Chłopak oparł się delikatnie o oparcie krzesła. Na razie milczał. Kątem oka spojrzał na Hikaru. Ciekawe , kiedy ruszą do muzeum.

- Właśnie się zaczął.- dodał - Damy radę.
Następnie , czarnowłosy uśmiechnął się wesoło. Kątem oka spojrzał na pianistkę. Dalej była pod wpływem chara change. Ciekawe co zrobi , gdy to wszystko się skończy.

- Sayonara~!- powiedział
Następnie wstał i ruszył w stronę reszty. Wilcza chara zaraz po pomachaniu charom , ruszyła za właścicielem.
- A więc kierunek: muzeum. - uśmiechnął się lekko.

-Oczywiście... Choć szczerze mówiąc niewiele wiem o czasach starożytnych. - Nazumi uśmiechnęła się zakłopotana. Ange przysiadła jej na ramieniu, Luna leciała z tyłu, a Sparkle wyprzedzała wszystkich.
-Myślę, że o to nie musisz się martwić. - Ange spojrzała na Hikaru, który w tym samym momencie spojrzał na blondynkę. Uśmiechnął się przebiegle.
-Jak będzie się zachowywać jak młodsza ode mnie, to z góry mówię, że jej wtedy nie znam.
-Hikaru-kun! - Nazumi, aż się oburzyła, ale jej chary wybuchły śmiechem, a dziewczyna zrobiła minę w stylu "=.=". Tak to też szli w stronę Muzeum. [zt]

Yuki spojrzała trochę nieobecnie na Amu. Della szybko skryła się za różowowłosą i pstryknęła palcami. Tatuaż zniknął. Pianistka zamrugała oczami. Wyglądała na wściekłą, ale nic nie powiedziała na ten temat. Jedynie wysyczała:
-Della, zginiesz marnie. - założyła ręką na rękę.
-Odkąd mam to coś? Od trzech dni. A ty swoje... chary? - spytała Amu, uśmiechając się przy tym z westchnieniem.

Czarnowłosy zaśmiał się cicho słysząc , kuzynostwo. Nagato również. Wilcza chara podleciała bliżej Nazumi i zaczeła jej coś szeptać do ucha.
-Ukyo tak samo , więc nie musisz się przejmować. Z resztą dla niego lekcje historii były jak kołysanka.
- Nagato ! Ja to wszystko słyszę .- mruknął Ukyo , po czym spojrzał w stronę chary , dając mu ostatnie ostrzeżenie.[zt]

-Jak ty z nimi wytrzymałaś? - spytała się Yuki z żywym zaskoczeniem na twarzy. Ona już nie wytrzymuje z Dellą, a co dopiero pomyśleć o roku. Iie, o całych latach póki nie spełni się jej marzenie.
-Damy radę! - powiedziała wesoło chara. Pianistka spojrzała na nią podejrzliwie.
-Czy ona mi czyta w myślach? - spytała dla pewności, choć sama mogła się domyślić.

Yuki westchnęła. Najwidoczniej będzie musiała to przeżyć.
-Kwestia przyzwyczajenia... Czy dużo osób ma shugo chary? I co to były za czarne jajka z tymi białymi iksami? Jakieś upadłe marzenia? No i ta przemiana? co to było? - pianistka miała mnóstwo pytań. Della uśmiechnęła się.

-Mniej więcej rozumiem. A czy... - jej wypowiedź przerwało pełne zdziwienia i złości spojrzenie poza altankę. Na dróżce stało dwoje ludzi: jedna kobieta, ubrana jak menadżerka i facet ubrany w czarny garnitur. Kobieta wskazała zegarek, a potem na fortepian. Yuki nadęła policzki.
-Moja menadżerka i ochroniarz. Będę musiała iść. Etto... Do jakiej szkoły chodzisz? - spytała Amu.