"Czemu czuję się tak nie pewnie teraz, jest tak blisko, a jednak daleko" Utau powolnym krokiem zaczęła iść w stronę chłopaka, tak bardzo pragnęła by poczuć znów to wspaniałe uczucie co przedtem gdy go poznała.
Gdy podeszła do Train'a, kucnęła przed nim i położyła  swoją głowę na jego kolanach.

- Sama nie wiem, tak nagle zmieniłeś ton i zachowanie swoje, przestraszyłam się, nie mam pojęcia czemu to tak zabolało, że miałam ochotę płakać, wyobraziłam sobie bóg wie co, a potem dramatyzuje nie potrzebnie - odpowiedziała piskliwym i cichym głosem bo nie chciała po sobie poznać, że wstrzymuje się od płaczu i po chwili dodała - ale na pewno nic złego się nie stało takiego, po prostu chciałeś się podrażnić ze mną a ja to źle odebrałam.

Utau gdy zobaczyła Traina jak patrzy na nią nie powstrzymała się, uroniła łzę, ale tym razem łzę szczęścia, nie jest na nią zły za to co się stało, choć bała się jego reakcji, uśmiechnęła się mówiąc - Tak, postaram się tak nie zareagować jak teraz - i dotknęła swoją dłonią twarz chłopaka.

Nikt nie okazywał tyle szacunku, miłości i szczęścia Utau co otrzymywała od Traina, tyle dla niej zrobił, choć sama ona nie wiele mu podarowała ze swojej strony, za to co się stało jemu i innym nie wybaczy sobie do końca życia, chce zrobić wszystko by było im razem ze sobą dobrze.
Utau powoli wstała i zamknęła oczy, czekając na to co zrobi chłopak.

Gdy Utau poczuła wspaniałe usta Traina całując ją, choć był to krótki ale czuły całus, w środku niej serce zaczęło gwałtownie bić, czuła się wspaniale, otworzyła powoli oczy, widząc chłopaka stojącego i wpatrzonego się w nią, zrobiła mały krok w jego stronę, objęła swą prawa ręką jego głowę dotykając jego włosów, a drugą ręka jego wspaniałe ramiona, dotykając jednocześnie jego czoło swoim, patrząc mu głęboko w oczy przez chwile, po czym zamknęła powoli oczy i przysunęła Traina do siebie w ten sposób odwzajemniła pocałunek.

Utau czuła, czuła to wspaniałe uczucie, które wypełniało ją w środku, było cudownie, wiedziała, że Train na pewno tak samo czuje, mogła to poczuć gdyż odwzajemnił pocałunek. Chciała by to trwało wiecznie.

Utau uśmiała się głośno. Rozbawiło ja to co powiedział Train. I zarazem zrobiła się czerwona jak burak.
- Przepraszam nie pomyślałam o tym - wypowiedziała to zawstydzająco, złapała chłopaka za rękę i podeszli do łóżka, siadając na nim, następnie Utau swoja rękę wsunęła za bluzkę Traina i zaczęła dotykać jego klatki delikatnie masując ją, a swoje usta skierowała do ust Traina i zaczęła ponownie go całować.

"Wcześniej sam tego chciał, ale teraz jest zaskoczony tym wszystkim, ciesze się, nie chce być słaba osoba, płaczącą tylko nad sobą, chce tez kochać, tak jak ja jestem kochana przez niego i tak samo chce by było mu wspaniale" wypowiadała Utau to ciągle w swoich myślach, poczuła gdy chłopak objął jej pleców i dotknął jej policzka, zaczęła powoli zdejmować koszulkę Traina, czuła jak w środku rozpala go, tak samo jak ją, objęła go swoją dłonią za plecy i pociągła do przodu, w taki sposób, że Utau powoli kładła się na łóżku, a Train pochylał się nad nią.