzięła wdech , a potem zapukała.

Podniosła się leniwie i otworzyła drzwi.
- Nie musiałaś pukać. - Uśmiechnęła się lekko. - A więc o co chodzi? - Zapytała patrząc na kuzynkę niczym zaciekawione zwierzę.

Różowo włosa uśmiechnęła się przepraszająco.
- Etto...chciałam się tylko spytać czy już się...zadomowiłaś mniej więcej ? - to była marna wymówka , ale co miałaby innego powiedzieć ? Że sprawdza czy są u niej chary ? A jeśli to co mówiły Ran , Miki oraz Suu była nieprawdą , wyszłaby na idiotkę.

- Hay. -Obróciła się do kuzynki plecami i westchnęła.
- Przepraszam muszę się przewietrzyć. - Wyszła z pokoju i poszła do kuchni, zrobiła to specjalnie by Amu mogła zabrać swoje chary. Miała dość tej ciągłej ciszy ze strony Kier jednak znała jej charakter i wolała się nie odzywać.

-Sokka. - Amu uśmiechnęła się delikatnie
Zaraz potem wychyliła lekko głowę i przejrzała całym wzrokiem pokój. Nagle dostrzegła swoje chary.
-"MARSZ MI DO MOJEGO POKOJU. ALE JUŻ!"- wypowiedziała bezgłośnie
Ran , Miki i Su westchnęły ciężko , a potem wyleciały z pokoju. Zielono oka chara zatrzymała się na wprost Ayame i przyjrzała się jej z badawczą miną. Potem wleciała do sypialni właścicielki.

Posiedziała w kuchni jeszcze chwilę jednak po chwili wróciła do pokoju. Rozejrzała się i westchnęła cicho.
- Wreszcie. - Powiedziała szeptem do siebie. Siadła na łóżku i patrzyła bezmyślnie oglądać sufit.
- Co w nim takiego ciekawego? - Zapytała Kier która wychyliła główkę z torby.
- Sama nie wiem. - Odpowiedziała brunetka na co chara prychnęła i znowu się schowała.

Ona również szybko wylądowała w swoim pokoju. Miała srogą minę. Chary wiedziały , że nie obędzie się bez kazania ze strony właścicielki.
- Co wy sobie myślałyście ?! -  wypaliła w końcu - Ile razy mam wam powtarzać - Ayame nie ma chary!
- Ale my wyczuwamy od niej charę. - westchnęła Ran , siadając na telefonie właścicielki
Nie wiadomo jak , ale swoim ciężarem wybrała numer granatowowłosego chłopaka i tym sposobem wysłała do niego pustego sms'a.
- Nie wiem co wy wyczuwałyście , ale radzę , żeby to było ostatni raz. -  mruknęła różowo włosa

Kier wyleciała z torebki właścicielki i podsłuchała całą rozmowę, zaśmiała się cicho. Ayame siedziała bezczynnie na łóżku i myślała to znowu zrobi Kier, co oczywiście nie wyjdzie jej na dobre.

Amu westchnęła . Znów. Zaraz potem zeszła na dół , pozmywać naczynia w kuchni. Gdy to zrobiła , znów wróciła do swojego pokoju. Zastała swoje chary , gdy czytają jakąś mangę z jej zbiorów. Różowo włosa nic nie powiedziała , jedynie podeszła do półki , wzięła zeszyt od japońskiego i zaczęła go przekartkowywać.

Tymczasem Kier wyciągnęła z torby Ayame białą serwetkę i założyła ją na siebie, mimo iż posiadała iście "królewski" charakter czasami stawała się dziecinna. Podleciała do pokoju Amu ale jeszcze przed tym pomalowała się czerwoną farbą którą także wyciągnęła z torby właścicielki. Zgasiła wszędzie światła i delikatnie pochyliła drzwi od pokoju różowowłosej wyjąc jak potwory w horrorach.

I w tym samym momencie , w pokoju strażniczki nastała ponura ciemność. Słysząc czyjeś wycie , wzdrygneła się , a do tego przeszły ją dreszcze.
-Nande... - mrukneła zdziwiona
Chary również próbowały odgadnąć , co się stało , ale dźwięki które nagle zaczeły się pojawiać , nie pozwalały im rozsądnie myśleć.

Drzwi całkiem się otworzyły, dźwięk narastał. Kier zbliżyła się do Amu i naglę... usiadła jej na głowię i wychyliła się przed twarz strażniczki powodując, że serwetka spadła a oczom dziewczyny ukazała się biała istotka cała w "krwi".

- Co do ja... - nie dokończyła , gdyż poczuła coś na swoich włosach.
Ale , gdy serwetka spadła , różowo włosa ze wrzaskiem cofneła się o krok , upadając przy tym na brzeg łóżka. Przy włączniku światła znalazła się Miki , dzięki której w pokoju znów pojawiło się światło , przy którym mogły sprawdzić kim jest owy dowcipniś.

Upadła na podłogę śmiejąc się, po chwili pstryknęła pacami i farba zniknęła. - Nazywam się Kier, desu~ - Uśmiechnęła się po królewsku i stanęła na równe nogi.

Gdy różowo włosa uspokoiła się trochę , tępym wzrokiem patrzała się na nową charę.
- Etto.... - nie wiedziała co powiedzieć
- Ha~! A nie mówiłyśmy. Ayame posiada charę. - Ran , Miki oraz Suu spojrzały triumfująco na właścicielkę , a potem podleciały do Kier - Miło nam , Ja jestem Ran a to Miki i Suu.

Dygnęła do nowo poznanych char po czym spojrzała na strażniczkę i podleciała jej do twarzy machając dłonią - Halooo - Zawołała

Chary uśmiechneły się. Natomiast , Amu jeszcze przez chwile opanowywała paraliż. Dopiero po pięciu minutach ockneła się.
- Czyli jednak miałyście rację...- jak na razie tyle wydusiła z siebie

- O mój boże w macie z nią tak zawsze?! - Spojrzała zszokowana na trzy chary a po chwili jeszcze bardziej na Amu.

- Czasami...- mrukneła Miki a potem wzruszyła ramionami
- Witaj w naszym zwariowanym świecie Amu-chan. - zaśmiała się Ran - Widze , że już odzyskałaś mowę.
- Ran...nie prowokuj. - różowo włosa zmrużyła jedynie oczy , patrząc na czerwono oką charę

Zaśmiała się cicho. - Ooo, cóż za szok potrafisz mówić nie tylko monosylabami ?! Niesamowite - Parsknęła złośliwym śmiechem patrząc na strażniczkę.

- Ejj.- tym razem Amu przeniosła wzrok na Kier - Gdybyś nie pokazała się od razu , nie byłoby takiej sytuacji.
Chary strażniczki znów zaśmiały się wesoło.

Wzruszyła ramionami. - Taki nawyk. - Uśmiechnęła się złośliwie i usiadła różowowłosej na głowie triumfalnie.

Różowo włosa mruknęła coś niezrozumiałego , a potem strzepneła z głowy małą Kier. Co jak co , ale nie pozwoli byle komu siedzieć na swoich włosach.
-Ayame wie , że tu jesteś?

Prychnęła niezadowolona. - Ayame to moja własności nie ja jej!. - Odwróciła się do strażniczki plecami i skrzyżowała ręce

- Nie jestem co do tego przekonana. - uśmiechneła się łobuzersko
Ran , Miki i Suu usiadły sobie na biórku. Na początku chciały coś dodać , ale potem postanowiły na razie posłuchać dość ciekawej rozmowy właścicielki i chary jej kuzynki.

- Jak chcesz to ją spytaj. - Odpowiedziała dziewczynie denerwując się powoli i co chwilę spoglądając na chary.

- Innym razem. - mrukneła
Strażniczka wstała z łóżka , wzieła do ręki zeszyt z japońskiego , a potem położyła się znów na łóżku. Ignorując swoje oraz Ayamy chary , zaczeła powtarzać trzy ostatnie lekcje z języka ojczystego.

Zajrzała do zeszytu dziewczyny.
-Do Japońskiego? Niebywale proste jeśli chcesz mogę cię nauczyć w pięć sekund, oczywiście nie dziś, no chyba, że Ayame się obudzi. - Westchnęła głęboko i zaczęła latać dookoła pokoju.

- Wiem , że proste.-mrukneła z nad zeszytu - Ale dziękuje za propozycję pomocy.
- Amu-chan nie ma problemu z japońskim , gorzej jest u niej z angielskim~ desu. - wyjaśniła Suu
- Ale to szczegół. - dodała wesoło Ran

Serio? z angielskim? przepraszam bardzo ale Ja jestem charą która praktycznie całe życie spędziła w Anglii! - Spojrzała osłupiała na Amu, że też sama się tego nie domyśliła.

Amu starała się nie słuchać char , natomiast wolała się skupić powtarzaniu. Ale jak na złość , nie dało się.
- Naprawdę ? - Amu lekko zniżyła zeszyt tak , że widać było jej oczy.

- Tak. - Odpowiedziała chłodnym i zarazem niesamowicie denerwującym głosem. Westchnęła głęboko, po chwili znalazła się na łóżku Amu i cicho pstryknęła palcami a w drugiej pół kostki cukru.
- Hmm - Wydała z siebie cichy odgłos zamyślenia. Białowłosa istotka podrzuciła wysoko pół kostki i po raz drugi pstryknęła palcami powodując, że pół kostki znalazło się w herbacie, jak można się domyśleć przesłodzonej.
- Doskonała~
Wydała z siebie cichy odgłos zachwytu.

Amu wpatrywała się przez chwilę w Kier , a potem wzruszyła ramionami. Zeszyt znów zasłonił oczy różowo włosej. Ran oraz Miki przeniosły się bliżej właścicielki i nowej chary. Natomiast Suu na początku potajemnie zerkneła na żółte tamago , po czym dołączyła do siostrzanych char.

Obejrzała cały pokój po czym spojrzała za okno i westchnęła.
- Zapolowało by się na jajka X w taką piękną noc. - Westchnęła cicho zachwycona wspominając wszystkie swoje "polowania".
- Jak zwykle Ayame wybrała sobie najlepszą porę do spania! Brakuję mi Elly, nie ma na kim się wyżyci a potem dostać od tej samej osoby coś słodkiego, muszę sobie kogoś takiego znaleźć. - Istotka po raz kolejny westchnęła. Spojrzała na Suu i podążyła za jej wzrokiem.
- Czwarte?! Ale dlaczego? Amu-chan dlaczego masz tyle char? - Zapytała, nie oczekiwała jakiejś sensownej odpowiedzi tak właściwie myślała, że sama różowowłosa nie będzie znała odpowiedzi na to pytanie.

Amu zajęta naukæ , na początku nie zorientowała się o co chodziło charze. Dopiero po krótkiej chwili.
- Etto....- nie wiedziała zbytnio jak na to odpowiedzieć. Właściwie to sama nie wiedziała czemu ma tyle char.

- Tak jak myślałam, albo są to eksperymenty Easter albo to z Tobą jest coś nie tak. - Spojrzała w sufit i parsknęła suchym śmiechem.
- Ciekawe...

Mina różowo włosej momentalnie zrzedła.Jej dłonie zacisneły się w piąstki na zeszycie.
- Moje chary nie są eksperymentami Easter. - powiedziała chłodno
Ten ton głosy był wszystkim dobrze znanym. Mu znów użyła charakteru 'cool and spice'.
- Poza tym co ty możesz wiedzieć o tej organizacji....
-Amu-chan....-szepnęły cicho chary

- Hmmm, pomyślmy kiedyś miałam siostrę teraz jej nie mam, pomyśl, dlaczego. - Jej głos był całkowicie bezuczuciowy, uczucia a już szczególnie te mocniejsze, nie były jej specjalnością.

Amu nie musiała myśleć. Może i Kier nie miała dużej styczności z Easter. A może i miała. Ale , strażniczka nie musiała zgadywać , żeby wiedzieć , że za tym stoi korporacja.
- Co oni jej zrobili?  - spytała cicho

- Nie pamiętam. - Odpowiedziała latając po pokoju.
- Chyba zmienili ją w chare X i ostatecznie razem ja i Ayame z Elly i jej charą musiałyśmy ją zniszczyć. Chyba nazywała się Sachi. -Westchnęła głęboko.
- Szkoda małej, nawet była zabawna. - Uśmiechnęła się praktycznie niewidocznie jednak uśmiech znikł tak szybko jak się pojawił.

Różowo włosa przyjrzała się uważnie charze kuzynki. Straciła siostrę za sprawą organizacji. Smutne , qle tacy oni byli. Zmieniali marzenia ludzi w X , a potem wykorzystywali je do znalezienia Embryo.
- Sokka.

- Nic to, przeszłości nie da się zmienić a nawet jeśli można lepiej nie ingerować w prawa natury i przeznaczenie. - Położyła się na łóżku strażniczki.
- "Czerń i biel są jak siostry bliźniaczki, niby podobne a jednak zupełnie inne, a może, wręcz na odwrót " Cały czas to powtarzała, nie rozumiem dlaczego. - Pokręciła w załamaniu głową i spojrzała na trzy chary.

Amu pokiwała głową. Tymczasem Ran , Miki oraz Suu siedziały w milczeniu , niedaleko właścicielki. Szkoda im było Kier. Same by nie chciały by któraś z nich miałaby zostać zniszczona.

- Dobra co robimy? Nienawidzę się nudzić to taka potworna strata czasu! A jako, że Ayame zasnęła jestem skazana na was! - Uśmiechnęła się chytrze i zachichotała.
- A więc?

Amu zdziwiona spojrzała na Kier , potem na swoje chary , a potem znów na Kier , po czym wzruszyła ramionami.
- Ja muszę trochę pouczyć się , więc jesteście skazane na swoje towarzystwo. - mruknęła , po czym znów wlepiła wzrok w kartki
- Hmm...a co najbardziej lubisz robić ? - spytała zaciekawiona Ran

-Hmm, pomyślmy. Karać ludzi za to, że coś źle zrobili, jeść wszystko co słodkie, krzyczeć na Ayame, grać w karty. To chyba tyle. - Wzruszyła obojętnie ramionami.

- Karty. - powtórzyła Miki
Suu słysząc na temat jedzenia , uśmiechneła się. Zamachneła swoją łyżką , a po chwili koło Kier pojawiły się różne słodkości. Od ciast i ciastek aż po najróżniejsze batoniki , gumy i cukierki.
-Itadakimasu desu~

- O no i oczywiście polowanie na jajka X i szachy. - Pokiwała dumnie głową i wzięła jedno z ciastek.
- Naprawdę dobre~
Mrugnęła znacząco do Suu na znak, że jej smakuję. Pstryknęła palcami a po jej stronie pojawiła się talia kart.
- A więc? Gramy?

Ran oraz Miki również wzieły po ciastku. Im też smakowały.
- Pewnie. - powiedziała Ran , po czym uśmiechneła się wesoło
Zielono oka Chara oraz niebiesko oka chara również.

- Tylko ostrzegam, ja zawszę wygrywam. Karty to moja specjalność w końcu imię "Kier" nie wzięło się znikąd. - Uśmiechnęła się piekielnie po czym rozdała wszystkim charą karty.
-Zaczynajmy!

Tymczasem Ayame obudziła się, miała bardzo lekki i przede wszystkim krótki sen gdyż zawszę albo Kier albo Elly ją budziły.
- Coś jest nie tak.- Szepnęła cicho po czym skierowała się do pokoju kuzynki, zapytała cicho po czym delikatnie otworzyła.- Przepraszam, że przeszkadzam. - Po chwili dodała.- Wychodzę na chwilę.- uśmiechnęła się po czym zamknęła drzwi i wyszła z domu kuzynki.
- Dziwnę. - Szepnęła cicho i rozejrzała się.
- Tu coś naprawdę jest nie tak! - Wycedziła cicho przez zęby widocznie zirytowana.
-"wiem"
-"Kier, co się dzieję?!"
-"Nie mam pojęcia, na razie to zignoruj"
-"Rozumiem, postaram się"

- Hai! - zawołały chórem chary
Tymczasem Amu słysząc kuzynkę , odłożyła zeszyt na bok. Zaraz potem wstała i wyszła z pokoju , później z domu.
- Dajiobu Ayame?  - strażniczka staneła za dziewczyną

- Hai, jakaś dziwna aura obejmuje okolice coś w stylu tysiąca jajek X, dziwne nie? - Rozejrzała się jeszcze raz i westchnęła.
- To pewnie tylko moja wyobraźnia.

Różowo włosa przechyliła głowę w bok , a potem zamyśliła się.
-Ale one by mi powiedziały, gdyby coś wyczuwały. - powiedziała cicho , a potem wróciła do normalnego tonu głosu - Rzeczywiście , dziwna sprawa.

- Spotkałaś się kiedyś z czymś podobnym? - Zapytała po czym spojrzała na kuzynkę z wyraźnym zastanowieniem na twarzy.

Strażniczka przymkneła powieki , a potem westchneła ciężko.
- Jak na razie to nie. - po chwili znów otworzyła oczy

- Rozumiem. - Westchnęła cicho.
- Najwyżej odpuszczę sobie pierwszy dzień w szkolę. - Uśmiechnęła się słabo.
- Ja tu jeszcze sobie postoję ty lepiej idź się uczyć, nie chcę abyś prze zemnie miała ciężej w szkolę. - Zaśmiała się cicho i spojrzała na Amu.

Ciężko w szkole?  Bez przesady. Na tyle ile mogła to się nauczyła. A jak by coś nie wypaliło , to zawsze może poprawić ocenę.
- Potowarzyszę ci. - różowo włosa uśmiechneła się

Uśmiechnęła się słabo.
- Jak chcesz. -
Spojrzała na bezchmurne niebo było już ciemno, pojawiały się pierwsze gwiazdy.
- Wiesz może coś o Embryo?

Amu również się uśmiechneła.
- Wiem na razie tyle ,że to tamago ,które może spełnić jedno marzenie danej osoby , gdy ta o to poprosi. - powiedziała , przyglądając się niebu

- Rozumiem. - Odpowiedziała sennym głosem.
- "Zapytaj o Walpurgie!" - Krzyknęła w myślach chara.
- "Hay" -
- Kiedyś w Seyo miało miejsce ukazania się prawdziwej formy czarnego jajka- Walpurgii, wiesz coś o tym? - Spojrzała w niebo szukając jakiś konstelacji, a może uciekając przed wzrokiem kuzynki? Wszystko było możliwe gdy chodziło o "Grę Kier", cokolwiek to znaczy, w końcu mało kto spotkał się z Ayame i Kier gdy ujawniały swój prawdziwy charakter co często nazywały ową "Grą Kier".

- Jajko Walpurgii...- różowo włosa próbowała sobie coś przypomnieć , ale słabo jej szło - Hmm...wydaje mi się , że coś takiego było , ale niestety , ale nie wiem o nim nic.
Jak w poniedziałek będzie w szkole , musi się zapytać o to strażników. Oni prędzej będą coś o nim wiedzieć.

Kiwnęła na znak zrozumienia.
- Szkoda, ale nie mogę od ciebie wymagać wiedzy o wszystkim. - Wzruszyła lekko ramionami.
- "Baka! Tak prostej rzeczy nie umiesz zrobić!" - Zawołała chara przesyłając telepatycznie właścicielce wiadomość.
- "Ech, wiesz ludzie nie są wszech wiedzący" - Odpowiedziała brunetka.
- "Szkoda, w takim razie jesteście bezużyteczni?" -
- "Według niektórych... Tak" -
Nastała cisza, Ayame westchnęła cicho.

Różowo włosa uśmiechnęła się przepraszająco.
- W szkole postaram się o to zapytać , to potem przekaże ci to co się dowiedziałam. - powiedziała cicho , a sój wzrok przeniosła na niebo

Stała tak jeszcze chwilę. Poczuła, że kropla wody spłynęła jej po twarzy.
- Kropi? - Zapytała samą siebie szeptem, i jak na złość po chwili niebo zakryła gęsta czarna chmura i zaczęło padać.
- Milutko.-

Różowo włosa również poczuła kropelki deszczu na swojej twarzy.
- Bardzo. - mruknęła cicho
Dziewczyna nie lubiła zbytnio deszczu.

- No cóż, czas się zbierać.- Popatrzyła na kuzynkę po czym otworzyła drzwi i ukłoniła się nisko.
- Zapraszam panienko.- Uśmiechnęła się szeroko i przymknęła oczy.

Na widok brunetki , zaśmiała się wesoło.
- Dziękuje. -  z uśmiechem na twarzy , dygnęła a potem weszła do środka

Weszła za nią i zamknęła drzwi.
- Ciekawe co "one" robiły przez ten czas? - Zapytała retorycznie po czym przez jej myśli przeleciały najgorsze scenariusze.
- Chyba jednak wolę nie wiedzieć. -

Wiedziała po części , co ma na myśli Ayame. Ale gdy zobaczyła , że parter był w normalnym staniem , westchnęła jedynie.
- Może nie będzie tak źle.

- Wątpliwym.- Westchnęła głęboko i rozejrzała się.
- Kier potrafi zaskoczyć, jej "gra w karty" to czasami walka na śmierć i życie.-
Rozejrzała się dokładnie jeszcze raz po chwili usłyszała dziwny śmiech swojej chary w głowię.
- Szczerze mówiąc... Sama jej się boję.

"Śmierć i życie ? Może być ciekawie.. " pomyślała różowo włosa. Kier mogła by być niezłym wyzwaniem dla jej char.
- Sokka.

- Idziemy? - Zapytała wchodząc powoli po schodach i myśląc czy tym razem Kier odpuściła sobie "polowanie".

- Jeszcze się pytasz. - Amu mrugnęła wesoło do kuzynki , po czym ruszyła na górę.
Była ciekawa co robią chary.

Zatrzymała się przed drzwiami do pokoju kuzynki, położyła rękę na klamce i...
- Proszę bardzo~
Wskazała oburącz ze słodkim uśmiechem na wciąż zamknięte drzwi.

- Zamknięte ?! - różowo włosa spróbowała otworzyć drzwi , ale się nie dało. Spróbowała jeszcze parę razy ale nie szło.
- Niech ja tylko je dorwę .... - mruknęła złowrogo

zaśmiała się cicho.
- Najpierw będziesz musiała zmusić je do otworzenia...

- A to najgorsze...bo jak je teraz otworzyć...- mrukneła zła - Niech mi tylko pokój zdemolują to przysięgam , że ukatrupie je na miejscu.

Spojrzała z zakłopotaniem na drzwi.
- Nie masz może wytrychu? - Zapytała rozglądając się i próbując zobaczyć coś przez dziurkę do klucza.

- Nie , ale...może jest jeszcze nadzieja. - westchneła ciężko , a potem szybko z biegła po schodach , a następnie wyszła na dwór. Po paru sekundach , stała na balkonem przy swoim pokoju.

- Eee, Amu-chan! Nie zostawiaj mnie samej! - Krzyknęła cicho po czym pobiegła za kuzynką.
- I co tam się dzieję?! - Zapytała spoglądając na Amu.

Różowo włosa wpatrywała się w balkon , a potem westchneła ciężko.
- Nie wiem. - powiedziała
Zaraz potem zaczeła analizować jak by tu wejść na balkon. Bez pomocy Ran , już nie wydawało się takie łatwe.

Wzruszyła ramionami - Chyba będziemy musiały poczekać.

- Ciekawe ja długą będą tak stać i czekać? Co nie? - Chara zaśmiała się chytrze przenosząc wzrok na na trójkę char. - A może tak mały zakład? -

- Czekanie nic nie da. - westchneła ciężko

- Może być. - zaśmiała się wesoło Ran
- A może jednak otworzymy im drzwi desu? - zapytała nieśmiało Suu

- To co mamy zrobić? - Zapytała zdezorientowana.

- Ta która najbliżej w minutach określi to ile uda im się wejść - Kier usiadła na biurku Amu.
- Ale trzeba je tak zablokować by mogły tylko trochę się podglądać. - Westchnęła cicho złośliwie się uśmiechając.

- Są dwa wyjścia: albo przeczekamy w domu , albo wspinam się na balkon.

- Hehe. - zaśmiały się chary
- Amu zajmie to 30 minut. - Ran uśmiechneła się wesoło

- Wolę opcje drugą. - Powiedziała uśmiechając się.

- Hmm, obstawiam, że Amu i Ayame razem... 6-10 minut. - Klasnęła w dłonie zaczynając się śmiać po chwili.

- Heh , no to zaczynamy. - uśmiechneła się wesoło

-Tak szybko? - zdziwiła się Ran
- Może Ayame tak , ale Amu wątpie. - mrukneła Miki

- A więc tak ty wejdź na mnie później złap się balkonu i wejdziesz, ja sobie poradzę gdy tylko podasz mi rękę. - Uśmiechnęła się i zbliżyła krok do balkonu.

- Z pomocą Ayi na pewno wyrobią się w tym czasie. - Zaśmiała się donośnie i zaczęła latać po pokoju.

Amu trochę się wachała z tym wszystkim.
- Jesteś tego pewna ? - zapytała cicho różowo włosa

-Skoro tak mówisz. - Ran , Miki oraz Suu uśmiechnęły się wesoło

- Hai~
Odpowiedziała optymistycznie.

- A do tego czasu co robimy? - Zapytała chara spoglądając na balkon co chwilę.

- No to skoro tak mówisz. - westchnęła , a potem uśmiechnęła się delikatnie

- Nie wiem...- westchnęły ciężko chary

- Ech, naprawdę aż tak się nudzicie gdy nie ma Amu z wami? To dziwne. - Obejrzała się za siebie i spojrzała na trzy chary.

- No nie za bardzo , gdy Amu nię ma to zazwyczaj jesteśmy z innymi charami. - wyjaśniła Miki
- Przyjaciele ze szkoły Amu-chan posiadają chary. - dodała Suu

Po dłuższym czasie , gdy chary zauważyły , że rodzice różowo włosej nadjeżdżają , uzgodnili z Kier , że wpuszczą dziewczyny do pokoju.  Amu i Ayame w ostatniej chwili weszły , bo zaraz po nich , w mieszkaniu znaleźli się ich opiekunowie.  Wszyscy razem siedzieli w salonie , i przez dłuższy czas rozmawiali ze sobą. Potem ułożyli się do snu. Następnego dnia , jako pierwsza ze wszystkich domowników , obudziła się Amu. Po omacku dotkneła swoich włosów.
- Chwila...- jeszcze pare razy przejechała dłońmi po różowych kosmykach , za nim uświadomiła sobie , że te doczepiane zdążyły w nocy odpaść.
Czyli z powrotem wrócił stary wygląd dziewczyny. Różowo włosa ubrała się w czarne leginsy , do tego fioletową tunike , z 3/4 rękawami. Gdy wychodziła z domu , założyła czarne , sięgające do kostek botki. A gdzie razem ze swoimi charami się wybierała? [zt]