-Przepraszam? - wyszeptała cicho. Nikogo wewnątrz szklarni nie było.
"No tak. Przecież Strażnicy to też uczniowie." - pomyślała blondynka i już pewniej doszła do schodów. Dopiero po chwili zdała sobie sprawę, że wpatruję się w nią czwórka char. Żadna z nich się nie ruszyła. Nazumi ostrożnie wspięła się na podest i położyła na stoliku plik dokumentów.
-Etto... To jest dla Strażników? - odezwała się niepewnie. Chara wyglądając jak król obleciała ja wkoło.
-Jestem pewny, że Cię widziałem w aktach Tadase. Czyli ty musi nią być. - stwierdził chara i z wielkim uśmiechem, wrócił na swoim miejsce. Cała reszta char uśmiechała się do niej.
-Nią czyli kim? - spytała Ange, podlatując do stolika. Chara Yayi uśmiechnęła się i powiedziała:
-Nowym Jokerem, dechu. - blondynka popatrzyła na nich jak na duchy, po czym zrobiła kilka kroków do tyłu.
-Uważaj!... Tam są schody. - krzyknęła Temari, ale nie zdążyła, bo Nazumi spadła po schodach i najnormalniej w świecie wybiegła ze szklarni. Ange westchnęła.
-Mogliście jej to inaczej powiedzieć. Lub poczekać do końca zajęć szkolnych. - chara anioł uśmiechnęła się przepraszająco i poleciała za właścicielką. [zt]

Tadase spojrzał na Ukyo, a potem na Nazumi. Nie trudno było zauważyć tą mroczną aurę. Chary Strażników podleciały do niej, a blondynka dyszała ciężko.
-Dobrze. - powiedział blondyn, gestem wskazując by Ukyo posadził Nazumi na krześle. Zaraz przyleciała Ange. Dziewczyna wczytywała się w jej myśli.
-C-co?! - krzyknęła na miarę swoich możliwości, wpatrując się w charę. Ange pokiwała głową.
-Wiem, przepraszam. - blondynka zmarszczyła brwi, by zaraz jęknąć cicho. Energia zaczęła przyśpieszać, a mrok spowijał się wokół blondynki.
-W takim tempie to może przywołać jajko Walpurgii. - skomentowała Nadeshiko.
-Yami?! Przecież nie pokonamy tego. Teraz nie ma Hinamori-san, a Oryuama-san w takim stanie niewiele może. - Kuukai zamyślił się, tak jak i Tadase i wszystkie chary.

Tak o to Yoru doleciał do ogrodu strażników, a że nie był zbyt mile widziany przez chary strażników to postanowił spojrzeć przez szybę, która była dachu i przez nią zobaczył, że Blondyna oraz ten chłopak jest w ogrodzie razem ze strażnikami w, tedy przyszło mu do głowy, że będzie bezpieczna wśród strażników, ale jednak i tak poleci powiedzieć o tym Ikuto.

[Yoru zt]

Całe ogród wyglądał jak pobojowisko. Strażnicy byli przemienieni i czekali na to co się stanie. W końcu się stało. Czarny kokon pękł. Wśród wielkiej czerni pojawiła się taka dziewczyna:http://images2.layoutsparks.com/1/62269 … -31000.jpg z czarnymi, anielskimi skrzydłami. Nikt nie mógłby uwierzyć, że to Nazumi w mrocznej przemianie z Luną, ale też Ange. Czerwone róże, które miała w ręku jaśniały własnym blaskiem. Dziewczyna rozejrzała się wkoło.
-Oruyama-san? - spytała Nadeshiko. Nazumi spojrzała w jej stronę. Jej oczy były puste. Kąciki jej ust uniosły się w pogardliwym uśmiechu. Strażnicy znów zostali powaleni przez mroczną energię. Nazumi wzniosła się ponad szklarnię, rozbijając przy tym dach.
-Yoru ni zetsubō.- powiedziała o dziwo słodkim jak miód, ale ostrym jak szkło, głosem. Całe niebo pociemniało, a wszyscy, którzy nie posiadali char zapadali w głęboki sen o przeróżnych koszmarach.

Dalej ze swoim uśmieszkiem, spojrzała na Ikuto. W jej oczach rozbłysły figlarne ogniki. Wokół chłopaka pojawił się okrąg z czarnych płomieni. Po chwili wszystkie wybuchły, a ciemnowłosa dziewczyna zaśmiała się przenikliwie i wysoko, co nie pasowało do jej wcześniejszego głosu. Ale po chwili jej puste, poważne oczy spojrzały w dal. Na Embryo. Podleciała do niego.


-Co ty tu robisz, Tsukiyomi Ikuto? - spytał Tadase, zauważywszy granatowowłosego.

Dziewczyna zatrzymała się w powietrzu. Jej twarz wykrzywił ból. Ale po chwili wszystko znikło, a wokół niej kłębiło się jeszcze więcej mrocznej energii. Spojrzała w kierunku gdzie znajdował się Ukyo. Przed chłopakiem pojawił się jeden, duży czarny płomień, który go otoczył. Nie spalał go, fizycznie nic mu nie robił. ale czarnowłosy mógł czuć ból, który zadaje.
"To nie jest już Nazumi. I myślisz, że Haruto nie zrobił by jakichś innych kontrolerów? On jest bardzo zapobiegawczym mężczyzną." - Embryo odezwało się do Ukyo i zarazem Ikuto. Jednakże było tak wysoko, ze żadna z char nie mogła go wyczuć i nie mógł go nikt zobaczyć. Dlatego też ani Ukyo ani Ikuto nie wiedzieli kto się do nich odezwał.

Ukyo poczuł dziwny ból  głowy , przez co lekko się zachwiał , ale w ostatniej chwili złapał równowagę. Chłopak po chwili usłyszał czyjś głos. Problem tkwił w tym , że nie wiedział do kogo należał. Nagato podleciał do właściciela .
- Co teraz ? - zapytała wilcza chara
- N.nie wiem. - mruknął , czując powiększający się ból
Zaraz potem przypomniał mu się obraz różowowłosej dziewczyny. " A jeśli ona mogłaby jej pomóc..." pomyślał czarnowłosy.