-może u mnie zjemy spagetti-zaproponował i dla zabawy lekko ugryzł ją w ucho-ale pomogę ci je przygotować-dodał idąc z nią do swojego domu
[zt]

Zrobiła to tak szybko i bezszelestnie, że Ukyo nie miał szans na obronę. Rzuciła się na niego i popchnęła go na trawę. Dyszała ciężko i stałą nad nim, bardzo wkurzona.
-Co ty najlepszego wyrabiasz?! - jej wzrok wskazywał na to, że ma ochotę go zamordować lub nie wiadomo co mu zrobić. W jej prawej dłoni pojawił się miecz, który połyskiwał groźnie ogniem.

-Yhy. Niby kto, co? A może sam poszedłeś tam błagać, żeby ci pracę dali?! - wykrzyknęła, nie panując nad emocjami.
-Nazumi uspokój się... - próbowała ja uspokoić Ange, ale blondynka nawet na nią nie popatrzyła.
-Nie będę spokojna! Tak fajna praca, nie? Zmienianie cudzych marzeń w zwątpienie, by potem je zniszczyć, tak?! Ludziom moze i sami wątpią w swoje marzenia, ale im trzeba pomóc, ale nie pogarszać sytuację! - Nazumi wreszcie wyrzuciła z siebie co miała powiedzieć. Potem bez słowa odwróciła się od chłopaka i wykonała przemianę z Ange.
Chara nari: Angel of music!
Skupiła się i odciągnęła uwagę jajek od ludzi. Potem wzleciała wysoko w niebo, a za nią jajka, tak aby Ukyo nie mógł tam doskoczyć. Potem wyczarowała swoje skrzypce i zaczęła grać. Biały i złoty promień ogarnęły czarne jajka, które wyjątkowo nie wykrzykiwały swoich "Bezużyteczne", a posłusznie czekały na oczyszczenie.
-Melody of haven! - jajka oczyściły się, a Nazumi zakończyła przemianę, zostawiając tylko skrzydła by mogła wylądować na ziemi. Kiedy lądowała, spojrzała na Ukyo. Jej wzrok był wściekły, a zarazem... smutny? Dziewczyna potem pomogła kilku osobom wstać. Ange cofnęła się od czarnowłosego. Sparkle lewitowała koło chłopaka zdziwiona.
-Remis. - skomentowała chara anioł. - Ty wkurzyłeś Nazumi, ona najpewniej wkurzyła ciebie. Jeden do jednego.

Nawet na niego nie spojrzała.
-Mhm.... - mruknęła, kiedy była na tyle blisko chłopaka. Za chwilę jednak znów znalazła się przy kilku innych osobach. Sytuacja była już opanowana. Wszyscy byli już uspokojeni. Nazumi przeszła koło Ukyo. Chary poleciały za nią. Ange rzuciła Nagato i chłopakowi spojrzenie typu "Przepraszam za nią"
-Wcale nie musisz Ange. - zatrzymała się i obróciła. Jej wzrok nie mówił nic. Mimika twarzy i gesty ciała też nie.
-Powiem Hikaru-kun, że dziś nie możesz przyjść. Jak chcesz zacznij sobie łapanie jajek X gdzie indziej. Nie mam najmniejszego zamiaru ci przeszkadzać. - cisza. Niczym się nie zdradziła. Popatrzyła chłopakowi w oczy. Już wiedziała jak to boli. Jednak czasem tak trzeba. Musi poboleć by potem przestało, ne?

Blondynka zmierzyła go dziwnym spojrzeniem. Jej serce wyrywało się i podpowiadało jej, żeby zaczęła go przepraszać i powiedziała, że wcale nie chce tego, jednak duma... ludzka duma zawsze bywa silniejsza. Potrafi zmroczyć nawet najsilniejsze serce. Nawet w małym stopniu. Blondynka już miała się odwrócić, ale nagle na jej czole pojawił się półksiężyc. Nazumi znieruchomiała. Po chwili nie dłuższej nie sekunda, Ukyo mógł mieć wrażenie, że coś koło niego przeszło i wypowiedziała cicho słowo "Gomenasai". Już po pierwszym mrugnięciu oczu przez czarnowłosego, blondynka nie stała już naprzeciwko niego. Już jej tam nie było. [zt]