po chmurach przebiegł wielki biały lis, o błękitnych oczach i 9 ogonach. skoczył w duł by przed progiem rezydencji zmienić się w piękną dziewczynę o białych włosach, mlecznej cerze i błękitnych oczach lśniących w ciemności. miała na sobie dość krótkie, czerwone kimono, z białym obi i złotymi wykończeniami.

Z lasu wyszedł chłopak, który wyglądał nie co jak wilk, lecz miał budowę ciała człowieka podchodząc do domu ujrzał napis nad drzwiami Upiorny Bal Maskowy w, tedy powiedział do siebie -, ale szczęście mogę się wmieszać w tłum i nikt nie pomyśli, że jestem prawdziwym wilkołakiem w końcu nikt nie widział prawdziwego wilkołaka o kolorze fioletowym a bynajmniej mam taką nadzieje - następnie wszedł powolnym krokiem do domu, gdzie odbywał się bal.
wygląd

Ostatnio edytowany przez Anubis (2012-07-14 12:16:40)

Hisashi wzięła głęboki oddech i ruszyła w stronę drzwi by powitać gości, mocno się przy tym kiwając. Chód wiedźmy pasował do jej dzikiej aparycji, był zwierzęcy i gwałtowny jakby cały czas gotowała się do skoku. Przy każdym kroku wydawała z siebie cichy mrukliwy dźwięk mieszany z dyszeniem jakie wydaje z siebie drapieżnik tuż przed schwytaniem ofiary, jednak istniała jedna rzecz która świadczyła o jej jeszcze nie utraconym człowieczeństwie- wzrok. Przez jej złociste oko emanował chłód i dostojeństwo typowe dla szlachetnie urodzonych. To właśnie on bronił ją przed atakiem chłopów, pozwalając by mogła przepisywać swój wygląd dawnemu schorzeniu.
-No to zapraszamy...-szepnęła zaczepiając szponem o klamkę, po czym samodzielnie otworzyła wielkie wrota prowadzące do rezydencji.

Amu idąc tak , widziała , jak inni również szli w stronę wielkiej rezydencji."Czyli ta kobieta postanowiła zaprosić większość osób." pomyślała różowo włosa , a jej oczy zabłysły czerwienią. Ale w końcu , w zaproszeniu wspomniano o balu , więc wypadało zaprosić wiele osób. Wolne chodzenie , znudziło ją trochę , więc jednym ruchem pokonała całą odległość. Jednym ? Nie. Zrobiła wiele kroków , lecz dzięki szybkości , nic praktycznie nie było widać.

Wiedźma zmierzyła wzrokiem różowowłosą dziewczynę rozpoznając w niej wampira po charakterystycznej bladości. Nie mogła sobie jednak przypomnieć czy widziała kiedyś owego gościa, nie mogła także określić wieku przybysza ale teraz nie miało to wielkiego znaczenia. Ukłoniła się wydając przy tym dźwięk przestawianych kości.
-Zapraszam Cię- charknęła, by wampir mógł wejść- Twoje imię?-spytała wyciągając listę gości.

Nagle na środku księżyca pojawił się mały punkcik, który z każdą chwilą rósł w oczach. Po dłuższej chwili dało się zauważyć, że owy punkcik to blondwłosa czarownica na miotle, która najwidoczniej miała problemy ze swoim pojazdem, bo co chwila miotła skręcała w tę lub inną stronę.
-Kurczę no! - czarownica nie mogła wylądować, wiec nadęła policzki i pozwoliła swojemu pojazdowi hasać wokół dachu rezydencji.
-Zamiast się obrażać, powinnaś być stanowcza wobec niej. To zupełnie jak kotołaki: robią co się im podoba. - rozległ się głęboki głos, którego właścicielem okazał się... kapelusz czarownicy, który miał swoje własne oko i właśnie patrzył na blondynkę z naganą. Ta nadęła policzki jeszcze bardziej.
-Ok, ale jak mi coś nie wyjdzie, to wszystko zwalę na ciebie. Ponieś mnie w dół do rezydencji! - powiedziała stanowczym głosem do miotły. Ta niespodziewanie skręciła, lecąc prosto w dół. Nazumi nie wiedziała, że jej pojazd odbierze te słowa tak dosłownie.
-Aaaaaaaaaaaaaaa! - miotła skręciła tuż nad ziemią i leciała wprost na wejście do sali. Czarownica zdążyła zauważyć spis gości i kobietę, która sprawdzała obecność. Krzyknęła i rzuciła jej swoje zaproszenie:
-Nazumi, czarownica z Doliny Gałganów! - miotła minęła wejście i na środku sali, nonszalancko obróciła się do góry nogami i czarownica skończyła na przeciwległej ścianie. Miotła odleciała na parking. Dobrą chwilę zajęło Nazumi pozbieranie się z podłogi. Czarownica widziała piernikowe ludziki, tańczące wokół niej. Otrząsnęła się i z uśmiechem, powiedziała.
-Ale jazda! - kapelusz spojrzał wymownie w górę. Czarownica to zauważyła. - To wszystko twoja wina! - wykrzyknęła i zaczęła się z nim kłócić, nie zważając na inne osoby.

Młoda kobieta tanecznym krokiem wyszła z rezydencji by przywitać wszystkich gości - Witam was, zwę się Kyoko Rozalie mam zaszczyt was tu gościć. - kobieta lekko ukłoniła się uśmiechnięta.