- Hmm może się udać - w, tedy Kaiito z przemianą Tia wbił się w powietrze i zaczął krążyć wokół Demonita aż się zatrzymał przed Demonitem i powiedział - to już twój koniec -, a następnie Kaiito wypowiedział słowa - niech czysta energia moich piór wchłonie twoją złą energie i uwolni ciało dziewczyny - w, tedy rozbłysło białe światło i wchłonął większość mrocznej energi Demonita, lecz nie całą, gdyż Kaiito nie miał już tyle siły....
- teraz twoja kolej tylko Utau i ty możecie go pokonać -

W momencie kiedy Demonit zaczął biec w ich stronę , czarnowłosy odskoczył zwinnie i wylądował koło jakiegoś drzewa. Chwile przeglądał się całej sytuacji. W końcu doszedł do wniosku , że nie jest tu potrzebny.
- Nagato... idziemy. - mruknął Ukyo
- Co?! Teraz , kiedy możemy uratować Utau ?! Baka... zwariowałeś czy co ?! - powiedziała wilcza chara
- Niiee.. - mruknął czarnowłosy , wzrokiem wędrując wokół Wesołego Miasteczka.
Aż w końcu dostrzegł. Małą , samotną charę , ze skrzydłami anioła. Od razu do niej podszedł.
- Ange , co ty tutaj robisz ? - zapytał Ukyo - Nie powinnaś być z Nazumi ?
" Niedobrze .. coś mi się wydaje , że jej odpowiedź nie będzie zbytnio zadowalająca. " pomyślał Nagato.

Z każdym zdaniem wypowiedzianym przez Ange , mina czarnowłosego stawała się coraz bardziej niedowierzająca. Gdy chara skończyła mówić , chłopak westchnął ciężko , dłoń przyłożył do czoła.
- Czy ona nie może usiedzieć w jednym miejscu ? - zadał retoryczne pytanie , podnosząc wzrok ku niebu
Zaraz potem Ukyo zastanowił się nad całą sytuację . I chyba wpadł na jakiś pomysł.
- Wątpię , ale można co innego wymyślić. - mruknął po chwili - Chodź!
Gdy to powiedział , wziął na ręce charę , a następnie ruszył w stronę Easter. " Oby nie było za późno .. " pomyślał czarnowłosy. [zt]

Gdy Train zobaczył co stało w, tedy pad na kolana i pod nius głowę dziewczyny i położył na swoje kolana następnie mówił do niej - ocknij się Utau proszę ocknij się - po dłuższym mówieniu do dziewczyny bez skutku zaczęły chłopakowi same płynąć łzy a serce zaczęło bardzo mocno bić i zmuszać chłopaka do tego, by się nachylił nad dziewczyną, gdy tak przyglądał się twarzy dziewczyny postanowił skraść dziewczynie pocałunek i tak owo zrobił bardziej się pochylił nad dziewczyną i pocałował ją w usta.

Po tym jak Demonit opuścił ciało dziewczyny, Utau stała się taką jaką była przed tym wszystkim, wróciła i poczuła na ustach ciepło i lekki powiew powietrza. To był Train. Całował ją w usta, dziewczyna bardzo chciała obudzić się i zobaczyć go, lecz walczyła z samą sobą, była zbyt słaba.
" Nie muszę znaleźć jeszcze, choć odrobinę siły, by otworzyć oczy, spojrzeć na Train'a i podziękować mu za wszystko, że nie stracił wiary w, to wszystko"
Utau zaczęła powoli próbować otworzyć oczy, ruszyła lekko swoją dłonią, jej powieki były ciężkie,otwierała powoli i przez chwile zauważyła chłopaka i znów zamknęła powieki, "Utau dasz rade wierze w ciebie" ponownie, powoli zaczęła otwierać oczy, widok, który zobaczyła ucieszyło ją bardzo mocno, podniosła swoją rękę i położyła na twarzy chłopaka.

Utau chwyciła Traina bardzo mocno za jego ramie, - Train, nie tak gwałtownie,wszystko mnie boli! - odpowiedziała Utau i zaczęła gwałtownie oddychać, spojrzała na chłopaka, uśmiechnęła się do niego i odwzajemniła pocałunek chłopaka,swoim pocałunkiem. Jej usta obsunęły się na dół po jego brodzie i na szyje, Utau zemdlała, jedynie tyle mogła podziękować chłopakowi za wszystko, co dla niej zrobił.

Utau poczuła tylko to, jak chłopak podniósł ją na rekach i zaczęli iść.
Przeczuwała, że pewnie zabiera ją do domu. Odpoczynku, tego potrzebowała najbardziej.
[zt]