-Czemu właśnie ja?! - wykrzyknęła, uchylając się przed atakiem jajek X. Dokumenty wypadły jej z rąk i rozleciały się na wszystkie strony. Była jeszcze dość daleko od Królewskiego ogrodu, dlatego żadna z char Strażników nic nie poczuła.
-Nazumi. - powiedziała cicho Luna, będąc koło blondynki. Ta skinęła głową.
-Atashii no kokoro: unlock!  Chara nari: Dancing in the moonlight! - spojrzała z lekka wkurzona na jajka.
-Mój drugi dzień w szkole i po raz kolejny mnie atakujecie! Znajdźcie sobie inny cel. - naburmuszyła się, a czarne jajka zatrzymały się niezdecydowane.

Spojrzała zagadkowo na chłopaka.
"Dziwnie podobny do tamtego co był na dachu." - odwzajemniła uśmiech, choć w tej przemianie był on trochę mroczny i nieco dziecinny. A teraz Nazumi wzniosła się na wysokość jajek i zaczęła na nie krzyczeć.
-Denerwujecie mnie, tymi waszymi problemami! Nie tylko wy je macie, ale wy musicie obarczać każdego kogo napotkacie nimi! Nie możecie się z nimi same zmierzyć? Większość ludzi daje sobie radę. Rozumiem, że jeszcze jesteście dziećmi, no ale bez przesady. - złożyła ręce na klatce piersiowej i zmierzyła każde jajko "spojrzeniem". Jajka X patrzyły na nią zdumione. Jedno pisnęło "Bezużyteczne".
-Powtórz to jeszcze raz, to ci nie pomogę. Rozumiem Cię, ale przesadzasz. - skomentowała i po chwili westchnęła. Ange podleciała do niej z małym uśmiechem.
-Zamieńmy się. - Luna zgodziła się i po chwili wokół blondynki rozbłysło białe światło.
Chara nari: Angel of music  - dziewczyna posłała jajkom łagodny uśmiech i wzleciała wyżej. Ustawiła swoje skrzypce w pozycji od gry i wyszeptała cicho:
-Melody of heaven - zagrała niezwykłą melodię, a ta oczyściła jajka. Czyste jajka serc podleciały do Nazumi i okrążyły ją. Tylko blondynka usłyszała ich cichy szept, niezrozumiały dla innych. Uśmiechnęła się.
-Proszę. - wyszeptała i opadła na ziemie. Chara nari znikła, a jajka odleciały. Dziewczyna spojrzała na Ukyo.

W złej godzinie to chyba wypowiedział. Nazumi była taka tylko dzięki charom. Sama w sobie była... nieśmiała i lękliwa. Choć ostatnio coś się trochę zmieniło, to jednak w stosunku do niezbyt znanych jej osób, była dalej taka sama.
Zaczerwieniła się lekko, patrząc na ziemię.
-To... nie byłam do końca ja. - zdołała z siebie wydusić, nim się rozejrzała dookoła. Wydała z siebie okrzyk przerażenia Wszędzie wokół nich rozsypane były białe kartki z dokumentami. Na drzewie, w krzakach, w kwiatach, a jeden nawet utknął na szczycie szklarni. Dziewczynie zadrgała brew, ale bez słowa skargi, zaczęła wszystko zbierać. Ange i Luna nie pomagały jej, ponieważ obserwowały czarnowłosego i jego charę.
-Kim jesteś? - spytała podejrzliwie Luna. W końcu kto jak kto, ale ona miała prawo nie ufać nikomu. Prócz Nazumi i Ange.

Przyjęła z wdzięcznością kartkę. Za odpowiedź poświadczył jej uśmiech. Blondynka szybko uporała się z resztą kartek. Potem podeszła do swoich char. Widząc podejrzliwy wzrok Luny, pacnęła ją lekko. Chara spojrzała na nią trochę zdumiona. Ale widząc łagodne spojrzenie właścicielki, cicho usiadła jej na ramieniu.
-W porządku. Jestem Oruyama Nazumi i jestem tu nową uczennicą, więc nie wiedziałyśmy. - spojrzała na Nagato z uśmiechem. - Ale skoro mówisz, że jesteś praktykantem to znaczy, że jesteś dorosły? - dla niej i dorosły i pełnoletni to znaczyło prawie to samo. - Jeśli tak, więc dlaczego masz charę? Czy dorośli nie powinni ich już mieć? - spytała i  nawet nie wiedziała, kiedy jej nieśmiałość znikała. Zapomniała tez zupełnie, że była lekcja.

O wiele lepiej czasami niektórych rzeczy nie wiedzieć. I dzięki właśnie tej niewiedzy Nazumi uśmiechała się wesoło.
-Te kartki? To jakieś dokumenty do Strażników. - po chwili zrzedła jej mina. - Ale nie wiem czy mam tam ochotę iść... - cisza się przedłużyła, aż w końcu Nazumi zemdlała.
-Nazu-chan! - krzyknęły obydwie chary. Jednak zamiast blondynki złapały kartki. Potem położyły je na ziemi obok omdlałej dziewczyny.
-Co jej jest? - spytała Ange i zaraz zauważyła, że Luna krzywi się z bólu. Podobnie Nazumi. - Co wam jest? - wykrzyknęła przerażona.
-Nic... Tylko to samo co zwykle. - zaa drzewa wyszedł Hiroshi. Niestety jego oczy były nienaturalnie ciemne. Co znaczyło, że był kontrolowany. Luna patrzyła na niego równie przerażona co jej siostra.
-Wy chyba nie... Jak mogliście się im poddać?! Wy... - nie dokończyła, bo została zamknięta w jajku. Księżycowa shugo tama leżała teraz na trawie.

-Ciekawe co ty tu robisz,  Ukyo Takahashi. - powiedziała Akum. Wokół niego emanowała mroczna aura. Hiroshi nonszalancko oparł się o drzewo. Ange spojrzała na Ukyo i zrozumiała.
-Żartujesz! Pracujesz dla Easter? - spytała wściekła chara. Niewiele mogła teraz zrobić, ale żeby tak nabrać Nazumi tymi ciepłymi uśmiechami i tak dalej... Chara nic nie wiedziała o tym, że Ukyo wcale nie był zamieszany w sprawę z Nazumi. Hiroshi zaśmiał się.
-Co z tego, że pracuje dla Easter. Skoro i tak już ją masz, to trzeba ją zanieść do laboratorium. Ostatnio nawiała z Easter razem z wytworzą specjalnie dla niej charą. - wskazała ruchem głowy lezące jajko Luny. Kiedy Hiroshi tak mówił, Nazumi obudziła się. Otworzyła swoje oczy, ale poza tym nie ruszyła się. Jej zielone tęczówki patrzyły uważnie na Ukyo. Doszukiwała się w nim prawdy.

Chłopak prychnął.
-Nie musisz chcieć. To twój obowiązek. Cokolwiek łączy się z Easter, ma tam być. A ona... - wskazała Nazumi, która przeniosła wzrok na kuzyna. -...musi tam być. - blondynka  wstała powoli, czując ciężar dwóch przemian.
-Dlaczego się poddałeś, Hiroshi-kun? Chciałeś być wolny, więc czemu? - spytała cicho, ale słyszalnie. Wzięła delikatnie jajko Luny i wstała. Chwiała się, ale nie przewróciła. Hiroshi spojrzał na nią lekceważąco.
-I co z tego, że chciałem być wolny? Jeśli oni chcą czegoś, dostanie im się to. Jak zawsze. Ty która była kontrolowana chyba wiesz aż za dobrze. - blondynka skrzywiła się. Owszem wiedziała, ale nie rozumiała, że jeśli ktoś ma wybór, wybierał na gorsze.