Jej twarz całkiem poróżowiała, a serce zaczęło szybciej bić. Patrzyła mu w oczy, co dziwne przestała sie wyrywać, a raczej uspokoiła się.

Wargi lekko jej zadrgały, leżała tak nieruchomo patrząc na niego. Nagle zadzwonił jej telefon, omal nie dostała zawału słysząc rockową muzykę. Popchnęła go dłonią by się odsunął i siadając na kanapie jak gdyby nigdy nic odebrała telefon.
- Tak? Mamo? Yhm.. to świetnie! sama tego chciałaś.. - rozłączyła się i wstała - moja mama dzwoniła, właśnie kończy trzecią zmianę, mam podgrzać jej obiad.. tyle.. że ja potrafię wszystko w kuchni sprowadzić do armagedonu, więc.. może lepiej się schowaj.. - powiedziała z lekkim pomrukiem i poszła w kierunku kuchni.

- Nie musisz, zostań - powiedziała spokojnie, biorąc garnek zimnej zupy i kładąc na ogień palnika. - Moja mama przywykła, że są u mnie chłopcy, nie robi mi z tego problemów.. pójdziemy do mnie do pokoju, chyba że nie chcesz? - spojrzała na niego pytająco.

- Hmmm -  uśmiechnęła się w zastanowieniu - masz na tyle odwagi by ze mną chodzić, ale boisz się poznać moją mamę, no ładnie - powiedziała z rozbawieniem - no to cię schowam na górze, będzie wyczerpana, zje i pójdzie spać do siebie, a raczej padnie na łóżko i już nie wstanie...- dodała po chwili zastanowienia, po czym się usmiechnęła do niego, nie zauważając że jej zupa zaczęła niebezpiecznie kipieć.

- No.. a co w tym dziwnego? - powiedziała z niewinną, wręcz dziecięcą naiwnością i szczerością. Najwidoczniej dla niej to było normalne - nie mam przed nią nic do ukrycia, jest moją jedyną rodziną - oznajmiła spokojnie, patrząc na niego, odruchowo zaciskając dłonie na moment w pięść, myśląc o "ojcu" którego nigdy nie widziała. Wyłączyła palnik, nie przejmując się szczególnie tym, ze zupa wykipiała i trochę spalił się garnek - mówimy sobie o wszystkim.. jeśli chcemy - dodała, patrząc mu w oczy.

- Hm? Taito? - spojrzała na niego, przybliżając się - nie odlatuj, halo! - zawołała, machając mu dłonią przed twarzą. Westchnęła i naciągnęła mu bardzo mocno policzki - jak będziesz się tak bezsensownie dołował i odlatywał to nici z naszego związku - oznajmiła, patrząc na niego śmiertelnie poważnie, oczywiście żartowała - chodź - dodała i zaprowadziła go do pokoju, zamknęła go w nim na klucz - czekaj tu, aż mama pójdzie spać, skoro się tak krępujesz - powiedziała żartem i zeszła na dół, słysząc otwieranie się drzwi na parterze.

Gdy się położył to kilka minut później do pokoju weszła Shizu, odłożyła klucz do pokoju na szafkę i oczywiście w swojej niezdarności uderzyła nogą o biurko, które stało niedaleko łóżka, tak mocno, że lekko się uniosło teczki które na nim leżały zsunęły się i rysunki w nich rozsypały się po podłodze -...tss, to bolało - stwierdziła cicho i schyliła sie by pozbierać rysunki, śród nich był jeden przedstawiający Taito. Stał lekko bokiem, zupełnie jak wtedy gdy zobaczyła go u mayi  pokoju szpitalnym, jego wzrok był zamyślony a jego drugie oko, które wtedy miał zasłonięte... było okryte cieniem. Miała talent, idealnie go uchwyciła, zupełnie jak na zdjęciu..  był tez dobrze wycieniowany.

Przeszedł ją dreszcz zaskoczenia.
-..T..to nie tak... - powiedziała cicho -..j..ja rysuje wszystko co mi się spodoba.. albo mnie zainteresuje - powiedziała cicho, rumiana na twarzy. Na ziemi leżały rysunki kotów... Dużo było rysunków Mayi, postaci z anime albo krajobrazów, zwłaszcza było dużo kwiatów wiśni.