Utau po chwili poczuła, że ręka Train'a znalazła się nawet dość szybko w jej spodniach.
"Szybki jest, widać czekał na to tak jak ja" i chwile potem poczuła coś wspaniałego, a jej ciało lekko wygięło się w górę i chwyciła szybko Train'a za ramiona. Było wspaniale.

Utau zerwała się na łóżko, na równe nogi, nie mogła uwierzyć w to, co usłyszała.
"O mój boziu,Ikuto,co on tutaj robi" wypowiedziała, to szybko w myślach. Nie wie, ile czasu, to zajeło, gdy tak patrzała na niego, zaczerwieniła się.
- Ikuto! To naprawdę ty, coo, coo, ty tutaj robisz? - zapytała Utau z wielkim szokiem, zapomniała nawet narzucić na siebie coś, w tej chwili o tym nie myślała, że Ikuto widzi ją i Traina prawie całych nagich, lecz czuła, jak Train okrywa ja kocem, zawstydziła się, spuściła lekko głowę na dół, nic więcej wypowiedzieć nie mogła.

- Co ich, to obchodzi, oni się nawet nami nie interesują, mają, to gdzieś - odpowiedziała Utau załamanym głosem, była przerażona, znała Ikuto dobrze na pewno jest wściekły, na to, co zobaczył i co chłopak robił jej siostrze. Utau powoli nie umiała wytrzymać tego napięcia i wzroku Ikuto, czuła go, po chwili zerwała się na równe nogi, z okrytym na sobie kocem i ruszyła w jego stronę, zatrzymała się w połowie i krzyknęła - To dobrze , że masz nadzieje, bo do niczego nie doszło z, nim, a ni z nikim innym, jeżeli coś mu zrobisz, to i mnie będziesz miał na sumieniu! -, gdy skończyła, spuściła głowę i upadła na kolana, zacisnęła swoje dłonie, a łzy poleciały po policzku, po chwili dodała cicho - Nawet nie wiesz co się działo ze mną ostatnio, nic cie nie obchodziło, nie pisałeś, nie dzwoniłeś, nic, zupełnie nic, powinieneś się cieszyć, ze widzisz mnie żywą - podniosła głowę i spojrzała się na Ikuto - Gdyby nie on nie było, by mnie tu - i swoją dłonią wskazała na Traina, miała ochotę zapaść się pod ziemię, zasnąć i nie obudzić się.
" Dlaczego mnie tak poniosło, to Ikuto, cały i zdrowy powinnam skakać z radości, tak jak zawsze, gdy go widziałam, wrócił, tak bym chciała go objąć"

Ostatnio edytowany przez Utau (2012-06-12 01:47:58)

- Nic takiego się nie stało, a ty już robisz z tego nie wiadomo co - wy ciągła rękę ku Ikuto, chwyciła ją i wstała, spojrzała się na swojego Brata, za chwile na Train'a, widziała w oczach Ikuto, wściekłość, że ma go ochotę zabić za to - ty chyba sobie żartujesz, że ja was tu tak zostawię samych, przecież się pozabijacie znając ciebie - wypowiedziała to z lekkim zdenerwowaniem.

Utau wystraszyła się wzorku Ikuto tak, że mocno ścisnęła swoja i jego dłoń, a po chwili puściła je, obróciła się do Train'a, chciała mu w ten sposób przekazać, że nie chce go tu zostawiać samego, chciała by coś powiedział, ale wolała posłuchać się brata i wyjść z pokoju. na Ikuto nie spojrzała się już, zniżyła głowę i ruszyła w stronę drzwi, przeszła przez prób i skierowała się do pokoju Ikuto. [zt]

Train nie wiedział co zrobic w tej całej sprawie wiedział dobrze jak Ikuto jest silny oraz wiedział że nie kłamał z tym że go pobije jak jeszcze raz cos takiego sie stanie więc pełen strachu odpowiedział Train - dobrze więcej to sie nie powtórzy - spogladając na reakcje Ikuto odważył sie zadać mu pytanie - mogę dalej chodzić z Utau ? Ja ją naprawde kocham i będę dobrze się nią opiekował i obiecuje nie uprawiać z nią sexu przed ślubem -

Utau po chwili była już w swoim pokoju, gdy tylko zobaczyła Train'a jej serce zaczęło bić mocno, to zaledwie chwila jak go nie widziała, była szczęśliwa mając Train'a za chłopaka, co więcej mogła chcieć.
- Przepraszam, że musiałeś być tutaj sam, tak długo - usiadła koło niego i dała chłopakowi słodkiego buziaka w policzek na przeprosiny.

- Znam Ikuto, wiem, że chce dla mnie jak najlepiej i zrobi wszystko dlatego to powiedziałam, a co do tego co mi powiedział to nie zabronił mi spotykać się z tobą, ale za to mamy zakaz bzykania się, aż do 27 roku życia, cały Ikuto, więc nic złego mi nie zrobił - gdy skończyła mówić uśmiechnęła się do chłopaka, po chwili przytuliła się do niego, nie minęło parę chwil, jak zobaczyła swojego Brata ponownie w drzwiach.