Granatowowłosy rozważał opcje ucieczki, ale zastanawiał się też nad słowem różowo włosej " -, a jeśli spróbujesz uciec , to pamiętaj , niezbyt dobrze będzie z tobą - " był bardzo ciekawe, czy to była groźba czy stwierdzenie faktu, ale jak dziewczyna wróciła i powiedziała do niego "- chodź - " to w, tedy chłopak szybko obmyślił pan ucieczki i powiedział Amu - powiedź, który to pokój sam podejdę do niego nie musisz iść ze mną -

Gdy usłyszał to, co różowo włosa powiedziała do niego to w, tedy odparł.
- no możesz iść po pielęgniarkę, jeśli chcesz no, ale nie przesadzajmy, że będziesz mnie wszędzie prowadzić -
mówiąc te słowa spoglądał na Amu i prawą dłonią dotknął jej twarzy delikatnie tak, by dziewczyna przestała się tak denerwować, lecz w myślach mówił se ", gdy tylko pójdzie do pielęgniarki to ja w tym czasie ucieknę "

Granatowowłosy był zaskoczony tym, że pielęgniarka się zjawiła, gdyż cały pan legł w gruzach nie wiedział co zrobić, więc powiedział - zaraz przyjdę i pokaże muszę iść do WC -, a następnie spojrzał się na różowo włosa a w jego oczach dało się wyczytać, że ma zamiar uciec, a nie iść do WC.

Gdy różowo włosa nic nie powiedziała to chłopak zrozumiał to, jako że może zrobić co chce i nie będzie konsekwencji tego.
Więc Ikuto udał się w kierunku WC, a gdy zobaczył, że Amu i pielęgniarka już go nie wiedzą w, tedy szybko pobiegł w stronę wyjścia, lecz, gdy już był przy wyjściu coś go zatrzymało jakieś dziwne uczucie.
- co się stało dla czego nie uciekamy ? - zapytał się Yoru
- nie wiem jakoś nie mogę zrobić tego jej nie po tym co się stało nie dawno będzie się martwić na pewno a obiecałem jej, że ją nie okłamie już więcej - odpowiedział Ikuto
- jak uważasz, ale wiesz, że będzie tego żałował prawda ? - powiedział pytając się Yoru
- tak wiem - powiedział Ikuto
Po rozmowie z Yoru Ikuto wziął głęboki wdech i powiedział.
- będzie co będzie mam nadzieje, że doceni to -
po tych słowach granatowowłosy odwrócił się i poszedł powrotem w kierunku Amu i pielęgniarki, jak już doszedł spojrzał się na różowo włosa, a następnie spojrzał na pielęgniarkę i powiedział.
- Amu przesadza nie jest tak źle z tym ramieniem -

Utau, ile miała sił w nogach, to tak mocno biegła przed siebie, aż z daleka było widać budynek szpitala, stanęła na chwile przed bramą szpitala, złapała oddech i zaczęła iść w stronę szpitalnych drzwi, przeszła przez nie i zaczęła rozglądać się po korytarzu, nawet nie wiedziała, gdzie i kogo ma się spytać o Ikuto, zauważyła dyżurkę, zapytała pielęgniarki o brata i odpowiedziały jej w jakiej sali leży i wskazały drogę, więc Utau powoli kierowała się w stronę sali, gdzie leżał Ikuto.
"Będzie na pewno nie zadowolony, że wtrącam się to wszystko, ale już znacznie niebezpiecznie się robi, to przecież dla jego dobra wszystko" rozmyślała o tym idąc długim korytarzem.

Utau szła z kuloną głową przez korytarz, po chwili podnosząc ją,zauważyła w oddali różowowłosą.
"To przecież Amu, ta strażniczka, co ona takiego tutaj robi, a no tak zapomniałam, przecież Ikuto i Ona ..."
nagle przerwała swoje myśli zbliżając się do Amu.
- O kogo ja tu widzę, pewnie byłaś u Ikuto, odwiedzić go, prawda ? - zapytała z lekkim uśmieszkiem na twarzy.

- Ty tak? To miło z twojej strony, jestem ci bardzo wdzięczna, za to, pewnie dużo krzyku za nic, Ikuto jak zawsze dużo nabroi i wychodzi zawsze z tego, ale, jednak i tak dziękuje ci, co ze mnie za siostra - odpowiedziała Utau, wzdychając przy tym i spuszczając głowę w dół.