Pokój Utau był nie zbyt duży. Mały przytulny pokoik, gdzie mogła zawsze odpocząć od codziennych trosk i spraw, które droczyły ją. Kolor ścian jej pokoju były w kolorze jasnego fioletu, był to jej ulubiony kolor. Pod malutkim oknem z delikatnymi, białymi zasłonami miała swoje łóżko, rano wpadały przez nie promienie słońca, a wieczorami mogła patrzeć na niebo pełne gwiazd i mogła rozmyślać o czym tylko chciała. Po prawej tronie zaraz koło łóżka stała nie wielka komoda, w której Utau trzymała swoje codzienne ubrania. Na przeciwko łóżka po drugiej stronie stała szafa, w niej zaś Utau miała stroje, które ubierała na występy. Na ścianach można było zobaczyć plakaty z występów. Podłoga była położona w jasnych panelach, na środku podłogi leżał mały,mięciutki dywanik, Utau zawsze gdy tylko miała ochotę, kładła się na nim, a jej myśli błądziły, zanurzała się w marzeniach i zasypiała. Na jednej z ścian miała dwie półki, na jednej z nich stały książki, a na drugiej płyty.

Gdy Utau wróciła do domu, od razu pomaszerowała do swojego pokoju, odtworzyła drzwi, spojrzała, to na okno, to na swoje łóżko i wzrok jej utkwił na biurku, leżała na nim kartka z jej nową piosenką co napisała...
- jeju, przecież miałam zapytać Ikuto co o niej myśli, przecież za parę dni mam ja przedstawić wytwórni, a chce wiedzieć co o niej myśli, przejdę się jeszcze raz do niego do szkoły może uda mi się go złapać jeszcze. [zt]

Utau weszła do pokoju z resztką sił, wszystko, co stało się przed chwilą, nie chciała wierzyć, powtarzała sobie w myślach, że to tylko sen i, że zaraz się wybudzi z niego, wstanie i gdzieś na mieście spotka Ikuto. Niestety, to była prawda. Jego już nie ma i nie będzie. Położyła się na łóżko i chciała zasnąć jak najszybciej i nie budzić się już nigdy. Jej oczy stawały się coraz cięższe i po chwili zasnęła.

Gdy Train wszedł do pokoju dziewczyny to zobaczył że ona leży na łóżku a jak podszedł bliżej do niej to zobaczył że dziewczyna śpi.
- eh... że teraz musi akurat spać no cóż chyba tylko zobaczę na jej telefonie jaki ma numer i wyjdę z tond. -
powiedział brązowo włosy chłopak powoli podchodząc do szafki gdzie leżał telefon dziewczyny.

Utau powoli otworzyła oczy, miała lekki sen, więc usłyszała przez sen, że ktoś wszedł do jej pokoju, czuła kogoś ciepło na twarzy i ciepły powiew oddechu, bała się otworzyć oczy, po chwili ten ktoś odszedł i słychać było dobrze jak podszedł do jej szafki, wtedy lekko odtworzyła prawe oko i nie mogła uwierzyć kogo zobaczyła.
Zerwała się z łóżka tak, by jej nie usłyszał i zaczęła iść na paluszkach w jego stronę.
"Ale napędził mi stracha, niech no tylko dostane go w moje ręce"
Podeszła do chłopaka bardzo blisko i zapytała się cichym, spokojnym głosem:
- Co ty tutaj robisz? -

- huh ? a mówią że ja się skradam jak kot a tu proszę ty się zakradałaś aż nie usłyszałem ciebie - powiedział chłopak po chwili dodając - chciałem ci powiedzieć że sprawa ze skrzypcami udała się -

- Tak? Naprawdę? - Utau nie mogła uwierzyć w to, Easter jest tak głupi, myślała, że naprawdę, mogą być lekkie kłopoty z tym, ale udało się, uśmiechnęła się na samą myśl o tym.
- Tak się cieszę, jednak mój plan się udał, - tak bardzo ucieszyła ją ta wiadomość, choć taka wiadomość sprawiła jej radość po tym co tak nie dawno się wydarzyło, przytuliła chłopaka bardzo mocno.

- hola hola nie znasz mnie dobrze a już się przytulasz ? -
powiedział chłopak do dziewczyny a przy tym był lekko zaczerwieniony.

- Wtedy przed domem jakoś nie miałeś nic przeciwko, aż sam się pchałeś do tego - odpowiedziała uśmiechając się do chłopaka i tuląc go jeszcze mocniej, widząc jak się chłopak wcześniej zarumienił.
"Został mi tylko on, nie chce od tak do stracić, chce, by był przy mnie codziennie" -

Gdy tak dziewczyna go przytulała to raptem telefon zadzwonił do chłopaka a gdy chłopak odebrał usłyszał tylko takie słowa.
- masz zgłosić się do Biura Kazuomi ma dla ciebie nowe zadanie związane z Ikuto -
chłopak był zaskoczonym tym telefonem ale musiał udać się do biura by nic nie podejrzewali że spiskuje przeciw nim więc odwrócił się do Utau i powiedział - muszę iść Kazuomi coś chce ode mnie - a następnie pod szedł do drzwi i wyszedł z pokoju dziewczyny.

[zt]

" co znowu takiego może on chcieć od niego, no tak, to przecież Easter,oni nigdy nie mają dość"
Gdy widziała jak chłopak zniknął drzwiach, znów poczuła się źle.
"mam nadzieję, że wróci szybko"pomyślała ponownie, włączyła sobie muzykę i zaczęła słuchać jej.
Słuchając muzyki zanurzała się w swoich myślach.

"gdzie jest Train?" myślała ciągle Utau, "przecież nie ma go już bardzo długo, pierw Ikuto znika teraz on" słuchając muzyki zagłębiała się coraz bardziej w tych myślach.
Nie mogła poradzić sobie z samotnością, będąc sama w pokoju.
"Może przejdę się na mały spacer, może spotkam po drodze Traina, wiem pójdę do Pana Subaru zapytać o skrzypce i odbiorę je, by nie sprawiać więcej kłopotów nimi" jak pomyślała tak zrobiła, wstała, wzięła telefon i wsadziła go do kieszeni, przeszła przez pokój i zaczęła iść w stronę drzwi wyjściowych. [zt]

Gdy doszła do pokoju była już całkiem wściekła, zarazem miała ochotę wybuchnąć płaczem, lecz coś przeszkadzało jej w tym. Dalej trzymała w ręku telefon i skrzypce, zaświeciły znów lekkim światłem, nie widząc tego usiadła na łóżku, odstawiła na bok skrzypce i zaczęła odpisywać chłopakowi - " Train jak mogłeś bez żadnego słowa wyjechać tak, po prostu do Paryża po Ikuto, więc, to chciało od ciebie Easter, wiedziałam, że zniszczenie skrzypiec nie wystarczy im" w tym momencie coś w środku Utau nakazało napisać jej coś jeszcze - " P.S. Zostawiłeś ją, więc teraz ja się z nią zabawie" i nacisnęła wyślij.

Utau miała dość już całego tego dnia, miała ochotę zapaść się po ziemię, nie wiedziała sama co się dzieje z nią, położyła się na łóżku, zasnęła.
Śnił się jej koszmar, po raz pierwszy miała straszny koszmar, nie wiedziała, że jest teraz pod wpływem energii ze skrzypiec,powoli przez sen wchłaniała się do jej wnętrza, przewracała się z boku na bok, śniła, że jest gdzieś po środku czarnej ciemności i tylko słyszy w oddali głos mówiący szeptem, strasznym szeptem
"Utau, słodka Utau wreszcie mam cie w swoich rekach, nie zawładnąłem Ikuto, lecz z tobą czuję, że będzie, inaczej, czuję twoją słabość, nie będzie tak źle, będziesz moją słodką dziewczynką" Utau nie mogła się obudzić, chciała, lecz coś blokowało jej, to. Zwijała się w łóżku proszą swoim ciałem, by ktoś ją obudził.

Gdy zobaczył że dziewczynie nic nie jest że ma tylko zły sen to odetchną z ulgą gdyż jego obaw znikły następnie podszedł do dziewczyny i próbując ją obudzić.
- Utau obudź się to ja Kuro - mówił chłopak do Utau
a jak to nic nie dawało to usiadł na łóżku i zaczął bardziej dotykać dziewczynę by się obudziła.
- Hej Księżniczko obudź się bo jak nie to czegoś nie dostaniesz - powiedział Kuro próbując budzić dziewczynę.

Dziewczyna była przerażona tym co głos do niej mówił, we śnie szukała jakiegoś wyjścia, lecz wszędzie było ciemno i nic nie widziała, po drugiej stronie jakby za ścianą słyszała głos Kuro, jej świadomość w tej chwili płatała figle, nie wiedziała co jest prawda, a co fikcją, czy tylko ten straszny głoś, stał się Kuro i wołał ją do siebie, by ją zwabić, szła przed siebie, krocząc za głosem chłopaka,
"obym się nie myliła" powoli, wolnym krokiem, przesuwała się, chwile potem zauważyła małe światełko, ucieszyła się w głębi siebie i zaczęła iść szybciej, słysząc jak głos Traina nasila się i jest coraz wyraźny, zaczęła biec, by jak najszybciej wydostać się z tej ciemności, światło nasilało się, gdy była już blisko, wyciągnęła rękę i w tym samym momencie gwałtownie otworzyła oczy, zobaczyła nad sobą pochylonego chłopaka, łza popłynęła jej, zerwała się gwałtownie i przytuliła się do niego mówiąc
- Train, to ty, naprawdę ty, dziękuje, że mnie obudziłeś, miałam straszny sen, nie mogłam się przebudzić -, gdy, to powiedziała spojrzała na chłopaka i wtuliła się bardziej, była strasznie przestraszona, ale, gdy czuła ciepło chłopaka, uspokajała się.

Gdy dziewczyna zbudziła się ze złego snu i wypowiedziała słowa, że się cieszy, że jest przy niej i wtuliła się w niego to w, tedy chłopak nie wiedział co zrobić nigdy wcześniej nie był w takiej sytuacji, gdyż Utau to jego pierwsza miłość, lecz serce chłopaka podpowiadało mu, by przytulił dziewczynę i powiedział ciepłe słowa.
- już dobrze przyleciałem specjalnie dla ciebie i już nie wyjadę nigdzie bez ciebie -
, gdy wypowiadał te słowa chłopak obejmował dziewczynę pewnie, lecz zarazem delikatnie, by czuła się dobrze w jego ramionach.
Gdy tak byli do siebie przytulenia to chłopak nawet już nie pamiętał o wiadomości co dostał od niej, lecz char chłopaka postanowił mu przypomnieć, że jak Easter się dowie o tym, że jest dalej w mieście, a nie szuka Ikuto to będzie miał problemy a do tego jeszcze Utau to córka Kazuomi, więc będzie jeszcze bardziej wściekły jak się dowie o tym, że zajmuje się jego córką zamiast tym co zlecił.

Wtuleni tak w siebie, dziewczyna odczuła, że Kuro zrobił, to dla niej, tylko dla niej, zostawił wszystko i przyjechał.
- A co z zleceniem co dostałeś od Easter, przecież miałeś złapać Ikuto i go sprowadzić tu, a przez moją słabość wróciłeś, przecież nic się takiego złego nie dzieje ze mną, wyjechałeś tak nagle bez ani jednego słowa, no mnie najbardziej dobiło, tak, to bym przecież zrozumiała i, by się coś wymyśliło, więc co teraz zrobisz z tym - zapytała Utau chłopaka.
W środku Utau, moc, która wdarła się do niej ze skrzypiec, wściekła się, że chłopakowi Udało się wyrwać Utau ze snu i w tym samym momencie Utau poczuła silny ucisk koło klatki, chwyciła się ręką i zwinęła się lekko z bólu.

- nie wiem, co będzie, ale damy se jakoś radę - odpowiedział chłopak.
- tylko na tobie mi zależy, więc nie przejmuj się co się stanie - dodał chłopak
, a po chwili, gdy dziewczyna złapała się za pierś i skuliła się z bólu to chłopak się przestraszył, gdyż to tak raptem się stało, że nawet nie dało się nic zrobić.
- Utau wszystko dobrze ? co się stało ? co się boli ? - zadawał pytania chłopak zarazem dotykając jej plecy.
Chłopak coraz bardziej się niepokoił tym co się stało, gdyż nie wiedział jak jej pomóc, bo jedyne co mógł zrobić to być przy niej i rozmawiać z nią obejmować ją, lecz po chwili postanowił chwycić dziewczynę za rękę i podnieć ją tak, by go objęła i, żeby czuła jego ciepło, a gdy ją będzie boleć to niech ściska go z całych sił.
Chłopak myślał, że to jest najlepsze rozwiązanie jakie teraz może być, gdy dziewczyna będzie czuła jego wsparcie, choć tyle mógł dla niej zrobić, gdyż nic mu innego do głowy nie przychodziło miał tylko nadzieje, że to pomoże jakoś dziewczynie, lecz w głowie rodziła się już myśli, że jak się nie poprawi dziewczynie to będzie musiał zabrać ją do szpitala, choć pewnie nie będzie chciała tego, bo zdążył poznać dziewczynę na tyle dobrze, że wiedział, że nie będzie chciała zawracać sobą głowy nikomu i będzie mówić, że to przejdzie z czasem i nie ma sensu iść do lekarza, że to na pewno nić takie, że to pewnie tylko ze stresu i dużo wrażeń jak na jeden dzień.

- Nie wiem, co się dzieje, przez chwile poczułam straszny, piekący ból w piersiach, ale to pewnie ze zmęczenia i dość wrażeń jak na jeden dzień, o wiele za dużo, już mi przeszło - spojrzała na chłopaka i zauważyła, że się dość mocno przestraszył, nie tylko on, sama nie wiedziała co się dzieje, nigdy czegoś takiego się nie działo z nią.
Utau czuła, że chłopak robi wszystko, by poczuła ze jest przy niej i wspiera ją jak tylko może, dla niej teraz, to było bardzo dużo,
- Nie przejmuj się tym, najważniejsze teraz pomyśleć coś, bo, jeżeli nic się nie zrobi, to Easter się domyśli, że jest coś nie tak, znam Ojca on potrafi więcej niż się to wydaje - chciała zmienić szybko zdanie, by już nie mówić o tym co przed chwilą poczuła Utau.

- próbujesz zmienić temat czy mi się wydaje ? - chłopak zapytał się dziewczyny
- no, ale dobrze dobrze chcesz coś wymyślić, by twój ojciec dał nam spokój tak ? Hmm, więc możemy powiedzieć, że Ikuto gdzieś wyjechał a Paryż to była tylko zmyłka, więc puki się nie dowiedzą, gdzie jest to ja zostanę w mieście i będę miał cie na oku jak, by Ikuto skontaktował się z tobą co ty na to ? - zapytał się Kuro co myśli o jego planie dzięki któremu będzie mógł być blisko niej a zarazem jej ojciec nie będzie się wtrącał do nich.
Lecz chłopakowi nie dawała spokoju jedna myśli, gdy spoglądał w oczy dziewczyny " ten ból nie był raczej normalny coś musi być na rzeczy "
, gdy tak się chłopak zastanawiał co może być przyczyną tego bólu to jego Char Cat próbował powiedzieć mu, że to może skrzypce są tym całym zamieszaniem, gdyż, o ile pamięta co mówił mu jego pan dawno to skrzypce były wystawione na energie jajek X, więc może tak naprawę ona nie znikła, lecz bez skutecznie próbował powiedzieć swojemu panu o tym, gdyż nawet nie słuchał, więc char dalej był w ukryciu i czekał na odpowiedni moment, by powiedzieć to swojemu panu.

- Nie, nie próbuje, ale chce, po prostu coś poradzić na, to, może i być tak, musiałbyś pójść do Easter powiedzieć, im co i jak lub, chociaż nie wiem zadzwonić zdać, im, to wszystko, co wiesz i tyle, na jakiś czas się odczepią - odpowiedziała Utau spoglądając na chłopaka i uśmiechnęła się lekko.
W środku niej pochłonięta przez nią energia zaczęła coraz bardziej rozwijać i myśleć jak to zadziałać tak, by młodzieniec za szybko się nie spostrzegł, by mógł narobić dobrego szumu wokół dziewczyny.
"Trzeba działać szybko, bo dziewczyna jest za bardzo pochłonięta tym chłopakiem, zawsze musi wydarzyć się coś innego, by zniszczyć moje plany, ale będzie, to też próba dla nich obojga, zabawimy się z młodzieńcem"

- masz racje będzie trze bało zadzwonić do nich i powiedzieć o tym wszystkim tylko jak to zrobić - powiedział chłopak zarazem się pytając dziewczyny.
Tak naprawę chłopak wcale nie chciał informować Easter o tym wszystkim, gdyż miał obawy, że jednak się na to nie zgodzą tak łatwo w końcu mają tyle pracowników, że równie dobrze mogli, by dać kogoś innego do pilnowania dziewczyny i o wile lepiej, by, im to wyszło, lecz, gdy patrzył w oczy dziewczyny to sam już nie wiedział co robić, gdyż z jednej strony chciał być z dziewczyną a, z drugiej strony dzięki Easter mógł, by się zemścić na osobie, która zabiła jego rodziców te myśli go tak przytłaczały, że aż krzyknął - co mam robić -, lecz te słowa wydobyły się z jego środka brew jego woli.

- Train co się dzieje ? Wiem, że ciężko jest cokolwiek zdecydować, jeżeli ma się nad sobą Easter, ja mam tak przez całe życie, aż do teraz , sama muszę być czujna, choć, to mój Ojciec, nie, to nie jest żaden Ojciec, bo tak nie postępuje się z dziećmi - te ostanie słowa Utau również wykrzyczała, miała żal do Ojca i do samej siebie, że tak daje się manipulować własnemu ojcu, bojąc się potem konsekwencji.
W tym samym momencie ból w piersi znów się odezwał tym razem był silniejszy, Utau zwijała się na łóżku z bólu, ściskała bardzo mocno za rękę chłopaka i krzyczała z przerażenia, nie mogła znieść tego wszystkiego, zaczęła patrzeć na chłopaka z głębokim przerażeniem, chciała przekazać mu przez to , że potrzebuje pomocy, po chwili Utau zakręciło się w głowie, spojrzała raz jeszcze na chłopaka i zamknęła oczy, opadając na jego ramiona.
" Teraz jesteś moja, pod moją władzą, wystarczyła jedna mała słabość, a Utau została moją zabawką do łapania Jajek X, teraz pora zacząć zabawę, chłopak pożałuje, że spotkał ją" przerwał głos śmiejąc się w głębi pochłoniętej Utau.

- nie nic się nie dzieje kochana - odpowiedział chłopak dziewczynie, lecz, gdy zaraz dziewczyna znów zaczęła zwijać się na łóżku to chłopak nie wiedział co robić spojrzenie dziewczyny na niego adekwatnie wskazywało na to, że prosi go o pomoc.
- Utau kochanie ocknij się ocknij - wykrzykując powtarzając te słowa chłopak próbował ocknąć dziewczynę, lecz bez skutecznie mu to wychodziło, więc z tego całego zamieszania przyszły mu tylko dwa pomysły do głowy pierwszy był tym, by zanieść ją do szpitala, gdyż może tam jej pomogą, lecz druga myśl była taka, by spróbować dziewczynę obudzić na własną rękę, a że szpital był jakieś 10 min drugi od domu to postanowił pierw spróbować coś innego zrobić niż zabrać dziewczynę do szpitala.
Pierwszym sposobem co chłopak postanowił zrobić, by dziewczyna się obudziła to był pocałunek, więc zaczął ją całować po rękach aż doszedł do ust zaczął namiętnie całować dziewczynę w usta a jak to nie pomagało to postanowił podjąć drastyczny krok z, który może mu się nieźle dostać jak, by się dziewczyna obudziła, a więc znów zaczął całować dziewczynę w usta, lecz jedną ręką dotykał dziewczyny ci<cenzura> przez spodnie.

Utau czuła w swojej świadomości to, co robi z nią chłopak próbując jej pomóc, lecz, to wszystko było na nic, dziewczyna już nie była tą Utau co parę minut wcześniej, ból przechodził przez całe jej ciało, wchłaniając się kawałek po kawałku, z każdym centymetrem Utau już coraz mniej zwijała się na łóżku, gdy demonit całkowicie zawładnął nad jej ciałem i świadomością, dziewczyna przestała się ruszać,leżała na łóżku bez żadnych oznak życia. Stała się dziewczyną do łapania jajek X, posiadła ciemna moc zwabiania jajek do siebie tak, by przywołać te, które tak wszyscy poszukują. Demonit śmiał się tylko z tego co chłopak próbuje zrobić dziewczynie, by się obudziła, ale, jednak był z niego zadowolony.
"Chłopak czyta mi w myślach, tak kochany dotykaj ją, pieść ja doskonale jak tylko potrafisz, gdy dojdziesz wspaniałego jej punktu, przebudzisz coś, co nie będzie w stanie nic powstrzymać, przed tym co zamierzam zrobić,to ja stałem się teraz Utau" powiedział, to tak głośno, aż w pokoju Utau zrobiło się ciemno, a jego głos słychać było jak, by echem unoszącym się po pokoju dziewczyny.

Gdy nie skutkowała metoda przez spodnie to chłopak postanowił dojść do setna, więc ułożył dziewczynę na łóżku w pozycji lezącej i zaczął się jej przyglądać a podniecenie chłopaka sięgało zenitu, więc jeszcze raz pocałował dziewczynę w usta a ręką zaczął odpinać guzik od spodni dziewczyny, gdy już to zrobił, to zaczął powoli rozpinać rozporek od spodni dziewczyny, gdy to już nastąpiło to wsunął rękę do jej spodni oraz majtek i w, tedy zaczął bardziej pieścić jej ci<cenzura> tak bardzo, że aż chłopak zaczął zastanawiać się czy nie odsłonić dziewczynie cała dolną cześć ciała.
------------------------------------------------
jeśli nie macie nić przeciwko to możemy i bez cenzury pisać ^ ^

" Tak kochany zbliżaj się coraz bardziej, bardziej, aż nastąpi, to czego tak bardzo oczekuje, wczułeś się to tak bardzo, aż sam nie możesz się już powstrzymać, masz przed sobą wspaniałą dziewczynę, której tak pragniesz, nie może nic zrobić, więc zrób z nią teraz co zechcesz, ułatwiłem ci, to wszystko, tak jak i ty mi ułatwiasz w moim planie, to już zrób, to, wsadź swój palec głęboko i uruchom zabawkę zła" demonit znów zaśmiał się w niebo głosy, był tak samo podniecony, jak Train robiąc Utau czystą przyjemność.

Chłopak coraz bardziej pogłębiał się rozkoszy robienia dziewczynie dobrze aż do tego stopnia, że wyciągnął rękę z jej majtek i podniósł bluzkę dziewczyny do góry odsłaniając tym samym jej stanik, lecz stanik przesunął w dół pod piersi tak, by odsłonić dziewczyny piersi w całości i, gdy to zrobił zaczął je delikatnie dotykać i całować w tym samym czasie w głowie chłopak była tylko jedna myśl, by zobaczyć jak wygląda jej ci<cenzura>, a więc po chwili bawienia się piersiami dziewczyny chłopak całując ciało dziewczyny schodził coraz niżej aż doszedł do spodni, więc ani chwili dłużej chłopak zaczął ściągać spodnie dziewczyny, gdy to zrobił spojrzał na bieliznę dziewczyny i jeszcze raz dotknął przed ściągnięciem majtek dziewczyny jej cip<cenzura> aż na majtkach pojawiła się mokra plama następnie zdjął majtki dziewczyny i zobaczył w pełni owoc rozkoszy był tak już podniecony chłopak, że już nie mógł się powstrzymać i tylko wsadził środkowy palec do cip<cenura> dziewczyny i zaczął jej robić dobrze chłopak przez to tak się bardzo podniecił, że może zaraz dojść do czegoś co będzie największą przyjemnością jak tylko może być dla obojga.

W tym samym momencie Demonit był w pełni zadowolony, z tego co robił w tej chwili chłopak dziewczynie.
"Dziękuje ci wspaniały chłopcze w udoskonaleniu mojego planu nad zawładnięciem tej dziewczyny i w przebudzeniu jej poprzez wsadzenia w jej owoc rozkoszy palec, zobacz teraz jak jej ostatnia łza spływa po policzku, to łza pożegnalna, zabawiłeś się z nią teraz, to ja zacznę się bawić" wypowiedział to demonit tak by chłopak mógł usłyszeć to, wykorzystując przez to usta dziewczyny, jak na demona przystało, posiadł jej ciało w pełni, oboje z chłopakiem dostali to czego pragnęli najbardziej, ciało dziewczyny.

- co ? co się stało ? - wykrzyknął chłopak pytając się zaraz spoglądają na ciało dziewczyny jak jest pół naga.
- to nie ja zrobiłem to ty mnie do tego zmusiłeś nie wiem jak, ale zawładnąłeś moją wolą - mówiąc te słowa kierowa je do demona zarazem go oskarżając.

To co wypowiedział chłopak, rozzłościło Demonita i w ten sposób otworzył gwałtownie oczy dziewczyny, podniósł się z łóżka, chwycił chłopaka za ramie, podniósł wysoko nad sobą i rzucił nim o ścianę po drugiej stronie pokoju, podszedł do niego, znów wyciągnął rękę przez jego twarz i powoli zaczął wymazywać wszystko by mógł nie pamiętać tego co tu zaszło nie dawno. Zaś sam demonit przemienił się w zupełnie inną Utau, włosy jej stały się czarne, a jej twarz zmieniła swój kształt, w rezultacie wyglądała zupełnie inaczej niż poprzednio.

Gdy nowa Utau drugi raz złapała chłopaka to w, tedy zrobił szybko chara changle i wyciągnął swoją broń i mówiąc - przepraszam Utau to mnie bardziej zaboli niż ciebie -, a następnie uderzył bronią w brzuch Mrocznej Utau dzięki czemu mógł uwolnić się z uścisku dziewczyny i uciec.

[zt]

Mroczna Utau upadła na podłogę, gdy chłopak uderzył w nią swoją bronią, spojrzała tylko i zobaczyła, że ucieka.
- Co za cholerny gnojek! - krzyknęła głośno Utau, powoli stanęła na nogi, poprawiła się - nawet nie wiem, czy udało mi się wymazać coś z jego pamięci, ale cóż okażę się to później w praniu - zaczęła iść w stronę okna, przeszła przez nie, skoczyła na dach domu i popatrzała na miasto.
- Gdzie zacząć zbierać jajka, muszę znaleźć dobre miejsce, gdzie zdobędę ich mnóstwo - obróciła się w drugą stronę i zaczęła kierować się w stronę miasta. [zt]

W maleńkim pokoju Utau, w jej ukochanym pokoju, zmagały się ze swoim życiem dwie maleńkie Chary.
Iru i Eru. Po tym jak ciało Utau posiadł Demonit, a duch Utau zmagał się w ze wszystkim ukryta głęboko wewnątrz swojego ciała, tak ja Utau walczyła ze swoim życiem i bólem, tak tez te dwie maleńkie istoty, zmagały się z życiem, cierpły również, każdy zadawany ból Utau, one odczuwały też, stawały się coraz bardziej przeźroczyste, przecież jak nie ma pana już, to Chary znikają, nie chciały tego, musiały coś zrobić, choć na sam koniec.
- Iru - szepnęła Eru do chary -, czy to już koniec? - zapytała i dodała -, czy nie możemy nic więcej zrobić - zapytała ponownie.
Iru spojrzała na Eru, leżąc na poduszce, na której spala Utau i odpowiedziała - A znajdziesz jeszcze, choć trochę siły, by odnaleźć Traina? - zapytała Iru.
- Jeżeli, to ma związek z Utau, to, jak najbardziej, znajdę siłę i zorbie wszystko! - odparła Eru.
- Mam pomysł, ale nie wiem, czy zadziała, to wszystko sprawka tych skrzypiec, to one są źródłem tego wszystkiego co stało się Utau, gdy usnęłam na chwile, nie wiem, czy to był sen, czy prawda, ukazując się mi Utau i powiedziała cicho i czule do mnie, że sposobem na zabicie Demonita jest zniszczenie skrzypiec, bo to one są źródłem Demonita, tak jakby taki przekaźnik życia, ale, żeby całkowicie pokonać go skrzypce musza być blisko Demonita, trzeba jednocześnie zamienić skrzypce w popiół, a Demonita zabić bronią-, gdy, to powiedziała, zauważyła jak Eru była tym przerażona.
- Przecież, wtedy ciało Utau zostanie zranione dosyć mocno - odpowiedziała przeraźliwie Eru.
- Tak to racja, lecz, to będzie tylko rana na ciele,która można ciężkim trudem wyleczyć - odparła Iru.
- A co będzie z duszą Utau ? - zapytała raz jeszcze Eru.
- Tylko godny pocałunek prawdziwej miłości przywróci cale dobro - odpowiedziała i powoli zaczęła wstawać.
Eru zrobiła, to samo.
"Tylko jak my poradzimy same przenieść skrzypce do Utau" pomyślała Eru patrząc na skrzypce leżące na łóżku Utau.
- Iru zostań tutaj i pilnuj skrzypiec, ja polecę szukać Traina, sprowadzę go tu, by on wziął skrzypce, słyszysz?
Iru tylko kiwnęła głową do Eru.
Eru zaś poleciała w stronę miasta szukać Traina.
[Eru zt]

Gdy Train dotarł do Domu dziewczyny i zjawił się w pokoju Utau to zapytał się jeszcze raz char co one tak dokładnie chcę zrobić, gdyż czegoś za bardzo nie rozumiał co one chcą zrobić no, bo jak zniszczy skrzypce Ikuto to Utau będzie załamana, gdyż bardzo chciała chronić te skrzypce nawet narazili się obydwoje Easter przez te skrzypce a teraz od tak ma je zniszczyć.

Iru stawała się już coraz bardziej przeźroczysta, zauważyła, że Eru udało się odnaleźć Train'a i przyprowadzić go tutaj, lecz nie miała już wystarczająco siły, by wytłumaczyć na nowo chłopakowi, o co w tym wszystkim chodzi.
- Eru przepraszam, że byłam czasem dla ciebie nie miła, nie to, że cię nie lubiłam, po prostu taka byłam,lubiłam się z tobą drażnić, proszę was zróbcie wszystko, by zniszczyć tego Demonita, chociażby dla Utau, choć jej za bardzo pomóc się nie da, ale wierze w plan Eru i wiem, że, jeżeli się postaracie może się to udać - Gdy skończyła mówić uśmiechnęła się do Eru, chłopaka i w tej samej chwili zniknęła, prysnęła jak maleńka bańka.
- Iru, proszę wróć, nie chce zostać tu sama, bez ciebie - pisnęła cicho Eru, spojrzała na chłopaka i powiedziała swoim cichym już głosem - Wiem, że skrzypce dla Utau są wszystkim, wiem, że ryzykowaliście to wszystko, jednak na darmo, ale pomyśl, czy nie ważniejsze jest dla ciebie życie innych i Utau - zapytała Eru chłopaka.

- oczywiście, że Utau się dla mnie liczy ! - krzyknął chłopak, a następnie spojrzał na te skrzypce i powiedział, że zrobi wszystko, by uratować Utau nawet, jeśli miało go, by kosztować życie jego następnie wziął skrzypce i udał się z nimi do wesołego miasteczka, gdzie przebywał Demonit
[zt]

Gdy tak wszedł do pokoju dziewczyny to podszedł do łóżka i położył na, nim dziewczynę następnie wziął dwie poduszki i położył pod głowę dziewczyny następnie rozglądał się za czymś czym może przykryć dziewczynę, więc zajrzał do szafy, która stał nie daleko łózka i właśnie w niej znalazł koc, więc przykrył dziewczynę kocem następnie pochylił się nad twarzą dziewczyny i pocałował ją w czoło mówiąc - odpoczywaj kochanie spokojnie ja zostanę tu do puki ktoś nie przyjdzie do domu - następnie wyprostował się i przysuną krzesło tak, by było koło łóżka i siadł na, nim i obserwował dziewczynę czekają aż się jej poprawi.

Utau poczuła jak Train kładzie ją na łóżku i przykrywa kocem, po chwili zanurzyła się w głębokim śnie.
"Znalazłam się w dziwnym mieście. Było opustoszałe, pozbawione życia, wymarłe. Szłam wzdłuż szerokiej, posępnej alei. Otaczały mnie majestatyczne budowle, które rzucały martwe, nienaturalne cienie potęgujące nastrój grozy i tajemniczości. Niepokojący labirynt dróg zdawał się nie mieć wyjścia. W końcu doszłam do rozległego placu, wokół, którego ciągnęły się rzędy arkad. Głuche milczenie sprawiało, że słyszałam bicie własnego serca. Gdy spojrzała za siebie, zobaczyłam wszystkich swoich znajomych i bliskich martwych,
przeraziłam się,chciałam krzyczeć, nie wiedziałam co robić, obróciłam się w drugą stronę i zobaczyłam lustro, nie miałam pojęcia z skąd się tak nagle tutaj wzięło, spojrzałam w nie, to, co w, nim zobaczyłam, przeraziło mnie, moje ciało było całe we krwi, a ja sama zaś miałam na całym ciele straszne rany, jak bym walczyła, spojrzałam jeszcze raz dokładnie w lustro i zobaczyłam tam znów Mroczną Utau. "Nie" krzyknęłam przeraźliwie, " Tylko nie ty, ciebie już niema, to twoja sprawka prawda, jak mogłaś mi, to zrobić" krzyczałam przeraźliwie, nie wierzyłam w to , że, to znowu się dzieje, z całych sił waliłam w lustro, osunęłam się na dół wzdłuż ich i kucnęłam, zginając kolana, płakałam, chciałam wierzyć, że to tylko mi się śni, że tego nie zrobiłam, lustro po chwili pękło, a nade mną stanęłam ja sama, tylko byłam tą nie tą Utau, podeszła do mnie blisko i wypowiedziała tylko takie słowa : " Teraz już nikt ci nie pomoże, pozwoliłaś mi zginąć, lecz ja nie poddałam się, teraz poczujesz jak to jest umierać naprawdę" i mroczna Utau wbiła we mnie swoją rękę i wyjęła ze mnie moje serce, ból był niesamowity, rozrywał mnie w środku na drobne kawałeczki, przez ból zaczęłam powoli tracić siły i rozprysłam jak bańka."
Utau zerwała się i usiadła na łóżku, była wystraszona,spojrzała w bok i zauważyła Train'a jak siedzie na krześle wpatrując się w nią, rzuciła się na niego, wtulając się w niego bardzo mocno.
- Train, to było straszne, nie zostawiaj mnie tu sama teraz, nie chce zostać sama znów, boje się!-krzyczała przeraźliwie i ściskała go bardzo mocno.
w tym samym momencie Eru przyglądała się tylko parze i coraz bardziej odzyskiwała siły lecz by odzyskać wszystkie siły schowała się do jajka i poleciała na wysoką szafkę Utau.

Gdy chłopak zobaczył, że dziewczyna się zerwała to od razu się domyślił, że miała zły sen, a gdy dziewczyna powiedziała chłopakowi, że strasznie się przestraszyła i nie chce zostać sama, gdyż boi się teraz zostać sama.
- spokojnie już spokojnie nigdzie nie idę jestem przy tobie to puki nikt nie przyjdzie, a więc teraz połóż się i spróbuj zasnąć to był tylko zły sen - powiedział Train uspokajając dziewczynę.
" wiele przeszła dla tego się boi rozumiem ją, lecz to raczej nie możliwe bym był ciągle koło niej " pomyślał se chłopak następnie spojrzał na dziewczynę ze wzrokiem, w którym można było dostrzec miłość i współczucie, choć chłopak nie okazywał tych uczuć z własnego powodu to nie raz dawało się zobaczyć od ruchy [serca].

- W tym domu, nikt nigdy się nami nie interesował, choć Ikuto zawsze jeszcze coś mruknął, gdy był w domu, większości, to włóczył się po mieście całymi dniami, ja zaś zostawałam sama w domu, a teraz nie chce być tutaj sama - te ostanie zdanie wypowiedziała w płaczu, wtulając się mocno w chłopaka, ściskała go bardzo mocno - Nie puszczę cię nigdzie, zawsze obiecujecie, że wrócicie, a i tak znikacie na długo - wypowiedziała, to piskliwym, płaczącym głosem - nie chce zasypiać, nie chce znów tego widzieć, to nigdy nie zniknie prawda? - zapytała Utau chłopaka patrząc na niego.

Gdy Utau tak bardzo wtuliła się w chłopaka to w, tedy chłopak nie wiedział co zrobić, gdyż chciał być przy dziewczynie i czuć jej ciepło, lecz, z drugiej strony obawiał się, że ktoś jednak może ich na kryć na tym, że są razem i będą mieli obydwoje kłopoty, ale w końcu Train się przełamał i obejmując Utau powiedział - będę cie chronił zawsze Kochanie - następnie podniósł głowę dziewczyny i pocałował ją w usta, a gdy przestał ją całował to spojrzał się na nią i rzekł - zostanę z tobą będę przy tobie, skoro o to prosisz nawet, jeśli będzie ktoś mnie chciał wyrzucić z tond to nie odejdę bez ciebie albo, gdy tego nie będziesz chciała -

Przez, to wszystko Utau zapomniała, że Train pracuje też dla Easter, tak jak ona, będą mieli kłopoty, gdy, to wyjdzie na jaw, ale nie chciała o tym myśleć, cieszyła się każdą chwilą spędzaną obok chłopaka, oddała cząstkę siebie, by Train mógł żyć dalej, nigdy nie będzie tego żałować, choć czuję się przez, to słabo, energii dodaje jej uśmiech i miłość chłopaka, znów mogła poczuć jego zapach i słodkie jego usta, gdy ją całował.
- Chroń mnie, ale chce też byś ty uważał na siebie, nie wybaczę sobie nigdy tego, jak znów stanie ci się coś złego prze zemnie - i dotknęła jego twarzy swoją dłonią, by móc znowu zbliżyć się do jego ust.

Gdy Utau zbliżała się do usty chłopak to chłopak trochę się pochyli a przez to oby dwoje spadli na łóżku dziewczyna leżała pod chłopakiem i patrzeli tak się na ciebie aż Train powiedział - przepraszam -

Utau zaczerwieniła się, obróciła głowę w drugą stronę, nie patrząc na chłopaka i powiedziała cichutko - To nie twoja wina - widać było, że Utau mocno się speszyła, usiłowała zebrać w sobie odwagi, by spojrzeć na chłopaka, obróciła głowę i spojrzała w jego oczy, uśmiechnęła się i lekko podniosła się w stronę jego ust.
"Może tym razem się uda" chwyciła za jego twarz i pocałowała go.

Podczas gdy Utau całowała Traina to chłopak lekko położył się obok dziewczyny nie przerywają pocałunku, a następnie chwycił lekko, ale pewnie dziewczynę, a następnie obracają się na plecy, podczas gdy się całują przesunął dziewczynę na siebie tak, by leżała na, nim i ciągle się całując chłopak zaczął delikatnie dotykać dziewczyny pleców przez koszulkę.

Utau nie zwracała uwagi na to, co robi z nią chłopak, chciała czuć tylko jego słodkie usta, za tym tak bardzo tęskniła, otworzyła lekko oczy, by zobaczyć chłopaka i, gdy spojrzała na niego, w jej głowie ukazało się wspomnienie z przed paru godzin wcześniej, zobaczyła wszystko to, co robił z nią chłopak przed wybudzeniem Demonita, poczuła ból w okolicy serca i przerwała całowanie, przerażona tym co zobaczyła przed chwila, patrzyła na chłopaka z przestraszoną miną, zobaczyła, że ona sama leży na, nim, przytuliła się do niego, szepcąc mu na ucho - Wybacz Train -

Gdy chłopak zobaczył w oczach dziewczyny strach tuż po tym jak przestała się z, nim całować to zrozumiał, że dziewczyna w danej chwili chce czuć tylko ciepło chłopaka i po za tym a jak wypowiedziała słowa wybacz Train to do pomyślał se chłopak, że teraz dziewczyna chce kontrolować sytuacje i to co robi, więc chłopak wpadł na pomysł, że jeszcze będzie miała dość sytuacji, w której ona jest górą.
- nie ma za co - odpowiedział chłopak, a następnie położył swoje ręce na łóżku nic nie robiąc nimi.

"Co ja robię, przecież sama zaczęłam, a teraz się wycofuje od tak, po zobaczeniu tych wspomnień, przecież chciał mnie wybudzić, z tego wszystkiego, robił, to dla mnie, a ja się mu tak odpłacam" leżała ciągle na chłopaku, wtulona w niego, podniosła się nad jego wspaniałą klatą i znów spojrzała w głąb jego oczu.
- Train, wiem, że sprawiłam ci teraz przykrość, ale wiem, że to co przypomniałam sobie, robiłeś wyłącznie dla mojego dobra, chcąc mnie obudzić i przez, to wystraszyłam się za pierwszym razem, teraz chce byś - i przerwała na chwile, a swoją dłoń przesuwała od ramion po sam dół.

- nic się nie stało - powiedział chłopak, a następnie podniósł się lekko, by dosięgnąć ust dziewczyny, a gdy mógł już dosięgnąć ust Utau to dał jej krótkiego całusa, lecz namiętnego, a następnie znów położył się na łóżku.

Utau odwzajemniła ten pocałunek, kładąc się na chłopaku tak by być blisko jego ust i zaczęła całować go namiętnie. To było wspaniałe, znów poczuła jego bliskość i ciepło, czuła w głębi siebie, że to będzie dla niej wspaniała noc.

Gdy dziewczyna leżała tak na, nim i całowała go to chłopak był szczęśliwy, że tak wspaniała dziewczyna, jak Utau zakochała się tak bardzo w, nim, gdy tak się całowali to chłopa położył swoje ręce na plecach dziewczyny i bardziej się całowali, tym bardziej dotykał jej pleców aż ręka się ześlizgnęła i dotknęła pupy dziewczyny, lecz, gdy chłopak poczuł, że dotyka dziewczyny pupę to zaraz rękę powrotem na plecy położył.

Utau poczuła, jak chłopak znów dotyka jej pleców i po chwili zjechał do jej pupy i szybko znów na plecy.
"pewnie się speszył, tak jak ja wcześniej" i swoją jedną ręką, chwyciła za rękę chłopaka i powoli przesunęła ją w stronę jej pupy , przerwała na chwile pocałunek szemrając do chłopaka - co uciekłeś tak szybko, jeżeli tak bardzo chcesz, to możesz jej dotykać - i znów zaczęła całować chłopaka.

Gdy dziewczyna wypowiedziała słowa, że może dotykać jej pupy, a następnie zaczęła go całować to w, tedy chłopak przerwał na chwilę całowanie się z dziewczyną, by móc odpowiedzieć - tylko mi się ześlizgnęła ręka to nie było umyślne -, a następnie znów zaczął się z nią całować, a po chwili przewrócił dziewczynę na plecy i w, tedy chłopak leżał na dziewczynie.

Podniosła się lekko i powiedziała - Auu Train mówiłam ci wcześniej być uważał, nie znaczy to, że masz przestawać całować i takie tam, ale uważaj na mnie - ostatnie słówko szepnęła do ucha chłopakowi i zaczęła powoli całować jego szyję.

Gdy tak Utau całowała tak chłopaka po szyj to powiedział - dobrze przepraszam - następnie oddawał się rozkoszy jaką mu dziewczyna robiła całując go po szyj, lecz po chwili to Train zaczął przejmować kontrolę i pierw leciutko ugryź dziewczynę w ucho, a następnie całując jej szyje z boku przechodził coraz bliżej twarzy.

Utau była szczęśliwa, bo znowu czuła, to wspaniałe uczucie jakim obdarzał ją Train. Gdy Train zbliżał się do jej ust, dziewczyna położyła swoją dłoń na jego usta i spojrzała na niego uśmiechniętą twarzą mówiąc.
- Dziękuje za wszystko, co dla mnie zrobiłeś, nie zostawiaj mnie, nigdy, nawet, jeżeli znów miało, by się coś stać nam, zostań, chce już na zawsze czuć twoje ciepło, by nie być sama -, gdy skończyła pocałowała Traina, słodki, namiętny, taki był pocałunek Utau.

Gdy Utau całowała chłopaka swoimi namiętnymi ustami to chłopak czół się wspaniale, lecz po chwili przerwał całowanie dziewczyny i spoglądał się na jej oczy, które były jak, by szklane i powiedział -, a co jak ktoś wejdzie ? jak nas tak zobaczą to będziemy mogli mieć kłopoty -

- Nikt tu nie wchodzi bez pukania i bez ostrzeżenia, raczej nigdy nikt tu nie zaglądał do mnie, przeważnie Ikuto czasem się zjawiał, ale jego nie ma w mieście, a więc nic się nie stanie - ostatnie słowo wypowiedziała szeptem chłopakowi na ucho i wróciła do całowania.

Gdy dziewczyna powiedziała, że nie ma czego się obawiać chłopak i następnie wróciła do całowania go to znów przerwał całowanie mówiąc przy tym - przepraszam, że znów przerwałem, ale może zamkniemy drzwi na klucz ? w, tedy na pewno nikt nam nie przeszkodzi -

- Nie masz za co przepraszać, jeżeli to ma cie w jakiś sposób uspokoić i lepiej być pewnym to zamkniemy pokój na kluczyk - pocałowała Train'a w usta, wstała i podeszła do drzwi, lekkim ruchem przekręciła klucz, spojrzała do tyłu na chłopaka z uśmiechem i odpowiedziała - Teraz jesteśmy bezpieczni -

- To dobrze teraz możemy robić to, co będziesz chciała najdroższa - powiedział Train następnie podszedł do Utau, by szepnąć jej do ucha - a teraz cie nie puszczę puki nie powiesz magicznego słówka, którego nie odgadniesz - i wziął na ręce Utau i mocno przytulił do siebie, by przypadkiem nie spadła.

- Ja nie odgadnę magicznego słówka, tak ? czyżbyś we mnie wątpił - zapytała Utau dodając ponownie - a mogę wiedzieć co się stanie jak nie odgadnę, chyba nie będziemy tak stać całe wieki - powiedziała Utau zaciekawionym głosem.

- a wiesz kochanie to tak tajemne słówko, że możesz nie zgadnąć - powiedział Train, gdy zapytała się Utau czy wątpi w nią, lecz jak zapytała się jeszcze co się stanie jak nie odgadnie to Train odpowiedział z uśmiechem -, a nie wiem nie wiem może coś będzie się działo oprócz trzymania cię na rękach jak Księżniczkę - następnie uśmiechają się do Utau pochylił głowę, by pocałować Utau na zachętę, by zgadywała magiczne słówko.

- Słowo, tylko jedno słowo tak? zapytała Utau by być pewna, odsuwając się od pocałunku Train'a.
"Jeżeli on się chce bawić to ja się też się z nim zabawie" pomyślała Utau.

- Hmm, to jest w zasadzie zdanie zakładając się z trzech słów a podpowiedź dam ci, by było łatwiej ci zgadnąć w tych słowach nie ma słowa Kocham, ale, za to jest ci - odpowiedział Train zarazem dając pod powiedź spoglądając się na twarz dziewczyny, gdyż nie dała się pocałować, lecz nie robił z tego żadnych aluzji, bo pomyślał, że Utau w ten sposób chce się odegrać z to, że musi zgadywać hasło .

- Ci? jakie ci, nie znam takiego słowa, pewnie znam ale ty zapewnię inaczej to ująłeś, oh Train wiesz, e nie lubię jak się ktoś ze mną droczy, w życiu ego nie zgadnę - Zaczęła Utau mówić błagalnym tonem by powiedział co mu chodzi po głowie.

- oj Księżniczko spróbuj, chociaż dwa razy zgadnąć jak nie zgadniesz to trudno dam ci całusy i co jeszcze będziesz chciała - powiedział Train spoglądają się na Utau lekko opuszczając ją na ziemię.

Gdy Utau czuła, że Train powoli opuszcza ją na ziemie, zaczęła szybko się zastanawiać co to mogą być za słowa, które chce Train usłyszeć od niej.  Utau przybliżając się do twarzy chłopaka, objęła go mocno by nie spaść, kierując swoje usta w stronę ucha chłopaka by powiedzieć mu - Sprawić ci przyjemność? - wypowiedziała cicho Utau.

- to nie te słowa kochanie te słowa nie są smutne a wręcz bym powiedział, że są słodkie trochę - odpowiedział Train, gdy postawił Utau całkowicie na podłogę następnie powiedział patrząc się w oczy Utau - jak ci powiem, co to jest to nie będzie mogła uwierzyć - następnie odszedł od Utau, by podejść do łóżka a, jak już był przy, nim to położył się na plecy a ręce miał pod głową.

Gdy Train położył ją na podłodze, schyliła głowę w dół, zastanawiała się co powiedziała takiego, że postawił ja szybko i położył się na łóżko. Zrobiła parę kroków do tyłu i oparła się o drzwi.
" Nie potrafię się teraz nawet z nim droczyć, tak jak on to robi" spojrzała na Train'a leżącego na łóżku, zła popłynęła jej po policzku, nawet sama nie wie dlaczego to się stało, nic się przecież nie stało.
- Train nie mam pojęcia co to za słowa - uśmiechnęła się by odwrócić uwagę.

- Hehe tak myślałem - powiedział Train udając, że nie widział tego, że Utau coś przyszło do głowy na tyle złego, że przez moment miała łzy, gdy powiedział słowa to podniósł się z łóżka i siedział na, nim spoglądając na Utau powiedział do niej - co tak stoisz pod drzwiami ? przecież mówiłem ci, że nie zgadniesz - zaśmiał się leciutko Train.

- Jak wiedziałeś to po co było to wszystko - odpowiedziała Utau załamanym głosem, spoglądającą w dól.
" Czemu tak nagle się zmienił i jest nie miły dla mnie"

- podejść do mnie Kochanie a powiem ci - powiedział Train widząc, że Utau się smuci " znów naszły ją złe myśli i przez to teraz będzie myśleć, że odpycham ją muszę coś zrobić " pomyślał se Train, gdyż bardzo nie lubił jak się Utau smuci, lecz wiedział, że często tak ma i mu to nie przeszkadzało.

"Czemu czuję się tak nie pewnie teraz, jest tak blisko, a jednak daleko" Utau powolnym krokiem zaczęła iść w stronę chłopaka, tak bardzo pragnęła by poczuć znów to wspaniałe uczucie co przedtem gdy go poznała.
Gdy podeszła do Train'a, kucnęła przed nim i położyła  swoją głowę na jego kolanach.

Gdy Utau była koło niego, a nawet położyła głowę na jego kolanach to zapytał się jej w prost patrząc się na nią i dotykając jej twarzy - co się dzieje kochanie cio ? powiedź mi, bo widzę, że coś cie trapi -

- Sama nie wiem, tak nagle zmieniłeś ton i zachowanie swoje, przestraszyłam się, nie mam pojęcia czemu to tak zabolało, że miałam ochotę płakać, wyobraziłam sobie bóg wie co, a potem dramatyzuje nie potrzebnie - odpowiedziała piskliwym i cichym głosem bo nie chciała po sobie poznać, że wstrzymuje się od płaczu i po chwili dodała - ale na pewno nic złego się nie stało takiego, po prostu chciałeś się podrażnić ze mną a ja to źle odebrałam.

- oj kochanie wybacz następnym razem spróbujemy czegoś innego tak, by nas nie raniło dobrze ? - powiedział Train ze za pytaniem do Utau czekają na jej odpowiedź spoglądał się w oczy jej, by zobaczyć czy nie płacze.

Utau gdy zobaczyła Traina jak patrzy na nią nie powstrzymała się, uroniła łzę, ale tym razem łzę szczęścia, nie jest na nią zły za to co się stało, choć bała się jego reakcji, uśmiechnęła się mówiąc - Tak, postaram się tak nie zareagować jak teraz - i dotknęła swoją dłonią twarz chłopaka.

- no to teraz wstań kochanie i zamknij oczy a coś ci dam - powiedział Train dotykają powiek Utau, by otrzeć jej łzy a jak Utau się uśmiechnęła to Trainowi mocniej serce zabiło ze szczęścia, że się Utau uśmiecha.

Nikt nie okazywał tyle szacunku, miłości i szczęścia Utau co otrzymywała od Traina, tyle dla niej zrobił, choć sama ona nie wiele mu podarowała ze swojej strony, za to co się stało jemu i innym nie wybaczy sobie do końca życia, chce zrobić wszystko by było im razem ze sobą dobrze.
Utau powoli wstała i zamknęła oczy, czekając na to co zrobi chłopak.

Gdy Utau wstała i zamknęła oczy to Train również wstał stanął na przeciw niej następnie dotkną palcami jej brody, by móc Utau pocałować, więc to zrobił zbliżając swoje usta do ust Utau powoli, by nie wyczuła co chce zrobić i w, tedy pocałował ją w usta to był krótki całus, lecz z uczuciem jak dał już całusa to Train stał nadal przed nią i czekając co zrobi teraz Utau.

Gdy Utau poczuła wspaniałe usta Traina całując ją, choć był to krótki ale czuły całus, w środku niej serce zaczęło gwałtownie bić, czuła się wspaniale, otworzyła powoli oczy, widząc chłopaka stojącego i wpatrzonego się w nią, zrobiła mały krok w jego stronę, objęła swą prawa ręką jego głowę dotykając jego włosów, a drugą ręka jego wspaniałe ramiona, dotykając jednocześnie jego czoło swoim, patrząc mu głęboko w oczy przez chwile, po czym zamknęła powoli oczy i przysunęła Traina do siebie w ten sposób odwzajemniła pocałunek.

Gdy Utau tak bardzo zbliżyła się do Traina to on w, tedy cały się zawstydził to była dla niego pierwszy raz taka sytuacja nigdy przedtem tego nie robił, lecz jak Utau zaczęła całować go to zaraz przestał się wstydzić i odwzajemniał pocałunek Utau, gdyż wiedział dobrze, że dziewczyna musiał sporo odwagi w sobie zebrać, by odważyć się stworzyć tak romantyczną sytuacje.

Utau czuła, czuła to wspaniałe uczucie, które wypełniało ją w środku, było cudownie, wiedziała, że Train na pewno tak samo czuje, mogła to poczuć gdyż odwzajemnił pocałunek. Chciała by to trwało wiecznie.

Jak tak stali i całowali się mięło ładne parę minut Train nie chciał przerywać tej chwili całowanie się, lecz noga zaczęła mu cierpnąć, więc przestał całować Utau i powiedział patrząc jej w oczy - noga już mi cierpiała, więc może usiądziemy i na łóżku dokończymy całowanie ? -

Utau uśmiała się głośno. Rozbawiło ja to co powiedział Train. I zarazem zrobiła się czerwona jak burak.
- Przepraszam nie pomyślałam o tym - wypowiedziała to zawstydzająco, złapała chłopaka za rękę i podeszli do łóżka, siadając na nim, następnie Utau swoja rękę wsunęła za bluzkę Traina i zaczęła dotykać jego klatki delikatnie masując ją, a swoje usta skierowała do ust Traina i zaczęła ponownie go całować.

Gdy Utau zaczęła dotykać klatki Traina to nie mógł uwierzyć, że to się naprawę dzieje był zaszokowany tym, lecz jak zaczęła go całować to przestał nasprzątać sobie tym głowę, gdyż chciał w pełni odwzajemnić pocałunek Utau, gdy się tak całowali to Train zaczął dotykać policzka Utau a drugą ręką dotykał jej pleców.

"Wcześniej sam tego chciał, ale teraz jest zaskoczony tym wszystkim, ciesze się, nie chce być słaba osoba, płaczącą tylko nad sobą, chce tez kochać, tak jak ja jestem kochana przez niego i tak samo chce by było mu wspaniale" wypowiadała Utau to ciągle w swoich myślach, poczuła gdy chłopak objął jej pleców i dotknął jej policzka, zaczęła powoli zdejmować koszulkę Traina, czuła jak w środku rozpala go, tak samo jak ją, objęła go swoją dłonią za plecy i pociągła do przodu, w taki sposób, że Utau powoli kładła się na łóżku, a Train pochylał się nad nią.

Gdy Utau znów stworzyła romantyczną sytuacje tym razem, że Train pochylał się wzdłuż Utau na łóżku tak pochylony wpatrywał się w twarz jej aż zapytał się - chcesz wiedzieć, co to były za słowa ? -

- Tak chce wiedzieć - odpowiedziała Utau dotykając twarzy Train'a, zarazem całując go delikatnie w usta.
" Mam nadzieję, że nie będzie się znów ze mną bawił"

Gdy Utau całowała Traina było mu wspaniale, lecz na chwilę przerwał, by powiedzieć jaka była odpowiedź zagadki - odpowiedzią było właśnie to, co zrobiłaś Kochanie dokładnie mówiąc słowa brzmiały tak dam ci całusa - jak powiedział Utau jaka była odpowiedź to tylko jeszcze dodał - widzisz nie było trudne prawa ? -

Utau zrobiła wielkie oczy, to było takie proste, a ona się tak wygłupiła. Kiwnęła tylko głową, ze chłopak ma racje.
I uśmiała się do siebie.

- no widzisz Księżniczko - powiedział Train uśmiechając się do Utau następnie pochylił się bardziej nad nią i zaczął ją całować w szyje, lecz tak, by też trochę to Utau łaskotało, lecz nie za bardzo.

Gdy Train całował tak Utau w szyje, nie mogła oszpeć się by się nie zacząć głośno śmiać z tego, łaskotało ją to strasznie, ale zarazem podobało, lekko zaczęła się wiercić i szturchać Train'a by w jakiś sposób przestał, więc by odwrócić jego uwagę swoja prawą ręką zaczęła delikatnie łaskotać Train'a po brzuchu po prawej stronie.

Gdy Utau sie śmiała się przez łaskotki pocałunkowych to Trajn był tym zachwycony lecz gdy Utau zaczeła go łaskotac to coraz trudniej było mu całować ją więc przestał całować ją a nastepnie spojrzał sie na Utau i powiedział - zawsze bede cie kochał księżniczko - nastepnie pocałował ją w usta

"Jednak udało mi się odwrócić jego uwagę, hihi" pomyślała Utau w swoich myślach i rozkoszowała się pocałunkiem jakim obdarzył ją ponownie chłopak. Czuła doskonale ciepło ciała Train'a nie mogła się odpędzić od tego, chłopak gdy ją całował ona swoimi rękami pieściła jego plecy, ramiona i twarz.

Podczas jak Utau dotykała ciała Trajna to odczuwał każdy najmniejszy dotyk Utau to coraz bardziej Trajn chciał całować Utau wiec jego pocałunki stawały się coraz bardziej namietniejsze oraz było czuć w nich naprawde coraz więcej uczucia wręcz nie wiele brakuje by Trajn całkowicie oddał się miłość i uczucia go poniosły całkowicie

Utau było szczęśliwa czując tak bardzo miłość jaką obdarzył nią chłopak, w niej samej było tak samo, swoimi pocałunkami przekazywali sobie ją nawzajem, bez względu jak się potoczy dalej chce być z, nim, tylko on ja nie zostawił, był z nią do końca, aż do teraz i będzie, to trwało nadal. Z czasem Utau powoli traciła panowanie nad tym co dzieję się z nią i chłopakiem, było, im, po prostu cudownie, więc postanowiła, że co ma się stać dziś między nimi, niech się tak stanie.

Dawali sobie tyle miłość ile tylko mogli dzięki temu pocałunki stawały się coraz czulsze cieplejsze i słodsze aż Trajn przestał racjonalnie myśleć w tedy przestał Utau całować w usta i zaczą całować ją po szyji a potem schodził coraz niżej zaczął całowac brzuch Utau i powoli zaczął bluzkę posuwać do góry nie przestając całować Utau po brzuchu lecz całował coraz wyżej zakażdym raze gdy bardziej brał bluzkę Utau do góry

Utau nie mogła powstrzymać się od tego wszystkiego, co działo się teraz z nimi obojga.
- Train, mam tylko jedną malutką prośbę, postaraj się być delikatnym jak najlepiej, ja tak samo postaram się by nam obojgu było dziś cudownie - w ten sposób Utau dała chłopakowi znak, że jest gotowa na to by oddać się chłopakowi.

Jak Utau powiedziała żeby Train był delikaty to przestał całować ją i spojrzał się na nią a następnie pocałował w usta Utau by pochwili szepnąć jej do ucha - jestes tego pewna że chcesz to zrobić ? -

- Tak Train, chce to zrobić, ufam ci - odpowiedziała, a swoją ręka dotknęła jego policzka i spojrzała mu w oczy.
" Nie wiem czy to tylko zdawało mi się, że kogoś słyszę, a może to tylko wiatr mocniej zawiał" pomyślała szybko dziewczyna.

Jak Utau potwierdziła że chce poczuc coś wyjatkowego to Train uśmiechnął się a następnie zaczął całowac Utau a swoją ręke wsadził w spodnie Utau by muc po chwili oddać się rozkoszy intymnej

Utau po chwili poczuła, że ręka Train'a znalazła się nawet dość szybko w jej spodniach.
"Szybki jest, widać czekał na to tak jak ja" i chwile potem poczuła coś wspaniałego, a jej ciało lekko wygięło się w górę i chwyciła szybko Train'a za ramiona. Było wspaniale.

Ikuto staną przed drzwiami pokoju Utau pomyślał se pewnie nie ma jej w domu bo tak to by usłyszała że jest ktoś w domu i by zeszła naduł a że Utau zawsze zamykała drzwi na klucz to wyciągną klucze i wsadził klucz w drzwi Utau cieżko wchodził lecz popchną mocniej i wszedł więc otworzył drzwi i wszedł do pokoju ale to co zobaczył w pokoju Utau staną jak zamurowany lecz po chwili powiedział - no proszę co wy tu robicie znikam na kilka dni a ty już prubujesz uprawiać sex ! -

Utau zerwała się na łóżko, na równe nogi, nie mogła uwierzyć w to, co usłyszała.
"O mój boziu,Ikuto,co on tutaj robi" wypowiedziała, to szybko w myślach. Nie wie, ile czasu, to zajeło, gdy tak patrzała na niego, zaczerwieniła się.
- Ikuto! To naprawdę ty, coo, coo, ty tutaj robisz? - zapytała Utau z wielkim szokiem, zapomniała nawet narzucić na siebie coś, w tej chwili o tym nie myślała, że Ikuto widzi ją i Traina prawie całych nagich, lecz czuła, jak Train okrywa ja kocem, zawstydziła się, spuściła lekko głowę na dół, nic więcej wypowiedzieć nie mogła.

- ciekawe co zrobią rodzice jak o tym się dowiedzą - powiedział Ikuto patrząc się na Utau ze wzrokiem chęci pobicia Traina - mam nadzieje że sexu jeszcze nie uprawiałaś z nim ani z nikim innym pamiętaj że wiem kiedy kłamiesz - dodał Ikuto patrząc się poważnie

- Co ich, to obchodzi, oni się nawet nami nie interesują, mają, to gdzieś - odpowiedziała Utau załamanym głosem, była przerażona, znała Ikuto dobrze na pewno jest wściekły, na to, co zobaczył i co chłopak robił jej siostrze. Utau powoli nie umiała wytrzymać tego napięcia i wzroku Ikuto, czuła go, po chwili zerwała się na równe nogi, z okrytym na sobie kocem i ruszyła w jego stronę, zatrzymała się w połowie i krzyknęła - To dobrze , że masz nadzieje, bo do niczego nie doszło z, nim, a ni z nikim innym, jeżeli coś mu zrobisz, to i mnie będziesz miał na sumieniu! -, gdy skończyła, spuściła głowę i upadła na kolana, zacisnęła swoje dłonie, a łzy poleciały po policzku, po chwili dodała cicho - Nawet nie wiesz co się działo ze mną ostatnio, nic cie nie obchodziło, nie pisałeś, nie dzwoniłeś, nic, zupełnie nic, powinieneś się cieszyć, ze widzisz mnie żywą - podniosła głowę i spojrzała się na Ikuto - Gdyby nie on nie było, by mnie tu - i swoją dłonią wskazała na Traina, miała ochotę zapaść się pod ziemię, zasnąć i nie obudzić się.
" Dlaczego mnie tak poniosło, to Ikuto, cały i zdrowy powinnam skakać z radości, tak jak zawsze, gdy go widziałam, wrócił, tak bym chciała go objąć"

- może i nie obchodzimy ich ale takie cos na pewno by ich zainteresowało to co chciałaś zrobic z nim ! - powiedział Ikuto do Utau parząc ze wściekłym zwrokiem na nią następnie spojrzał na Traina by po chwili zacisąć dłonie w pięści już miał podejść do niego lecz Utau powiedziała że będzie miał ją na sumieniu a jak zrobiła Utau aluzje że sie nie odzywał do niej to tylko odparł - jak bym to robił to byś miała całe Eastern na głowie przesto ! - następnie podeszedł do Utau i wyciągnął ręke do niej następnie powiedział - wstań i ubierz sie i poczekaj na mnie w moim pokoju a ja se porozmawiam z nim -

- Nic takiego się nie stało, a ty już robisz z tego nie wiadomo co - wy ciągła rękę ku Ikuto, chwyciła ją i wstała, spojrzała się na swojego Brata, za chwile na Train'a, widziała w oczach Ikuto, wściekłość, że ma go ochotę zabić za to - ty chyba sobie żartujesz, że ja was tu tak zostawię samych, przecież się pozabijacie znając ciebie - wypowiedziała to z lekkim zdenerwowaniem.

Gdy Utau nie posłuchała się proźby Ikuto to w tedy go bardziej zdenerwowała i spojrzał się ze zwrokiem takim że nawet nigdy Utau go nie widziała - Utau proszę cie ostatni raz idz do mojego pokoju ! na wzgląd na ciebie nic mu nie zrobie - powiedział Ikuto spoglądając dalej swym wściekłym wzrokiem było widać że jak Utau się sprzeciwi jeszcze raz to do końca Ikuto zdenerwuje i przestanie być miły

Utau wystraszyła się wzorku Ikuto tak, że mocno ścisnęła swoja i jego dłoń, a po chwili puściła je, obróciła się do Train'a, chciała mu w ten sposób przekazać, że nie chce go tu zostawiać samego, chciała by coś powiedział, ale wolała posłuchać się brata i wyjść z pokoju. na Ikuto nie spojrzała się już, zniżyła głowę i ruszyła w stronę drzwi, przeszła przez prób i skierowała się do pokoju Ikuto. [zt]

Gdy Ikuto upewnił sie że Utau poszła do jego pokoju to złość mu lekko przeszła następnie zamkną drzwi do pokoju Utau i spojrzał sie na Traina - co zamierzałeś zrobic z moją siostrą ?!  - powiedział głośnym tonem do Traina lecz zanim Train zdążył cos powiedzieć to Ikuto dodał - albo nie mów jeśli chcesz być cały i słuchaj ! jeśli jeszcze raz zobaczę albo usłyszę że dobierasz się do niej do cie dorwę i w tedy możesz być pewien że nikt więcej cie nie pozna ! zrozumiałeś ? - czekając na odpowiedz Traina to Ikuto troche zaczą ochłaniać z nerwów lecz wiedział że musi jescze poważnie porozmawiać z Utau o tym

Train nie wiedział co zrobic w tej całej sprawie wiedział dobrze jak Ikuto jest silny oraz wiedział że nie kłamał z tym że go pobije jak jeszcze raz cos takiego sie stanie więc pełen strachu odpowiedział Train - dobrze więcej to sie nie powtórzy - spogladając na reakcje Ikuto odważył sie zadać mu pytanie - mogę dalej chodzić z Utau ? Ja ją naprawde kocham i będę dobrze się nią opiekował i obiecuje nie uprawiać z nią sexu przed ślubem -

Ikuto się tylko zaśmiał jak spojrzał na Traina ale na pytanie Traina wziął całkiem poważnie zastanowił sie nad nim i powiedział - dla mojej Utau zrobie wszystko więc skoro ona cie kocha to nie bede wam zakazywał sie spotykać ale jeśli przekroczycie granice stosunku przed 27 rokiem życia Utau to pożałujecie tego oby dwoje ! Zrozumiałeś ? poczekaj tu aż Utau przyjdzie  - następnie od wrócił sie Ikuto i poszedł do swojego pokoju gdzie była Utau [zt]

Utau po chwili była już w swoim pokoju, gdy tylko zobaczyła Train'a jej serce zaczęło bić mocno, to zaledwie chwila jak go nie widziała, była szczęśliwa mając Train'a za chłopaka, co więcej mogła chcieć.
- Przepraszam, że musiałeś być tutaj sam, tak długo - usiadła koło niego i dała chłopakowi słodkiego buziaka w policzek na przeprosiny.

- Nie przejmuj się, ciesze się, że twój brat był dość wyrozumiały ale jak byś ty Księżniczko nie powiedziała mu, że mu nie wybaczysz to mogło się to dla mnie źle skończyć - powiedział Train, nie wiedząc co dalej robić i pełen obaw to zapytał się Utau - a co co brat mówił ? -

- Znam Ikuto, wiem, że chce dla mnie jak najlepiej i zrobi wszystko dlatego to powiedziałam, a co do tego co mi powiedział to nie zabronił mi spotykać się z tobą, ale za to mamy zakaz bzykania się, aż do 27 roku życia, cały Ikuto, więc nic złego mi nie zrobił - gdy skończyła mówić uśmiechnęła się do chłopaka, po chwili przytuliła się do niego, nie minęło parę chwil, jak zobaczyła swojego Brata ponownie w drzwiach.

Gdy Ikuto wszedł do pokoju siostry to spojrzał się na Utau i na Train'a mówiąc - ja idę na dół zając się gościem było by dobrze jak wy też byście zeszli - następnie wziął skrzypce i wyszedł z pokoju Utau zamykając drzwi. [zt]

Utau była lekko zdziwiona po tym co powiedział Ikuto do nich, spojrzała się na Train'a i powiedziała - Ciekawe o co może mu chodzić, bo głos miał raczej poważny, może będzie lepiej jak zejdziemy na dół ? - zapytała Utau chłopaka.

- dla czego poważny ? przecież powiedział tylko że idzie do gościa - odparł Train następnie spoglądając na Utau mówiąc - może jeszcze trochę poczekamy jak będzie to wyglądać jak pojdziemy od razu za nim ? -

- Nie chodziło mi o gościa tylko o to, że co powiedział potem "Dobrze by było jak byście też zeszli" to nie jest mój gość tylko jego, wiec po co my tam jesteśmy potrzebni - odparła szybko Utau.

- może chodziło mu o to że musi wyjaśnić dla czego tak długo był na górzę więc pewnie powie że jesteśmy na górzę a jak byśmy nie zeszli to by mógł owy gość żle o nas pomyśleć - powiedział Train następnie załapał Utau za rękę patrząc się w jej oczy.

- Hmm może i masz racje, ale i tak coś mi tu nie gra - odpowiedziała Utau czując jak ręka Train'a złapała ją, a po chwili patrzył jej w oczy.

- dla czego myślisz że coś nie gra ? twój brat wyraził sie jasno co się ze mną stanie jak złamie tą regółe - lecz gdy Train powiedział te słowa przypomniał sobie że Utau nie wie co mówił jej brat mu.

- A właśnie co tobie takiego powiedział, gdy ja była u niego w pokoju, no już mi tu mówisz, ja ci powiedziałam - i spojrzała się na Train'a zaciekawiona.

- a powiedzmy że spokojnie mi wyjaśnił że jeśli zlamie tą regółe to że nikt mnie nie pozna lagodnie mówiąc - powiedział Train przy tym się uśmiechająć do Utau i pocalował ją w usta szybko i dodał - ale nie przejmuj się ja cie kocham na prawdę więc nie złamiemy tej regóły -

- Na pewno uda nam się powstrzymać przed 27 rokiem życia ? - zapytała się i uśmiechnęła się do chłopaka dodając - Ja mu nie pozwolę nic tobie zrobić, nie ma szans -  i też obdarowała Train'a słodkim całusem.

- Ksieżniczko musimy dać radę bo jak on mnie dorwie to będzie źle ze mną a do tego nie pozwoli nam się spotykać - powiedział Train z nieco załamanym głosem dodając jeszcze - wspaniale całujesz więc całusy nam wystarczą ale na marginesie mówiąc zabronił nam tylko uprawiać sex a nie czego innego -

- Właśnie, też nie wpadłam na to wcześniej może i dobrze wtedy by nam zabronił jeszcze wiele innych rzeczy, więc pieszczenie się, jak najbardziej wchodzi w grę co nie - Utau, aż podskoczyła, gdy Train to powiedział, a jej wyobraźnia zaczęła znów działać, po chwili dodała - możemy co nie co porobić, gdy Ikuto nie ma w pobliżu czy nawet w domu, ah cały Ikuto powie coś, ale nie pomyśli głębiej - i zaśmiała się szyderczo, spojrzała na chłopaka i zrobiła słodką minę.

- a skąd wiesz że nie pomyślał o tym ? może jedna nie chciał wszystkiego zakazywać - powiedział Train uśmiechając się do Utau a gdy dziewczyna się uśmiechnęła się to Train już wiedział co chce Utau lecz za bardzo się bał że Ikuto może ich znów przyłapać więc głupio się zapytał Utau - dla czego kochanie tak się uśmiechasz słodko ? -

- No nic Train, po prostu miałam ochotę się do ciebie uśmiechnąć, czy to takie złe ? - zapytała Utau chłopaka, objęła jego rękę i przytuliła się do niego.

- oczywiście że nie - odpowiedział Train a gdy Utau się przytuliła do niego to znów poczuł jak serce jej bije więc objął ją i zapytał się - na pewno nie miałaś nić innego na myśli ? -

- Nie skarbie, nic takiego nie miałam na myśli, miałam ostatnio złe dni po prostu chciałam się uśmiechać do ciebie - odpowiedziała dziewczyna patrząc się na Train'a.

Gdy Utau odpowiedziała że nic takiego nie chciała to tylko bardziej Utau przytulił następnie trochę ją odchylił od siebie by móc ją pocałować i to zrobił zaczął całować Utau w usta czekając na reakcje jej zastanawiał się czy to prawda co mówi czy też nie ma ukrytych intencji.

Utau odwzajemniła pocałunek Train'a, tak samo namiętnym pocałunkiem jaki okazał jej chłopak, swoją dłonią dotykała jego policzka, był taki ciepły, po chwili oderwała się od jego słodkich ust i powiedziała - Może będzie lepiej jak już zejdziemy by się Ikuto nie denerwował, że siedzimy tu znów tak długo ? -

- naprawę się obawiasz co pomyśli twój brat prawda ? - powiedział Train spoglądając się na Utau przy tym uśmiechając się " czyżbym się pomylił czyżbym źle odebrał ten uśmiech " zastanawiał się Train

- Nie chciałam bym żeby coś ci się stało, nie wybaczyłam bym sobie tego, a wiem, że Ikuto jest do tego zdolny, choć czasem i żartuje, nie wiadomo jak to odebrać czasami - odpowiedziała Utau chłopakowi.

- no dobrze skoro chcesz zejść do nich to możemy zejść - powiedział Train choć za bardzo na razie nie chciał schodzić na dół i patrzeć się na Ikuto bo był pewien że brat Utau będzie na niego się patrzył dziwnie i mordował wzrokiem.

- Ale widzę, że jakoś za bardzo nie chcesz iść, co nie? jednak cie nieźle wystraszył - zapytała Utau dodając po chwili - nie martw się, będę obok ciebie, jeżeli będzie się dziwnie patrzał to możesz być pewien, że ja swoje powiem - i pocałowała Train'a by choć trochę się uspokoił.

- no dobrze choć ciekawe co takiego możesz powiedzieć przy gościach - powiedział Train następnie odwzajemnił pocałunek by po chwili dodać - możemy iść na dół ale tylko na chwilę bo jednak źle się bym czół z myślą że twój brat ciągle zastanawia się czy dobrze zrobił -

- Ty się już o to nie bój, co z tego, że goście, za to będzie mu strasznie głupio przy nich - odpowiedziała i wstała by przebrać się w coś lepszego, gdy już to zrobiła, podeszła to Train'a i powiedziała - No dobrze możemy iść na dół, choć - i wyciągnęła rękę ku chłopakowi.

Gdy Utau przekonywała Traina że na pewno Ikuto nic takiego nie zrobi a do tego jeśli zrobi to Utau zwróci mu uwagę to Train podał rękę Utau choć nie pewnie ale nie miał innego wyjścia bo mógł by jeszcze Ikuto przyjść na górę i ich z tam tond wywalić - nom chodźmy na dół choć na chwilę -

- no w końcu się zgodziłeś kochanie - powiedziała Utau spoglądając na Traina następnie dziewczyna podeszła do drzwi i je otworzyła następnie wyszła na korytarz by po chwili się zatrzymać i spoglądając na chłopaka powiedzieć - pośpiesz się bo inaczej będziemy mieli kłopoty - śmiejąc lekko się z tego czekała aż chłopak podejdzie.

Gdy Utau szła już w stronę drzwi to Train powiedział - poczekaj chwilę muszę się doprowadzić do porządku - lecz Utau nie za bardzo chciała czekać wręcz za żartowała se że jak się nie pośpieszy to będą mieli kłopoty więc Train szybko doprowadził się do porządku i wyszedł na korytarz za Utau gdy już był na nim to spojrzał się na Utau i pocałował ją w usta a następnie zamknął drzwi do pokoju Utau.

- jak chcesz to szybko umiesz się doprowadzić do porządku - powiedziała Utau następnie pocałowała go i złapała za rękę udając się w kierunku schodów do salonu [zt]

- jak będziesz mnie tak straszyć to zacznę wszystko robić szybko - odparł Train uśmiechając się przy tym i nie mając większego wyboru szedł tuż u boku Utau trzymając ją za rękę [zt]

To, że pokój Utau był blisko pokoju Ikuto,nie minęło raptem nawet minuty, jak dziewczyna otworzyła drzwi do swojego pokoju i weszła do niego jak najszybciej, po czym zamknęła drzwi za sobą.
" Eh, beznadzieja, uciekłam jak by nie wiem co się stało, ale jakoś nie umiałam już wytrzymać, po co mam tam siedzieć i się męczyć z myślami, że będą spać razem, a udawać, że nawet mnie to nie rusza, eh nawet nie mam już sił by zejść na dół i się wykąpać, zrobię to rano", złotowłosa odeszła od drzwi i podeszła do szafki, wyciągnęła z niej piżamę i szybko się w nią przebrała, następnie podeszła do łóżka, poprawiła poduszkę i położyła się.
Leżąc na łóżku nie mogła się uwolnić od tego co Ikuto i Iku mogą teraz tam ze sobą robić.
Była zarazem wściekła, że on tak z nią bez problemu śpi jak gdyby nic i to jak się do siebie odzywają,
miała też ochotę pójść teraz i zrobić im takiego obciachu,a nawet dobrego psikusa, że im by wpięty poszło.
" Sam mi prawił morały, że byłam pół naga z Train'em i robiłam to i owo, a sam pewnie się z nią obściskuje teraz i myślą, że się nie domyślam, na samą myśl, że ją przytula i powoli zaczyna pieścić,dostaje szału, normalnie oszaleje, wstanę jutro wcześnie i przygotuje im śniadanko, oj taaak zapamiętają je do końca życia"
gdy skończyła, tak rozmyślać, przewróciła się na bok w stronę ściany i powoli zasnęła.

Nastał już ranek, słonce wpadało do pokoju Utau, świecąc jej prosto w oczy, dlatego tez powoli przebudzała się, słyszała za okna śpiew ptaków i szelest liści na drzewach, otworzyła lekko oczy, popatrzała, w pierwszej chwili spojrzała na sufit, by poleżeć sobie jeszcze tak przez chwile, po paru chwilach, przewracała się na lewy bok, tak by zobaczyć swój pokój i zobaczyła na swojej poduszce obok siebie znajome jajko.
" Nie możliwe, to przecież jajko Iru, co ono tu robi " zerwała się na łózko i wzięła jajko na ręce, uśmiech Utau był w tym czasie na jej twarzy jak promienie słońca, można było odczuć jak bardzo się ucieszyła widząc je,
- Iru, Iru, proszę wyjdź z jajka, czemu wcześniej ciebie nie zauważyłam, Iru proszę - po tych słowach jajko zaczęło pękać, Utau była szczęśliwa, po chwili z jajka pojawił się nie kto inny jak ta sama Iru.
- Utau tak się cieszę, że cię widzę, znów możemy być razem i robić innym psikusy - odparła Iru do Utau, tuląc się do niej,
- Iru jak to  możliwe, że pojawiłaś się znów tak nagle, gdzie byłaś przez te wszystkie dni - zapytała Utau chary,
- Utau, wtedy gdy byłaś pod wpływem mocy demona, gdy całkowicie przejął kontrolę nad tobą, ja i Eru zaczęłyśmy znikać, pamiętasz, chary znikną gdy ich właściciele porzucą je, a że ty pod wpływem demona również znikłaś, ja zniknęłam tak samo, Eru ocalała, bo Train w porę uratował cię i pokonał Demonita, ja musiałam narodzić się na nowo i tej nocy tak się stało, z pragnienia zrobienia Ikuto psikusa, narodziłam się i wróciłam do cienie znów, - odpowiedziała jej chara, rozglądając się zarazem za Eru,
- Iru cieszę się, że jesteś, że wróciłaś, przepraszam cię za to wszystko, co się wtedy stało, nie chciałam was skrzywdzić, nikogo nie chciałam, - Utau zaczęła coraz mocniej przytulać do ciebie Iru, aż powoli brakowało jej tchu,
- Dobrze już dobrze, nie gniewam się na ciebie - odpowiedziała Iru, uwolniła się pod uścisku Utau i poleciała na szafkę, gdzie zawsze z Eru zasypiały w swoich jajkach, Utau również wstała i podeszła do szafki, by przypatrzeć się na chary i jak zareaguje Eru gdy zobaczy obok siebie Iru.
Iru zaczęła pukać po cichu po jajku Eru, tak by zbudzić ją ze snu, ale nie skutkowało, więc zaczęła mocno krzyczeć do jajka,
- Eru!, koniec spania, czas wstawać, Eru! - i pukała teraz co sił w jej jajko, tak mocno, że zaczęło się otwierać , a ze środka wychyliła się Eru, przecierając oczy, popatrzała się to na Utau i to na mała charę, która strasznie hałasowała,
- Iru, to ty ! - krzyknęła Eru to chary i podleciała do niej, ciesząc się, że jest - tak mi cię brakowało, tak się ciesze, że znów jesteś, sama czułam się zupełnie sama - i jak to Eru zaczęła płakać w niebo głosy, Iru tylko uśmiała się i klepnęła charę mocno w plecy.
Utau widząc to wszystko, była szczęśliwa, " Zachowują się jak za dawnych ",
- Iru, Eru ja idę na dół wykapać się i zrobić śniadanie, jak nacieszycie się sobą, to możecie zlecieć do nas na dół - powiedziała Utau i podeszła do szafy i wy ciągła świeże ubrania na dziś, wzięła też nowy ręcznik i skierowała się do drzwi, otworzyła je i zaczęła iść na dół,  przeszła obok pokoju Ikuto, widziała, że drzwi są już otwarte, " Pewnie już wstali i zeszli na dół" gdy przechodziła, lekko obróciła głowę i zajrzała do pokoju Ikuto, zobaczyła tylko, że Ikuto siedział na łóżku, a Iku leży na nim obok niego, śmiali się i byli nieco zadowoleni z siebie, nie odezwała się nic, spuściła głowę i zaczęła schodzić na dół do łazienki.
[zt Utau]

Gdy Utau weszła na górę to udała się szybko do swojego pokoju, jak już w, nim była to podbiegła do biurka sięgneła po telefon i w, tedy zaczęła się zastanawiać czy napisać do niego, by przyszedł czy może zapytać się go przez smsa, ale po chwili zastanowienia się postanowiła zrobić na złość Ikuto i napisała do Traina smsa o treści " Hej skarbie nie jesteś może zajęty ?, bo chciała bym byś przyszedł do mnie, bo mam ważną sprawę do ciebie " następnie wysłała wiadomość i usiadła na łóżko czekając na odpowiedź od niego.

Utau po chwili dostała wiadomość od Traina, lecz nie była za bardzo zachwycona nią, gdyż jej chłopak nie mógł do niej przyjść, lecz napisała mu, o co chodzi jej ", a więc chodziło mi czy bym nie mogła na trochę zamieszkać u ciebie razem z Ikuto i Iku ?, bo chcieli byśmy wyprowadzić się ze starego domu, bo mamy go już dość, ale, zanim zostanie wypudrowany nowy dom to trochę minie "

Utau siedząc nie mogąc się doczekać kolejnego sama od Traina to nagle po chwili dostała smsa o tym, że się zgadza Train, by zamieszkała razem z, nim oraz również może jej rodzeństwo zamieszkać, gdy to przeczytała była cała w skowronkach, więc zaczęła odpisywać " dziękuje ci skarbie naprawdę jesteś kochany nie mogę się doczekać aż przyjdziesz, a co robisz teraz, że nie możesz wpaść ?, bo raczej w domu cie nie ma prawda ? "

po paru minutach przyszła wiadomość od Traina, lecz nie była zachwycona Utau jej treścią, gdyż jej chłopak wyraźnie nie chciał odpowiedzieć, gdzie przebywa i co robi, więc odpisała tylko " aha dobrze to ja ci nie będę przeszkadzała i czekam aż przyjdziesz papa Kochanie ", gdy wysłała Utau wiadomość to wstała z łóżka i poszła na dół do salonu, by powiedzieć rodzeństwie o zgodzie Traina. [zt]

Gdy Utau weszła do swojego pokoju, chary tylko popatrzały się na nią z ciekawością, co ją tak rozzłościło i doprowadziło do płaczu, popatrzała się na swoje chary i tylko lekko się uśmiechnęła gdy zobaczyła Iru,
- Co się takiego stało Utau ? - zapytała Eru,
- Ta dziewucha jeszcze mnie popamięta, że wciska się w Ikuto i mnie, jak chcecie to same sprawdźcie co takiego się stało na dole, jak nie wiecie to kochany braciszek jak pojechał do Paryża, odnalazł naszą zaginioną siostrę, siostra bliźniaczka Ikuto, rozumiecie - gdy to powiedziała, usiadła na łóżku, rozmyślając co by tu takiego zrobić jej za te ostatnie słowa i po chwili wpadła na pomysł,
- Iru, masz ochotę trochę się zabawić ? - zapytała Utau swoją charę,
- Pewnie Utau, jak to ma związek z tą dziewczyną to jeszcze lepiej, przy okazji ją poznam, ale się zdziwi na twój widok - i gdy to powiedziała uśmiała się, Eru tylko przypatrywała się im i wzdychnąwszy powiedziała cicho
- No to się znów zaczyna - i usiadła na szafce.
Utau po chwili usłyszała kroki na schodach,
- Poczekaj Iru na razie, ktoś chyba idzie - i zaczęła patrzeć się na drzwi, zastanawiając się kto idzie.

Gdy Ikuto wszedł do pokoju Utau zobaczył ją, że siedzi na łóżku, więc podszedł do niej następnie kucając przed nią i wypowiadając te słowa - dla czego uciekałaś tak nagle na górę co ? -

- A jak myślisz dlaczego ? Zapytaj się o to swojej nowej kochanej siostrzyczki, chociaż pewnie i tak wszystkiego ci nie powie, a nie jest zazdrosna, że przyszedłeś tu do mnie ? - Utau popatrzała się na Ikuto z nie za dobrą miną.

- nie obchodzi mnie czy będzie zazdrosna czy nie jesteś tak samo dla mnie ważna jak ona a jak masz jakieś kłopoty to wiadomo, że będę próbował zrobić byś była szczęśliwa - powiedział Ikuto do Utau następnie ją przytulają, lecz w pewnym momencie stracił równo wagę i popchnął Utau na łóżko a on leżał opierając się na rękach nad nią.

Utau była zdziwiona tym co zrobił Ikuto, leżąc na łóżku patrzyła się na niego, nie wiedziała co powiedzieć w pierwszej chwili, bała się, że Iku zaraz wejdzie do pokoju i rozpęta się piekło, po chwili patrzenia na swojego brata, zapytała drżącym głosem - Iii-ku-too, co-o ty robisz? -

- nic słodziutka - odpowiedział Ikuto następnie wstając z łóżka i stanął przed leżącą Utau wyciągając rękę ku niej z uśmiechem.

Utau leżąc tak przez chwile, wyciągnęła również swoją rękę w stronę Ikuto, by pomógł jej wstać, zawstydziła się trochę, widać było na jej policzkach rumieńce.

Gdy Utau podała rękę swojemu bratu to chwycił ją mocno i pociągnął do siebie, lecz to zrobił za mocno, ponieważ jak przyciągnął Ikuto Utau do siebie to przez chwili ich usta się złączyły, lecz na chwile, ponieważ również uderzyli się w czoło.

- Auć! Chyba trochę za mocno pociąłeś - i swoją ręka przecierała czoło, ale po chwili dotknęła swoich ust,
" czyżbym poczuła jego usta " i spojrzała się na Ikuto zarumieniona.

Ikuto również zabolało te uderzenie się w czoło, lecz nie robił z tego wielkiego szumu odpowiedział tylko Utau - no chyba nie co mnie poniosło teraz będziesz mieć guza, ale to nie wszystko jestem pewien, że przez parę sekund pocałowałem cie - pokazując język, by po chwili pocałować ją w czoło mówiąc - teraz nie będzie boleć mocno -

- Też to poczułam, specjalnie to zrobiłeś, prawda ? - gdy poczuła po raz kolejny usta Ikuto tym razem na swoim czole, odpowiedziała mu -Baka! nie tutaj mnie najbardziej boli - gdy to wypowiedziała, patrzała się mu w oczy i czekała na jego reakcję.

Gdy Utau zarzuciła bratu, że specjalnie zrobił tak, by ich usta się przez moment złączyły to se pomyślał " ciekawe jak można coś takiego zaplanować " następnie powiedział - może, a co ? - później słysząc znów wypowiedź siostry, że nie tam ją najbardziej boli to się zapytał z zaciekawieniem - a, gdzie to cie boli jak chcesz to tam też mogę pocałować - żartobliwym sposobem uśmiechnął się.

Utau widząc zaciekawienie, brata, to uniosła swoją prawą dłoń i pokazała palcem miejsce gdzie ją boli, było to serce, ale odpowiedziała po chwili - Ale, żeby ból zniknął to trzeba pocałować usta - i swój palec skierowała na swoje usta.

Ikuto był zaskoczony tym co powiedziała Utau miał pocałować swoją młodszą siostrę którą tak mocno kocha po chwili milczenia i stania jak kołek odpowiedział - w usta !, ale jesteś moją młodszą kochaną siostrzyczką jak bym to mógł zrobić ? wiesz, że zrobię dla ciebie wszystko, co będzie rozsądne i o to poprosisz -

- Jeżeli nie chcesz to nie musisz, pewnie i tak wolisz całować z Iku, jest na pewno lepsza w tym niż ja, na dodatek z nią śpisz i nie masz nic przeciwko - odpowiedziała Utau, znów rozmyślając o tym co powiedziała jej Iku na dole.

Jak Utau zaczęła mówiąc od rzeczy to Ikuto postanowił ją pocałować, bo spodziewał się gorszych słów i rzeczy jakie zrobi jego siostra, gdy jej nie pocałuje, więc przed pocałunkiem powiedział - cicho nie mów tak jak chcesz możesz z nami spać - następnie dotkną twarz Utau i lekko podniósł do góry, by następnie mógł się pochylić i pocałować namiętnie usta siostry przy tym obejmując ją i przybliżać do siebie tak, by czuła się dobrze po tym pocałunku, by to był jej najlepszy w życiu.

- Nie, nie chcę z wami spać, wtedy ja i Iku to pozabijamy się prędzej - i nawet nie skończyła do końca powiedzieć tego zdania, a Usta Ikuto już całowały się z jej ustami, czuła się doskonale, tego oczekiwała po Ikuto, był naprawdę czuły i zaś sama Utau poczuła jak przybliżają do siebie, uniosła swoje dłonie i objeła nimi Ikuto.

po paru minutach przestał Ikuto całować Utau ino obejmując ją spojrzał się w jej oczy i zapytał się - tego oczekiwałaś naprawdę tego chciała ? - następnie podarował Utau kolejny pocałunek, lecz tym razem to był krótki takie zwykłe cmoknięcie.

- Tak, tego własnie chciałam, teraz jestem spokojna - i wtuliła się w Ikuto raz jeszcze, po chwili powiedziała jak by do siebie, ale tak by Ikuto słyszał - Niech to będzie nasza tajemnica, dobrze braciszku ? Może zejdziemy już na dół bo panna zazdrośnica, tak samo jak ja se pewnie wyobraża już co nie co, bo tak długo cię nie ma -

- dobrze będzie to naszą tajemnicą, pod warunkiem jeśli mi powiesz dla czego tego chciałaś - odparł Ikuto w dalszym ciągu przytulając Utau do siebie i spoglądając się w jej oczy.

- Bo teraz wierze ci, że pomimo Iku to jestem twoją ukochaną młodszą siostrzyczką, dla której zrobisz wszystko i będziesz ją ochraniał i kochał tak samo jak ja cię kocham bardzo - odpowiedziała Utau patrząc mu w oczy.

- dobrze niech ci będzie - odparł Ikuto, choć zastanawiało go do czego jeszcze może się posunąć Utau, by tylko wiedziała, że jest kochana przez niego. Po chwili patrzenia się na siebie Ikuto zesunął dłonie swoje do ud Utau, by następnie ją dobrze chwycić i podnieść do góry, gdy to zrobił, to powiedział do niej z uśmiechem - teraz cie nie puszczę i zrobię z tobą co tylko będę chciał -

Utau gdy poczuła, że ręce Ikuto zsuwają się powoli na dół i dotykają jej ud, zawstydziła się bardzo, tego nie przewidziała, chciała po prostu poczuć smak jego ust i pocałunku, nie chciała by aż tak bardzo się posunął, gdy była trzymana przez niego, zaczęła się lekko wyrywać mu, mówiąc - Ikuto,co ty wyprawiasz, puść mnie na dół -

- nie nie puszcze cie, a raczej puszcze a dokładnie cie położę siostrzyczko - powiedział Ikuto podchodząc bliżej do łóżka i lekko kładąc na nie Utau ciągle przytrzymując siostrę na łóżku powiedział - a teraz zobaczymy co takiego chciałaś pokazać Trainowi tak ? - następnie swoją ręką zaczął posuwać bluzkę Utau do góry, lecz zatrzymał się przed biustem miała cały od kryty brzuch w, tedy położył dłoń na, nim mówiąc -, ale ciepła jesteś -

- Ikuto przestań, posuwasz się za daleko, słyszysz ? - To, że chciała by Ikuto ją pocałowali i mówiła przy Iku i Ikuto wtedy tam na dole, że chowa siostrzyczkę tylko po to by mieć ją tylko dla siebie, nie mówiła tego serio, nie przypuszczała, że Ikuto na prawdę będzie coś takiego chciał zrobić, nie mogła leżeć tak bez czynnie, jak Ikuto zaczął podnosić jej bluzkę do góry i swoją dłonią dotykał jej brzucha, zaczęła coraz bardziej się wyrywać.

- nie wyrywaj się, bo to na nic jestem silniejszy niż ty - odpowiedział Ikuto następnie całując ją po policzkach i czole tak, by Utau coraz bardziej się bała tego co może jej zrobić Ikuto na chwilę przestał całować ją i powiedział - Iku pewnie już wyszła, więc jesteśmy sami -

- Ty chyba nie myślisz poważnie by to zrobić teraz ?, Ikuto proszę, to już nie jest śmieszne - gdy się tak wyrywała i prosiła Ikuto, jedna noga za bardzo mocno pociągła do siebie i uderzyła Ikuto w jego czuły punkt,
" Nie dobrze, przecież nie chciałam tego, gdyby mnie tak nie trzymał i nie straszył, nie uderzyłam bym go",
- Ikuto, przepraszam, nie chciałam cie uderzyć - teraz czekała tylko na to co zrobi Ikuto jej za to.

Jak Utau uderzyła Ikuto w klejnoty to raptem mina brata Utau się zmieniała i nie była zachwycająca w, tedy tylko położył się koło Utau próbując zwalczyć ból po paru minutach Ikuto się odezwał - taka jesteś ta ? to teraz przegięłaś moja droga -, gdy powiedział te słowa to ból nie co przeszedł, więc znów złapał Utau i przyparł ją do łóżka tym razem również blokując jej nogi powiedział - teraz nie będę delikatny jak chciałem być przedtem teraz zobaczysz, co to prawdziwy ból -

Utau widziała jaki ból sprawił jej kopniak bratu, naprawdę nie chciała tego, widząc jak walczy z bólem,Utau była przerażona, Ikuto teraz dostanie szału i zrobi jej naprawdę krzywdę, po chwili zobaczyła jak Ikuto zrywa się z łóżka i wbił ją w łóżko tak mocno, że nie mogła się ruszyć już nic, gdy usłyszała ostatnie słowa od niego, które wypowiedział do niej, jej oczy zrobiły się duże, nie wierzyła w to co powiedział, z ledwością wydusiła z siebie słowa, można było od czuć w nich histerię i panikę - Ikuto, dlaczego to robisz, co w ciebie wstąpiło, przecież nie zrobisz żadnej krzywdy siostrzyczce, sam tak mówiłeś, więc dlaczego ? -

Gdy Ikuto zobaczył w końcu tak długo oczekiwaną panikę w oczach siostry i nawet było słychać strach w jej głosie to w, tedy zbliżył swoją twarz nie co bliżej Utu tak, by jego czoło dotykało jej i w, tedy uśmiechnął się do niej i powiedział - Baka dałaś się nabrać na to - następnie zaczął łaskotać ją, bo brzuchu dzięki temu, że odkrył jej wcześniej brzuch mógł naprawę ją porządnie łaskotać a dobrze wiedział ze jego siostra ma tam łaskotki po chwili łaskotania powiedział jeszcze - za tego kopniaka będziesz miała duszę łaskotki - i znów zaczął ją łaskotać.

Utau gdy usłyszała, od Ikuto, że to tylko żart, ulżyło jej w pewnej chwili, wiedziała, że to wszystko nie prawda, że się to nie dzieje naprawdę i zaczęła lekko swoimi pięściami uderzać w klatkę piersiową Ikuto, mówiąc przy tym - Baka! Baka! Baka! Baka! Ikuto ty .. - lecz nie zdarzyła powiedzieć, bo Ikuto zaczyna łaskotać ją i powoli zaczęła śmiać się na cały pokój.

widząc minę swojej siostry, która wyglądała na szczęśliwą Ikuto dalej łaskotał ją, a gdy usłyszał, że nie dokończyła zdania, bo już nie mogła wytrzymać to na chwilę przerwał łaskotanie i zapytał się - co chciałaś powiedzieć ? - następnie kładąc się z rękoma na łóżku Utau patrzył na sufit czekając aż jego młodsza siostra odpowie mu i zastanawiał się, czy to była wystarczająca kara dla niej co przez przypadek zrobiła mu.

- Baka! po prostu Baka! to chciałam dokończyć - odpowiedziała Utau patrząc jak kładzie się koło niej i patrzy w sufit, przewróciła się na bok patrząc na Ikuto,po chwili dodała - Łaskotki były za karę, bo uderzyłam cię prawda ? - zapytała spokojnym już głosem Utau braciszka.

- nie, a raczej nie do końca - odpowiedział Ikuto odwracając się do siostry następnie uśmiechając, by dodać -, ale te uderzenie mogłaś se darować - następnie złapał ją leciutko za nos, ale to było tylko chwile chciał przez to pokazać, że się nie gniewa przez to, co się stało, choć go bolało.

- Nie do końca mówisz, ale i tak przepraszam, naprawdę nie chciałam, wystraszyłam się i sam widziałeś jak się szarpałam z tobą, a to był odruch, widziałam jak cię to zabolało, aż mi się zrobiło smutno - i spojrzała na niego tak lekko winną miną.

- oj nie przejmuj się tym w końcu się nic nie stało najwyżej nie będziesz ciocią - powiedział Ikuto przy tym trochę żartując a, żeby poprawić lepiej siostrze humor postanowił jej powiedzieć - nie przestane cię przez to kochać i mogę coś dla ciebie zrobić na dowód co tylko sobie zażyczysz teraz -

- Nie musisz nic robić dla mnie i tak sporo zrobiłeś już, więc to ja powinnam zrobić dla ciebie coś, czyż nie ? - zapytała Utau uśmiechając się przy tym.

- Hmm coś dla mnie powiadasz tak ? - powiedział Ikuto chwilę się zastanawiając co siostra może dla niego zrobić
" może powiem, by nie spotykała się z Train'em, a może, by zrobiła coś zawstydzającego Hmm nie nie wiem to będzie dobre ciekawe co zrobi " -, a więc, skoro chcesz coś zrobić dla mnie to uśmiechnij się i daj całusa -

Utau trochę się zdziwiła, że poprosił tylko o to, była pewna, że wymyśli coś znacznie lepszego, ale kiwnęła lekko głową, że się zgadza i na jej twarzy pojawił się uśmiech, a po chwili zbliżyła się do Ikuto ust i obdarowała mu krótki, ale za to bardzo namiętnym pocałunkiem.

Gdy Utau przestała całować Ikuto to w, tedy zaśmiał się i powiedział śmiejąc się przy tym - a wiesz, że zastanawiałem się jaki to będzie całus ?, ale tym, że w usta dałaś to mnie zaskoczyłaś - następnie wstał z łóżka podając rękę siostrze powiedział - chyba trzeba zjeść w końcu na dół co ? -

Utau podała swoją rękę Ikuto i zapytała - chyba nie zrobisz jeszcze raz tego samego - i zaśmiała się cicho, dodając - no tak czas najwyższy zejść - wstała, poprawiła swoją bluzkę i resztę rzeczy,

słysząc słowa Utau zaśmiał się Ikuto mówiąc - tam to było nie umyślne, ale jak chcesz to mogę zrobić co innego uśnie - zaczął się śmiać, gdy to powiedział, choć szczerze mówiąc nie miał pojęcia co bym mógł zrobić siostrze powiedział, to by trochę rozweselić ją.

- Tak tak, jak ty znów na coś wpadniesz to ja na razie podziękuje, już i tak wystarczająco mnie wystraszyłeś - odpowiedziała Ikuto śmiejąc się lekko - To co schodzimy na dół, tak ? - zapytała Utau

- Hehe to dobrze, bo bym nie wiedział co zrobić - odparł Ikuto śmiejąc się po chwili przerywając, gdy siostra zapytała się czy będą schodzić na dół - Hmm idziemy idziemy, choć Iku naprawę nie ma w domu -

Utau zdziwiła się i zapytała Ikuto - z skąd to wiesz, że jej nie ma w domu - i powoli zaczęła iść w stronę drzwi by zejść na dół do salonu.

- jak to skąd za cicho jest na dole od dłuższego czasu a ja mam dobry słuch zapomniałaś siostrzyczko ? - opowiedział z zapytaniem się Ikuto idąc za siostrą następnie dodając - albo może śpi - zaśmiał się, gdyż przecież tak hałasowali, że, by na pewno nikt, by nie spał w tym hałasie.

- No tak ten twój koci słuch - odwróciła się do niego i pogłaskała go po włosach,śmiejąc się przy tym, otworzyła drzwi i zaczęła schodzić na dół. [zt]

gdy głaskała siostra własnego brata to Ikuto śmiejąc się powiedział - jeszcze powiedź, że jestem dobrym kocurkiem to już całkiem uznam, że traktujesz mnie jak swojego kota - i wyszedł za Utau [zt]

Eru i Iru zabawiały się w wspólnie w pokoju Utau, gdy usłyszały z dołu jej głos by zeszły.
- Ciekawe co się takiego stało, ze nas woła - odpowiedziała Iru,
- Lepiej zlećmy na dół, bo znając ją to jak tu wparuje to nie będzie nam do śmiechu - odpowiedziała Eru do Iru, po czym poleciały na dół do salonu. [ zt Iru, Eru]