Zapominając że ciągle biegnie boso, a jej "maszyna mordu" czyli wrotki zostały ciągle u Taito pobiegła w stronę swojego domu, który znajdował się niedaleko cukierni - jej ulubionej cukierni. Zatrzymała się zdyszana na skrzyżowaniu ścieżek, tuż za wąską uliczką łączącą ją z miastem. Musiała ochłonąć, oparła rękę o murek po jednej stronie chodnika i spojrzała na swoje stopy. Zaśmiała się cicho, widząc ze znowu się zagapiła i czegoś zapomniała.

Podbiegła z nim do najmniejszego domu w okolicy z lekko rozwaloną bramą, najwidoczniej spiętą do kupy drutem. Co było pozostałością po próbie włamania sprzed kilku lat - niestety nie mieli na tyle środków by ja naprawić. Poza tym dom wyglądał mimo tego na zadbany, trawa była przystrzyżona a pod domem był dość ładny, chodź skromny ogród. Powoli otworzyła bramkę - zapraszam - powiedziała spokojnie, pokazując mu swój dom -.. nie jest za duży, ale jak włączę piec będzie cieplutko - powiedziała z uśmiechem i podeszła do drzwi, otwierając zamek. Otworzyła drzwi, a one zaskrzypiały -..hmm, to chyba przez ten deszcz, trzeba będzie znowu naoliwić - stwierdziła cicho pod nosem i weszła do środka.

[zt]

- Nie bujałam w obłokach! - zaprotestowała - jesteś okrutny, nie powinieneś być czasem po mojej stronie..? - spytała z rozbawieniem, unosząc głowę by na niego patrzeć, uśmiechała się jak małe dziecko.

zrobiła zawiedzioną minę
-..wiesz, że nie to miałam na myśli - powiedziała naburmuszona i znów patrzyła się na ulice przed nimi- Taito - powiedziała nagle, nadal nie patrząc w jego stronę a raczej patrzyła w stronę swojego domu - masz jakieś marzenie? - spytała z uśmiechem.

-oh, to piękne marzenie - powiedziała z uśmiechem -..mam nadzieje, ze mu podołam - dodała ciszej, rumieniąc się lekko - a ta przepaska na oku? - spytała nagle - czemu ją nosisz? jesteś tam ranny?- spytała zaciekawiona, zawsze ją to ciekawiło.

- Hmm... a jeśli ją zdejmę zaczniesz być po mojej stronie? - zażartowała - nie zdejmę... choć nie obiecuje, na razie jesteś wspaniały taki jaki jesteś teraz - powiedziała z uśmiechem - poza tym to nie fair! ja ci powiedziałam mój sekret! - dodała udając obrażoną - nie wiem czego się boisz... przecież nie ucieknę jak się dowiem - dodała z rozbawieniem, w końcu miała nogę w gipsie.

zarumieniła się lekko słysząc jego szept, po czym z uśmiechem spojrzała na niego
- naprawdę? nie kłamiesz? - spytała z lekkim podekscytowaniem gdy podjeżdżali do jej domu.