Hisashi z stoickim spokojem przyjęła efektywne wejście wiedźmy, dygając jednocześnie wampirowi. O dziwo większość gości wydawała się jej o wiele za młoda, ale może to ona się zestarzała? Zerknęła jeszcze raz na czarownicę po czym zachichotała chrapliwie pod nosem rozbawiona jej kłótnią z kapeluszem.No cóż, przyda się trochę świeżej krwi, w najgorszym przypadku przesiedzi ten bal z Merlinem w bibliotece. Odsunęła się pozwalając Amu przejść po czym wróciła do sprawdzania listy.
Skreśliła imię przybyłego wampira, z bliska mogła się dokładnie przyjrzeć jej ostrym kłom. W głowie próbowała sobie przypomnieć czy któraś z potraw zawiera czosnek, jednocześnie zapisując sobie żeby podać więcej krwistych dań. Zbieranie tylu niebezpiecznych istot w jednym miejscu wiązało się z sporym ryzykiem, chciała być pewna że nikomu nic się nie stanie...chociaż...biorąc pod uwagę postać gospodarza mogła o tym pomarzyć.
Po tym jej wzrok padł na lisiego demona z dalekiego wschodu, mruknęła coś cicho o jej masce po czym skreśliła jej imię. O nią chyba nie musi się martwić. Tak samo jak o chyba początkującą czarownicę. Zaśmiała się jeszcze raz.
I trafił się też gość specjalny. Jej złociste oko łypnęło na młodego wilkołaka. Cóż, to już problem gospodarza. Podeszła do właścicielki rezydencji i ukłoniła się przed nią oddając listę.
-Nie wiem co kombinujesz-szepnęła tak by tylko ona mogła ja usłyszeć.

Gdy Anubis wchodził do środka myśląc, że nikt go nie zobaczył to ujrzał, że czarownica rzuca zaproszenie osobie co trzyma listę okazało się, że takie zaproszenie ma, lecz to nie było jego tylko jakiegoś wystraszonego mężczyzny, którego spotkał w lesie, który przypadkowo upuścił owe zaproszenie, gdy uciekał na jego widok, więc, jak już wszedł do środka to od razu udał się w jakieś ciemne miejsce w holu tak, by ciemność zasłaniała mu twarz i połowę ciała.

Anubis tylko bacznie się przyglądał wszystkim zastanawiając się czy będzie coś więcej niż tańce i wygłupy czy może jednak również będzie podane coś do jedzenia a zarazem myślał też czy będzie musiał dla nie poznaki zmienić wygląd i z kimś zatańczyć, by nie zwrócić na siebie uwagi.

W tym czasie Hisashi zbliżyła się do nieproszonego gościa przechylając głowę jak zaciekawione zwierze. Próbowała rozpoznać jego rasę jednak cień jej w tym przeszkadzał, była jednak pewna że owy chłopak nie był zaproszonym 80-letnim czarodziejem.
-Pozwolisz chłopcze?- Burknęła wskazując ostro zakończonym szponem na parkiet.

Po jakichś 10 minut, kłótnia czarownicy i kapelusza dobiegła końca. Oczywiście mądrzejszy i bardziej elokwenty wygrał czyli kapelusz w tym przypadku. Blondynka na słowa właścicielki rezydenecji kiwnęła głową i naburmuszona usiadła na jednym z miejsc, dośc blisko wampirzycy.
-No już przecież nic sie nie stało. - skomentował kapelusz i popatrzył w inną stronę niż dziewczyna.
-Dla ciebie... bo ty masz 1000 lat, a ja ledwie 18 więc czego się czepiasz? Dlaczego to mnie musiało spotkać, a nie któreś z mojego rodzeństwa? - pokręciła głowa, przyglądając się jednocześnie wampirzycy i lisiej dmonicy. (? ^ ^")
-Bo taki jest los.
-Och! Już nic mów...

Potwór zmierzył go wzrokiem od stóp do głów mrucząc pod nosem swoje spostrzeżenia, wreszcie jej wzrok spoczął na jego wilczych uszach. Wilkołak? I do tego jeszcze fioletowy. Pokręciła szpetną głową z niedowierzaniem. Czasy się zmieniają moja droga, potwory także, jednak taka anomalia mogłaby być ciekawym obiektem badań.
-Przynajmniej wyglądaj jak czarodziej- wychrypiała w końcu wyciągając zza rękawa kapelusz, podobny do tego jaki nosiła czarodziejka, po czym naciągnęła mu brutalnie na głowę.
-Co cię napadło żeby zaciągać się do tak niebezpiecznego miejsca z własnej woli- burknęła.

Lisica, skończyła pleść warkocz i ze spokojem odwróciła głowę w kierunku czarownicy

Wiedźma zamilkła na chwilę drapiąc się szponem po policzku. Lepiej żeby jego rasa się nie wydała, szczególnie kiedy pani Kyoko jest w pobliżu.
-Lepiej uważaj następnym razem- odparła cicho odwracając się.